7 tips voor als je op vakantie gaat met een hooggevoelig kind (met een sterke wil).

Op vakantie gaan is leuk. Toch? Voor veel ouders van een hooggevoelig kind met een sterke wil is op vakantie gaan niet persé ontspannen. Of in ieder geval, niet in de periode ervoor en meestal ook niet de eerste dagen dat je op vakantie bent. Wij zijn afgelopen weekend een weekendje weg geweest en met oog op de naderende zomervakantie dacht ik, tijd voor een blog!

Toen wij onze kinderen vertelden dat we een weekendje weg zouden gaan, werd dat in eerste instantie niet met heel veel enthousiasme ontvangen. En dan had ik kunnen denken dat ze er geen zin in hebben. Maar vaak hebben gevoelige kinderen iets meer tijd nodig om aan het idee te wennen. Want op vakantie gaan betekent een andere omgeving, een ander ritme, niet thuis zijn. En als je naar een plek gaat waar je nog niet eerder geweest bent, weet je ook niet wat je (een beetje) kunt verwachten. Kortom… het kan een hoop vragen opleveren.

  1. Bereid je vakantie voor.
    Zoals ik hierboven schreef, vakantieplannen kunnen een hoop vragen opleveren. En als die vragen niet beantwoord worden, dan blijft er ruimte over om zelf invulling te geven aan hoe het er uit zal zien. Dit zorgt voor onduidelijkheid. En daardoor vaak voor spanning. Het helpt je kind als het vooraf vragen op kan schrijven. En dat kunnen vragen zijn als waar ga ik slapen, slaap ik in mijn eentje op een kamer, is er een zwembad, maar ook wie geeft onze huisdieren eten? En komt dat écht wel goed? Neem even een momentje om de vragen die je kind heeft samen op te schrijven en langs te lopen. En de meeste campings/vakantieparken/hotels zijn wel te vinden op internet. Zodat jullie vooraf al een beetje een indruk kunnen krijgen van hoe het er uit zal zien.

  2. De reis.
    Afhankelijk van hoe je reist, is het belangrijk om voor genoeg vermaak te zorgen. Een beetje een open deur misschien. Maar veel hooggevoelige kinderen met een sterke wil hebben een sterke drang om prikkels op te zoeken. En dat kan best een uitdaging zijn wanneer je in de auto zit. Een boekje lezen, spelletjes spelen, luisterboeken luisteren en misschien af en toe een schermpje kunnen het wat gezelliger houden. En dan helpt het als het bijvoorbeeld boeken zijn waarvan je weet dat ze het leuk vinden en nog niet eerder hebben gelezen. Iets nieuws dus. En tijdens de pauzes is het fijn om wat extra te bewegen. Even de spanning eruit, het lichaam weer wakker schudden! Voor veel kinderen is het ook fijn om te weten waar ze aan toe zijn. Hoe lang duurt de reis (routeplanner aanzetten helpt het visueel te maken), wanneer gaan jullie pauze houden (eventueel een tijd/afstand afspreken en die ook visueel maken voor je kind) en als je meerdere stops of adressen hebt, kan het fijn zijn om een kalender te maken zodat je kind dit zelf kan inzien.

  3. Als je er dan eenmaal bent…
    Dan volgt het grote onderzoek. Is het park wel echt zoals op de foto’s? Waar ga ik slapen? Waar kunnen we spelen? Koffer uitpakken en even je draai vinden. Wat wij altijd doen is eerst ons plekje vinden in het huisje, of de tent opzetten. En dan lopen we samen een rondje over de camping of over het park. We scheppen daarmee meteen heldere verwachtingen. Zo is het zwembad vaak heel erg in trek bij onze kids, we vertellen ze meteen duidelijk of we die dag wel of niet gaan zwemmen. Dit keer kwamen we door files later aan en zijn we om 21:00 nog een rondje gaan lopen. Een kort rondje. Maar daardoor zijn ze wel rustiger gaan slapen. En we hebben bijvoorbeeld ook meteen de afspraak gemaakt dat we de volgende ochtend zouden gaan zwemmen. Dan is dat meteen uit het systeem zullen we maar zeggen 😉

  4. Vertrek.
    Ook het naar huis gaan kan soms weer spanning opleveren. Soms missen kinderen hun huisdieren of hun eigen bed (eerlijk gezegd vind ik zelf ook ons eigen bed het lekkerste slapen!) en kijken ze er daardoor ook weer naar uit om naar huis te gaan. En dat is niet omdat ze het niet leuk hebben gehad. Maar een vertrouwde omgeving biedt vaak meer rust en structuur. En voelt daardoor vaak ook meer ontspannen. Je zult merken dat je kind er vaak achteraf heel positief op terugkijkt en over vertelt.

  5. Overprikkeling
    Zorg er tijdens jullie vakantie voor dat er ook voldoende rustmomenten zijn. Even een dagje niets of weinig op de planning hebben kan ook heel fijn zijn om weer even bij te komen. Juist doordat de omgeving zo anders is, zijn er veel meer prikkels te verwerken. En daardoor kunnen de emmertjes écht sneller vollopen. Dus ja, het is (meestal) leuk om op vakantie te gaan en toch kunnen hoofdjes vol raken en boze buien ontstaan. Geef je kind (en jezelf!!!) tijd om weer te ontladen, ga lekker bewegen om de spanning kwijt te raken. En zorg ook voor momenten waarop je kind zelf zijn/haar tijd kan invullen om tegemoet te komen aan de sterke behoefte aan autonomie.

  6. Fijne dingen van thuis meenemen kunnen helpen te ontspannen.
    Bijvoorbeeld een knuffel, een eigen kussen of deken. Maar soms ook een foto (even een afweging maken of dit jouw kind helpt of juist averechts werkt!). Door de bekende spullen en vaak ook geur voelt het sneller vertrouwd voor je kind. Overigens kan dit ook even duren. Mijn dochter vertelde vrijdagavond dat haar knuffels niet lekker roken, want ze roken naar auto… zaterdagavond roken de knuffels weer naar haar zei ze. Zo zie je maar, voor ieder kind werkt het anders.

  7. Thuiskomen.
    Voor sommige kinderen is het wennen om weer thuis te zijn. En vaak gaan we redelijk snel na een vakantie weer aan het werk of zelfs ook naar school. En dat kan best een overgang zijn. Van veel tijd met elkaar naar er weer aan wennen dat je niet altijd bij papa of mama bent. Iets om rekening mee te houden als je merkt dat je kind zich wat aanhankelijker opstelt. Het is vaak écht een kwestie van wennen. Extra knuffelen en ook tijd maken om samen wat te doen helpt hierbij!

Stefanie Veld - ouder en kindercoach - hooggevoelige kinderen met een sterke wil

Heb jij nog tips voor andere ouders? Of wil je me laten weten wat je van mijn blog vindt? Onderaan deze pagina kan je een berichtje achterlaten. Groetjes Stefanie

Er zijn natuurlijk nog veel meer tips te delen. En iedere situatie is anders. Lijkt het je fijn als ik met je meedenk? In hoe je met dit soort momenten kunt omgaan en de rust zoveel mogelijk kunt bewaren? Je bent van harte welkom voor een telefonisch kennismakingsgesprek. Daarin bespreken we waar jullie tegenaan lopen en wat jullie vraag is. En hoe ik jullie daarin verder kan ondersteunen. En dat kan een kleinere vraag zijn die in één gesprek besproken kan worden, of een grotere vraag waarvoor we samen een traject kunnen doorlopen. Een afspraak maken voor een kennismakingsgesprek kan via mail of telefonisch.

Vijf tips voor als jouw hooggvoelige kind moeite heeft met slapen.

Onrustig slapen, moeite met in slaap vallen, ’s nachts wakker worden of intens dromen. Nachtmerries. Tijdens onze slaap verwerken we wat we overdag meemaken. Maar ook de dingen die spelen en waarvan we ons misschien niet direct bewust zijn.

Veel kinderen hebben periodes waarin ze minder lekker slapen. En jij als ouder dus waarschijnlijk ook. In dit blog vijf tips die jou en je kind kunnen helpen om lekker te slapen.

  1. Een avondritueel.
    Rond iedere dag op dezelfde manier af. Is het bij jullie thuis druk rond bedtijd? Zoals in veel gezinnen een echt spitsuur? Zorg dan voor een wat korter ritueel, maar wel één die je iedere avond kunt uitvoeren. Zo zorg je voor voorspelbaarheid en dat geeft je kind houvast en overzicht. Waardoor het weet waar het aan toe is. Belangrijk is daarin wel dat jij als ouder het ritueel ook steeds hetzelfde uitvoert. En is er een keer een uitzondering, benoem dat dan ook duidelijk. Zo voorkom je dat je de daarop volgende avonden strijd hebt omdat je dan niet een extra verhaaltje voorleest bijvoorbeeld.

    Mocht jouw kind om de dag douchen of in bad gaan, dan kan je dit ook als structuur aannemen. Om de dag is ook duidelijk. Eventueel zou je dit nog visueel kunnen maken door het op een kalender te schrijven.

  2. Schakel de dag alvast wat af.
    Een beetje een open deur… maar geen wilde spelletjes voor bedtijd. Zorg er overdag voor dat je kind zijn energie lekker kwijt kan. En zorg voor wat meer rust na het avondeten. Op die manier komt je kind alvast wat meer tot rust. Wat de overgang naar bed makkelijker maakt. Sommige kinderen vinden het fijn om nog even te douchen of in bad te gaan. Water ontspant. En daarbij wast het de dag van je af!

    Er zijn ook ontzettend veel leuke boekjes die hierbij kunnen helpen. Bijvoorbeeld Slaapklets!

  3. Geef je kind de ruimte om zijn hoofd leeg te maken.
    Het eind van de dag is bij uitstek een moment voor veel hooggevoelige kinderen om na te gaan denken over de dag. Als ze in bed liggen is die ruimte er. Er is geen afleiding meer. En ‘ineens’ voelen ze hun lijf en schieten er allerlei gedachten door hun hoofd. Help je kind zijn of haar hoofd leeg te maken voordat het naar bed gaat. Als je de ruimte hebt, zou je dit bijvoorbeeld tijdens het eten kunnen doen of net daarna. Op die manier kunnen eventuele ‘nabranders’ nog besproken worden voordat je kind naar bed gaat. Vindt jouw kind het lastig om over de dag te praten? Je kunt ook samen tekenen over de dag. Tekenen zonder opdracht helpt vaak ook al. Want door tekenen verwerkt een kind ook indrukken. Op mijn website staat ook een ontspanningsoefening die jou en je kind helpt om het hoofd van je kind leeg te maken. Je vindt ‘m hier.

  4. Zorg ook voor je eigen ontspanning.
    De voelsprieten van onze gevoelige kinderen pikken echt werkelijk waar alles op! Dus ook als jij je gespannen voelt of misschien al met je hoofd beneden bent. Ik had zelf ook laatst een avond. Ik voelde me moe en wilde alleen nog maar op de bank ploffen en verder niets meer doen. Mijn dochter voelde zich verdrietig en huilde. Ik dacht even snel en hup hup. Tegen beter weten in natuurlijk… pas op het moment dat ik me dat realiseerde en met mijn volle aandacht bij haar was, kwam ze tot rust.

    Soms betekent dit dat het handiger is als je partner de kinderen naar bed brengt. En dit zal ook wel eens andersom gebeuren. Stem dit met elkaar af als die mogelijkheid er is.

  5. Geef je kind de ruimte om ook de dag nog even af te bouwen als het in bed ligt.
    Sommige kinderen hebben het nodig om nog even te lezen voordat ze in slaap vallen. Of met knuffels te spelen (ook een mooie manier om indrukken te verwerken!). Hierdoor schakelen ze zelf nog iets verder af. Je kunt natuurlijk wel afspraken maken over wat mag. En ook een tijd koppelen aan wanneer het écht tijd is om te gaan slapen.

    Wij hebben voor onze kinderen een digitale wekker en daarmee kan je ook bij jonge kinderen al snel afspraken over maken. Ook over het tijdstip waarop ze uit bed mogen ’s ochtends overigens 😉.

Online masterclass voor ouders  van een hooggevoelig kind met een sterke wil op 19 januari.

coach voor ouders en hun hooggevoelige kind Katwijk

Merk jij dat het bij jullie thuis vaak niet zo ontspannen verloopt als je eigenlijk hoopt? Boze buien, strijd, een kort lontje, moeite met in slaap vallen of blijven of bijvoorbeeld intens verdrietig kunnen zijn en rondlopen met het leed van de hele wereld op zijn of haar schoudertjes?

Ouder zijn van een hooggevoelig kind met een sterke wil kan soms best een uitdaging zijn. Wat werkt bij de kinderen in jullie omgeving lijkt juist helemaal niet te werken voor jouw kind. In tegenstelling. Maar wat gaat jullie dan wel helpen?

In mijn masterclass deel ik praktische handvatten die jullie gaan helpen om meer rust in jullie gezin te brengen. Je krijgt uitleg over wat hooggevoeligheid nou precies is en waar je het aan herkent. En natuurlijk is er volop ruimte om vragen te stellen.

Na de masterclass ontvang je een digitaal werkboek en een link naar de replay. Je kunt de masterclass dus ook later kijken of nog een keer opnieuw kijken. De replay blijft een week beschikbaar. Jouw investering voor deze online masterclass is €22,50 per scherm.

Wil je je graag aanmelden? Dat kan de knop hieronder.

Vijf tips voor het Sinterklaasfeest met een hooggevoelig kind.

Maandag begint het Sinterklaasjournaal. Mijn dochter kijkt er al even naar uit. Net als naar de intocht. En tegelijkertijd vindt ze het ook best wel spannend. Sinterklaas vieren.

Hooggevoelige kinderen krijgen veel meer prikkels binnen, die allemaal ook weer verwerkt moeten worden. Het mag natuurlijk duidelijk zijn dat er in de Sinterklaas periode gewoonweg meer prikkels te verwerken zijn. De winkels zijn versierd, het Sinterklaasjournaal, de spanning rondom het feest, welke cadeautjes krijg ik? Moet ik Sinterklaas een handje geven? Loopt Sinterklaas écht binnen in ons huis ’s nachts? En zo kan het lijstje nog wel wat verder aangevuld worden.

Ik hoor vaak van ouders dat hun kind in deze periode meer moeite heeft met slapen, vaker last heeft van buikpijn of hoofdpijn, het lontje korter wordt en dat de boze buien ook toenemen. In dit blog deel ik een aantal tips met je die je gaan helpen om meer van deze periode te kunnen genieten!

Wil je meer tips? Dan is mijn gratis e-book ‘Ontspannen de feestdagen door!’ voor ouders van een hooggevoelig kind zeker interessant! Je vraagt het HIER gratis aan. Daar staan ook alvast tips in voor Kerst en de jaarwisseling.

  1. Kijk zelf het Sinterklaasjournaal mee.
    Op de meeste scholen wordt het Sinterklaasjournaal gekeken. Je kind kan na het kijken van het Sinterklaasjournaal vragen hebben, gaan nadenken of zich zorgen maken over wat er gebeurt. Zo is het natuurlijk ieder jaar de vraag of Sinterklaas wel in Nederland zal aankomen. Of dat de pakjes wel op tijd in Nederland zullen zijn. Een hooggevoelig kind verwerkt de prikkels die het binnenkrijgt diepgaand. En zulke gebeurtenissen kunnen geheid stof tot piekeren zijn. Als je zelf mee kijkt, kan je je kind geruststellen. Scheelt je een hoop slapeloze nachten 😉

  2. Maak een aftelkalender.
    Door visueel te maken wanneer de intocht is, wanneer Sinterklaas op school komt, wanneer ze hun schoen mogen zetten en wanneer jullie pakjesavond vieren (soms kan het ook fijn zijn om het spontaan eerder te vieren dan op de kalender staat!), heeft je kind houvast. Het weet waar het aan toe is en kan zelf af en toe een blik op de kalender werpen om te zien wanneer wat gaat gebeuren. En ook het vertrek van Sinterklaas kan je hierop aangeven. Ook dat biedt duidelijkheid.

  3. Respecteer de grenzen van je kind.
    Ik zie het ieder jaar bij de intocht. Ouders of opa’s en oma’s die het leuk vinden om een foto te maken van hun kind met Sinterklaas en Piet. En tegelijkertijd kinderen die dat helemaaaal niet leuk vinden. Als het voor je kind niet fijn voelt om een handje te geven of op schoot te gaan, doe het dan niet! Respecteer de grenzen van je kind. Hooggevoelige kinderen genieten vaak net zo veel als ze op een afstandje meekijken. En misschien zelfs nog wel meer omdat de spanning dan minder is. Vind je kind het wel leuk, helemaal prima natuurlijk! Maar laat je kind hierin bepalen.

  4. Sinterklaas en Piet ’s nachts in huis.
    Er zijn kinderen die het ontzettend spannend vinden als Sinterklaas en Piet ’s nachts bij jullie door het huis wandelen om cadeautjes te brengen en tekeningen op te halen. Jullie huis is jullie veilige plek. Merk je dat dit bij jouw kind speelt, verzin dan een creatieve oplossing. Bij ons komen de pakjes bij het zetten van de schoen bijvoorbeeld binnen via het kattenluikje.

  5. Zorg voor voldoende rustmomenten.
    Zoals ik eerder schreef, er zijn in de komende periode flink wat meer prikkels te verwerken. En dat kost tijd en energie. Het is dan ook extra belangrijk om die tijd en ruimte voor je kind te creëren. Misschien even wat minder speelafspraakjes, wat vaker naar het bos of strand (daar is geen Sinterklaasversiering 😉) en tijd om thuis op te laden. Want met een vol hoofd is het een stuk lastiger om óók vooral lekker te kunnen genieten van alle festiviteiten!

Ik ben Stefanie Veld, coach voor ouders en hun gevoelige kind. Wanneer je voelt wat voor jou en jouw kind goed is en daarin bewuste keuzes maakt, zal je merken dat het opvoeden van een hooggevoelig kind met een sterke wil een stuk meer ontspannen verloopt. Klinkt dat fijn maar heb je geen idee welke stappen je hierin kunt zetten? Ik help je graag op weg. Hoe? Ik licht het graag toe in een gratis kennismakingsgesprek. Hierin bespreken we jouw vraag en vertel ik je hoe ik jullie daarin kan ondersteunen. Je bent van harte welkom! Wil je een afspraak maken? Dat kan via mail of telefonisch/via WhatsApp.

Help! Mijn hooggevoelige kind zegt dat het gepest wordt!

Hooggevoelige kinderen voelen zich vaak anders dan andere kinderen. En als je als moeder ook hooggevoelig bent herken je dat misschien wel. Op zich niet zo gek ook, los van dat we het misschien wel eens anders zouden willen voelen. 15 tot 20 procent van de mensen is hooggevoelig. Dat betekent dat 80 tot 85 procent van de mensen dat niet of in mindere mate is.

En je kunt je voorstellen dat als jouw kind op school zit en van alle opmerkt, van de emoties van alle kinderen en de juf of meester, tot een klikkende pen, een tikkende voet, een vrachtwagen naast de school, de felle zon die naar binnen schijnt, de geur van pindakaas van het kind naast hem en als andere kinderen dat niet voelen, zien, proeven, horen en ruiken… dat dat soms best alleen kan voelen.

Verwachtingen van vriendschap.

Hooggevoelige kinderen hebben vaak ook andere verwachtingen van een vriendschap. Rechtvaardigheid en oprechtheid is heel belangrijk voor ze. Als een vriend of vriendin hun vertrouwen schaadt kunnen ze daar heel veel last van hebben en meer tijd nodig hebben om dat te verwerken. Soms herstelt de vriendschap zich, maar soms ook niet.

Je denkt misschien, dat werkt toch bij alle kinderen zo? Jazeker. Ieder kind heeft wel eens een conflict met een vriend of een vriendin. Hooggevoelige kinderen blijven er alleen vaak langer bij hangen. Ze hebben vaak meer moeite om het los te laten wat er gebeurd is. En precies dat maakt dat ze ook vaker mikpunt van pesterijen en plagerijen zijn, ze trekken het zich vaak meer aan. Dat is voor de pesters vaak extra interessant en een extra aanleiding om een bepaald kind uit te kiezen.

Het kan voor kinderen best spannend zijn om met hun ouders te delen dat ze gepest worden of dat ze het niet fijn hebben op school. Helemaal hooggevoelige kinderen willen vaak graag dat hun ouders zich fijn voelen en zullen het misschien niet vertellen en het zelf willen oplossen. Misschien is er in de omgeving van je kind iemand anders met wie het graag praat en het wel aan vertelt. Een opa of oma, een oom of tante.

Diepgaande verwerking en opmerkzaamheid zorgen ervoor dat hooggevoelige kinderen meer prikkels binnenkrijgen en intenser verwerken.

Als je kind vertelt dat het gepest wordt, is het belangrijk om er bij stil te staan, bij wat er gebeurd is. Ik hoor van ouders vaak dat hun kind snel denkt dat het gepest wordt. En de gevoeligheid heeft daar zéker een rol in. Je kunt je voorstellen dat als je alle prikkels sterker (en meer) binnen krijgt en die ook nog eens diepgaander verwerkt worden, dat dat ook gebeurt bij prikkels die niet fijn zijn. Zoals een gemene opmerking, of als dingen (volgens jouw kind) niet rechtvaardig verlopen. Het kan soms best een uitdaging zijn om te achterhalen wat er nou eigenlijk gebeurd is. Contact met de juf of meester kan daarbij helpen. Wat HEEL belangrijk is, is dat je het gevoel van jouw kind erkent. Het kan best zijn dat je zelf denkt ‘het valt allemaal wel mee, je maakt van een mug een olifant!’. Probeer die gedachte even te parkeren en aandacht te hebben voor hoe je kind zich voelt. Het gevoel erkennen en soms ook de situatie relativeren. Uiteggen dat andere kinderen (en volwassenen) de situatie anders zien en dat het zou kunnen zijn dat ze bijvoorbeeld andere verwachtingen hebben van een vriendschap.

Leer je kind dat andere mensen niet kunnen ruiken hoe het zich voelt, en wat zijn behoeften zijn. Dus als je kind vaker tegen andere verwachtingen binnen vriendschappen aanloopt, het daar iets mee zou kunnen doen. Bijvoorbeeld uitspreken wat de wensen van je kind in de vriendschap zijn, samen een keer nadenken over de dingen die ze leuk vinden om samen te doen, maar óók eerlijk grenzen aangeven als het niet goed voelt of als er iets gebeurt wat je kind niet leuk vindt. Hierdoor zorgt je kind ook goed voor zichzelf. En dat is mega belangrijk om ervoor te zorgen dat je kind zich fijn voelt en niet rondloopt met een vol hoofd. Met een vol hoofd wordt spelen met een vriendje of vriendinnetje vaak ook niet makkelijker en gezelliger 😉

Cirkel van invloed en betrokkenheid. Waar heeft je kind invloed op en waar niet?

Kinderen mogen ook nog leren waar ze invloed op hebben en waar ze geen invloed op hebben. We kunnen nu eenmaal niet alles veranderen. Iedereen is anders en heeft andere behoeften. Je kunt een oefening doen met de cirkel van invloed en betrokkenheid. Sommige dingen kan je veranderen, andere dingen niet. Kijk per onderdeel in welke cirkel het past. Hooggevoelige kinderen zijn vaak beelddenkers en het kan ze helpen het letterlijk te zien dat het buiten hun cirkel van invloed valt.

Bespreek ook zeker met de juf of meester hoe jullie samen een oplossing kunnen vinden en wat jullie er samen aan kunnen doen om er voor te zorgen dat jouw kind zich weer fijn voelt op school. Geef je kind het gevoel dat jullie er SAMEN mee aan de slag gaan. Dat je je kind steunt. Dat geeft vertrouwen.

Merk jij dat jouw kind de laatste tijd niet lekker in zijn vel zit? En dat je kind met tegenzin naar school gaat? Dat het een vol hoofd heeft? Ik begeleid ouders en hun gevoelige kind. Je bent van harte welkom voor een kennismakingsgesprek waarin we bespreken waar jullie tegenaanlopen en wat ik voor jullie kan betekenen. Je kunt een afspraak maken door een mail te sturen of even te bellen.

Wat heeft het lastige gedrag van ons kind ons te vertellen?

Een kind dat overal nee op zegt. Als je iets van hem verwacht, komt het in opstand. Alleen die ene kleur beker willen, of het brood op een bepaalde manier gesneden hebben. De spanning loopt op. En al die kleine momentjes bij elkaar leiden samen tot een enorme uitbarsting. Je kind is niet meer te bereiken. Je probeert het rustig te krijgen. Maar je kind slaat van zich af. Probeert ruimte voor zichzelf te maken en wil niet aangeraakt worden. De woede wordt afgereageerd op jou, of op het stuk speelgoed wat toevallig net in de buurt staat.

Je hebt al van alles geprobeerd. In de hoek of op de gang zetten, streng toespreken, speelgoed wegzetten, je kind naar boven sturen. Maar alles wat je daarmee bereikt is een kind dat nog meer overstuur is en frustratie bij jou.

Emoties hebben een signaalfunctie.

Emoties hebben een signaalfunctie. Ze vertellen ons hoe het met ons gaat. Voelen we ons blij, dan gaat het goed met ons. Voelen we ons boos, dan is er een grens overschreden. En welke grens dat is, dat is voor iedereen anders. En ook per dag weer anders. Door te proberen boosheid of verdriet te stoppen, zeggen we eigenlijk dat het er niet mag zijn. Terwijl wij mensen juist uitgerust zijn met zo’n ontzettend mooi systeem om ons de weg te wijzen. Het is alleen zo dat wij in de loop der tijd hebben geleerd dat te negeren en vooral door te gaan met de dagelijkse bezigheden.

Door weer aandacht te gaan geven aan die mooie en handige signaalfunctie, kunnen we ontdekken wat er eigenlijk speelt. Want dat opstandige gedrag van jouw kind, het niet luisteren, laat misschien wel zien dat zijn emmertje volloopt en dat ontspanning en ontlading nodig is. Zodat er weer ruimte is om open te staan voor andere dingen. Zoals met jou praten.

Met een vol hoofd sta je niet open voor leren.

Als je niet lekker in je vel zit, of als je emmertje vol is, hebben je brein en lichaam de taak om er voor te zorgen dat jij dit overleeft. Dat jouw kind dit overleeft. En dan maakt het helemaal niet uit dat het vandaag geen tijger is maar gewoon een drukke werkdag of schooldag. Maar met dat jouw lichaam ervoor zorgt dat jullie de dag doorkomen en er aan het eind van de dag nog zijn (en in  welke emotionele staat maakt dan helemaal niet uit…) geeft het zijn aandacht dus aan de belangrijkste dingen. En iets nieuws leren is er op dat moment niet één van. En luisteren naar je moeder ook niet.

Vaak hoor ik van ouders dat het lijkt alsof hun kind niet bereikbaar is als het een driftbui heeft. Dat het dan helemaaal niet meer luistert. En dat klopt dus in zekere zin ook. Je kind staat niet meer open voor gesprek omdat alle fysieke processen gericht zijn op overleven.

Wat heeft mijn kind nu nodig?

Dus het eerste wat nu belangrijk is, is dat je jezelf de vraag stelt: ‘wat heeft mijn kind nu nodig?’ en dan vooral voorbij de ideëen van wat zou moeten en hoe het hoort. En terug naar het voelen en écht kijken naar je kind. Misschien is het een knuffel (soms is dat teveel voor een kind dus doe dat dan vooral niet), wat meer ruimte, tijd alleen, even op zijn bed liggen, even lekker hard stampen of buiten een rondje rennen.

Dus neem de komende dagen eens de tijd om naar je kind te kijken. Wat heeft het lastige gedrag van jouw kind je te vertellen? En wat heeft jouw eigen gevoel daarover jou te vertellen?

Want hoe zou het zijn als je die overprikkeling en die boze buien voor kunt zijn, dat je kind zich weer fijn voelt, je weer kunt genieten van jouw gezin. En niet het gevoel hebt dat je steeds op eieren loopt.

Wil je graag meer weten over hoe je hiermee zelf aan de slag kunt? Op woensdag 13 oktober geef ik om 10:00 een online masterclass voor ouders van hooggevoelige kinderen met een sterke wil waarin ik dit wat uitgebreider vertel. En ook is er ruimte voor het stellen van vragen. Er komt een replay, dus je kunt het ook later terugkijken. Na de masterclass ontvang je ook een digitaal werkboek met de handvatten erin. Via onderstaande knop vind je meer info en kan je je aanmelden. Heb je vragen over de masterclass? Stuur me gerust een mailtje!

5 tips om jouw hooggevoelige kind te helpen met de overgang van vakantie naar school.

Je ziet het vaak terug in mijn posts en blogs. Veel hooggevoelige kinderen hebben moeite met overgangen en veranderingen. En het leven zit vol verandering. Niets ergs aan, dat hoort er bij. Maar soms is het fijn om je kind wat extra te kunnen ondersteunen bij die veranderingen, zodat zijn of haar emmertje wat minder vol raakt.

De zomervakantie vliegt voorbij. De eerste scholen gaan al weer bijna open. In dit blog deel ik vijf tips om daar rustig aan naar toe te werken, zodat de overgang naar school wat minder groot wordt.

  1. Pas je dagritme weer langzaam aan naar het ‘normale’ ritme.
    Meestal hebben wij thuis tijdens de vakanties een iets ruimer ritme en al helemaal tijdens de zomervakantie. De kinderen kunnen lekker rustig aan doen als ze wakker worden, lopen soms nog wat langer in hun pyjama en gaan ‘s avonds ook wat later naar bed. Vaak eten we ook iets later. In de laatste week van de vakantie kan het fijn zijn om het schoolritme alvast weer wat terug te brengen zodat je straks als de school weer open is niet iedere ochtend schuddend en mopperend naast het bed van je kind staat omdat het nog niet uitgeslapen is.

  2. Maak een aftelkalender.
    Voor sommige kinderen is het fijn om te weten waar ze aan toe zijn. En daarin kan een aftelkalender heel mooi helpen. Maar let wel… niet voor ieder kind is dit fijn. Ik weet nog van vroeger dat ik in mijn hoofd al aan het aftellen was tot de school weer begon en een aftelkalender had ik écht heel vervelend gevonden. Juist omdat ik graag wilde dat de vakantie langer zou duren. Je weet zelf het beste of dit bij jouw kind past. En je kunt het ook aan je kind vragen.

  3. Geef duidelijkheid en erken het gevoel van je kind.
    Sommige nieuwe schooljaren zijn spannender dan andere jaren. Maar voor alle kinderen verandert er met het nieuwe schooljaar wel iets. Een nieuwe juf of meester, een ander lokaal, misschien andere kinderen in de klas. En voor veel kinderen kan ook de overgang van groep 2 naar groep 3 of de overgang van groep 7 naar groep 8 heel spannend zijn.

    Het kan best zijn dat met het eind van de vakantie in zicht, je kind hier meer mee bezig is. Is de nieuwe meester of juf wel aardig? Naast wie zit ik straks? Kan ik het allemaal wel? Zit mijn beste vriendje of vriendinnetje nog wel in mijn klas? Als je merkt dat je kind zich hiermee bezig houdt, dan kan het fijn zijn om daar eens samen over te praten. Sommige kinderen vinden het fijn om er een tekening over te maken. Of misschien alvast een foto van de nieuwe juf of meester op te zoeken.

    En ook uitleg over dat het er bij hoort dat je tijd nodig hebt om aan nieuwe dingen te wennen helpt je kind zichzelf daar ook de ruimte voor te geven.

  4. In de eerste schoolweek (of weken) meer ruimte voor oplaadmomenten.
    Door de verandering krijgt je kind een stuk meer nieuwe indrukken te verwerken. Iedere nieuwe situatie wordt door hooggevoelige kinderen diepgaand verwerkt. En dat kost vaak een hoop energie. Je zult dan ook waarschijnlijk wel merken dat die eerste schoolweek erg vermoeiend kan zijn. Misschien merk je het op het eerste oog niet (helemaal als je een hooggevoelig kind met een sterke wil hebt!) en wil je kind graag veel speelafspraakjes plannen en voor lekker door denderen. Als je merkt dat het emmertje van je kind vol is, bijvoorbeeld door een korter lontje, boze buien, moeite met in slaap vallen, dan kan het fijn zijn om even wat gas terug te nemen en meer rust momenten in te plannen.

    En dat kan best een uitdaging zijn, want hoe fijn is het dat je al je vriendjes en vriendinnetjes weer ziet?! Dan wil je toch ook gewoon super graag spelen! Een afweging in wat handig is, helpt je dan om het thuis ook gezellig te houden en ervoor te zorgen dat het voor je kind ook fijn blijft voelen.

  5. Afscheid nemen.
    Naar school gaan is voor een hooggevoelig kind afscheid nemen. Misschien zijn jullie in de vakantie heel veel samen geweest. En ook het weer minder samen zijn is een verandering. Een verandering waar een hooggevoelig kind soms wat meer moeite mee kan hebben. Misschien mag je kind een knuffeltje mee naar school nemen. Als school hier niet voor open staat kunnen jullie ook samen een armbandje maken, of een hartje op jullie hand tekenen. Zo blijft je kind de verbinding met thuis voelen als het op school is. En daardoor zal het zich een stuk meer ontspannen voelen.

    Hierin helpt het natuurlijk ook als je het gevoel van je kind erkent. Maar ook relativeert. Dus bijvoorbeeld: ‘Ik zie dat je het spannend vindt om naar school te gaan. Mama komt je straks weer ophalen en dan gaan we weer lekker knuffelen!’

    Na school ook écht even tijd maken om samen te knuffelen, een boekje te lezen of te bespreken hoe het op school was helpt je kind de volgende keer om het afscheid makkelijker te maken. Juist omdat je kind weet dat het na school weer bij jou is.

Heb jij nog tips voor andere ouders om de overgang naar school wat makkelijker te maken? Deel ze onder dit blog!

Moeilijke eters! En nu?

Als baby at mijn oudste alleen bruine bonen van Olvarit. En fruit en brood dan. Op een gegeven moment kwamen daar macaroni, vlees en nasi bij. En toen verdween alles behalve vlees, brood en fruit. Ik heb werkelijkwaar van ALLES geprobeerd. Verstoppen in een smoothie, soep, rauw, op een ander tijdstip aanbieden, regelmatig dezelfde voeding aanbieden.. maar nee… meneer vertikte het om te gaan eten.

Tot…. We het helemaal loslieten en zijn begonnen met vaker rauwkost aanbieden. Één stukje. En dat ging uiteindelijk op. En toen uitbreiden. Yes! Hij at komkommer! Toen kwamen er rauwe worteltjes bij, paprika en tomaat.

Op het moment dat we de druk op onze zoon en op onszelf weghaalden, werd het weer gezellig aan tafel. Uitleg over wat voeding voor je lichaam (en geest!) doet, dat het de soldaatjes sterker maakt zodat ziekmakers bestreden/opgeruimd kunnen worden. Zodat je lichaam sterk is en je lekker kunt bewegen en goed kunt groeien.

Steeds meer kwam er bij. En natuurlijk zijn er ook nu nog dingen die mijn zoon niet lekker vindt. Maar over het algemeen proeft hij wel al het nieuws. Al is het maar een klein hapje. Hij proeft het wel. En sommige dingen gaan nog steeds met een hoop gemopper naar binnen. En hij mocht één uitzondering maken. Dat werd nasi. De structuur van rijst vindt hij echt VERSCHRIKKELIJK!

Heel eerlijk, onze maaltijd variatie is wel wat afgenomen. Ik ben gek op afwisselend eten. We eten nu wat vaker de standaard dingen. Maar ze worden wél gegeten. En op zondagavond eten mijn man en ik samen. En dan eten we iets wat de kinderen niet lekker vinden en wij wel ?.

Het eind van de dag is vaak ook een moment waarop de emmertjes vol en de batterijtjes leeg zijn. Wat niet meehelpt aan het leren eten van nieuwe dingen. Je kind staat minder open voor leren en jij hebt waarschijnlijk een stuk minder geduld om het je kind te leren. Het is goed om daar rekening mee te houden.

En buiten dat is er gewoon veel te zien en te voelen. Alle gezinsleden die samen aan tafel zitten, misschien had jij geen fijne dag op werk en voel je je moe, je man had een pittige vergadering en is met zijn hoofd nog op zijn werk. en dan nog alle geuren, smaken en structuren. Dat is HEEL VEEL informatie die in een korte tijd bij elkaar komt en verwerkt moet worden door ons brein. Dus ook hierin is ontspanning belangrijk. En geloof me… ik begrijp je écht als dat niet altijd even makkelijk gaat!

Gun jezelf soms ook een pauze door iets te eten waarvan je zeker weet dat het zonder gedoe naar binnen gaat. En bouw het rustig op naar meer smaken.

Tips bij kieskeurige eters:

  • Bied steeds dezelfde dingen aan, als je kind er aan gewend is kan je het aanbod uitbreiden.
  • Misschien is jouw kind meer van het rauwe eten, geef dan voor de vitamientjes een schaaltje rauwkost.
  • Laat je kind kiezen wat jullie gaan eten (geef zelf 3 opties en daarvan mag jouw kind er één kiezen)
  • Lees een boek over het lichaam waarin uitgelegd wordt wat voeding voor het lijf van je kind doet.
  • Geef zelf het goede voorbeeld ?
  • Laat je kind helpen met koken. Wedden dat je kind zijn eigen gekookte maaltijd graag wil proeven?
  • Sommige kinderen vinden het heel vies als er verschillende soorten eten door elkaar zitten, merk je dit bij jouw kind? Biedt het dan apart aan op het bord.
  • Je kunt ook een keer restaurantje spelen. Dat zorgt voor een gezellige sfeer!

En denk ook hier… kleine stapjes zijn ook successen om te vieren! En bovenal… hou het gezellig aan tafel!

Met bibberende benen, zweet in mijn handen, klotsende oksels en kotsmisselijk van de spanning… Faalangst.

Met bibberende benen, zweet in mijn handen, klotsende oksels en kotsmisselijk van de spanning… man man man dat gebeurde echt zooooo vaak!

Comfortzone- groeizone – paniekzone

Ik wilde altijd alles goed doen. Op de basisschool fietste ik overal heel makkelijk doorheen. Ik hoefde niet te leren. Ik las het, nog een keer en nog een keer en ik wist het. En toen…. Kwam ik op de middelbare school. Blijkbaar moest ik dus toch mijn best doen om iets te leren. En laat dat nou net zijn wat ik nog niet geleerd had. Daar waar ik voorheen makkelijk doorheen fietste, leverde me nu met de zelfde leerstrategieën dikke onvoldoendes op. En een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen.

Het ging van kwaad tot erger. Ik voelde me vaak ziek als ik een toets moest maken. En tijdens toetsen kreeg ik niet zelden een blackout. Mijn hoofd was gewoon LEEG. En als de toets afgelopen was… wist ik alles weer. En vaak kreeg ik dan ook nog te horen ‘Je hebt gewoon te weinig je best gedaan met leren!’ of ‘De volgende keer moet je maar wat eerder beginnen met leren!’ Wat ze niet wisten… was dat ik tot ’s avonds laat nog met mijn schoolboeken in bed aan het blokken was. En de wekker vaak vroeg zetten om dan nog een keer alles door te lezen. Die opmerkingen waren zo pijnlijk.

En ook op het HBO ging het door. Soms meldde ik me ziek, want dan had ik meer tijd om te leren. Voor mijn gevoel had ik NOOIT genoeg mijn best gedaan met leren en kon het altijd beter. En een onvoldoende halen, dat mocht ik gewoon niet van mezelf.

Ik was zo bang om fouten te maken…

Als ik er nu op terugkijk denk ik ‘Wat heb ik mezelf aangedaan?!’ maar ja, dat is niet iets wat je zelf ziet. En zeker.. het is ook het aard van het beestje. Ik doe de dingen die ik doe gewoon graag zo goed mogelijk. En dat is prima. Maar fouten maken is ook nodig om te leren. En je bent gewoon niet altijd overal even goed in. En je kan overal beter in worden, als je er tijd en energie in steekt en je er op een manier aandacht aan geeft die ervoor zorgt dat je groeit en leert. Met kleine stapjes. En steeds weer het vieren van succeservaringen.

Als iemand mij voor de toets bij de hand had genomen, een ademhalingsoefening met mij had gedaan, of beter nog… met de hele klas. Of even samen gek doen en huppelen om de spanning te doorbreken. Zoiets kleins had al zoveel gescheeld!

En ook uitleg over hoe mijn brein werkt. Want die blackouts… ik voelde me gewoon zo enorm gestrest dat een deel van mijn brein niet bereikbaar was. Uiteindelijk leerde ik dit tijdens mijn eerste ‘echte’ baan. Ik begon me te verdiepen in mindset en onderzocht wat ik zelf anders zou kunnen doen.. En ja zeker, ook ik durf nog wel eens dingen niet. En vind dingen soms heel spannend. Ben nog wel eens bang om dingen fout te doen. Maar nu kijk ik naar hoe ik de stappen zo groot (of klein het is maar hoe je het bekijkt..) kan maken dat ze buiten mijn comfortzone liggen en ik er dus door groei. Maar ze zijn niet zo groot dat ik er meteen compleet van in de kramp schiet. En dus maar niets doe. Of me ziek voel. En wat ik zelf ook heel waardevol vond was dat ik leerde dat iedere keer als ik iets oefen, mijn brein nieuwe paden aanmaakt of sterker maakt! Samen uitzoeken hoe dat werkt levert vaak meer op dan alleen vertellen je moet een paar keer leren.

Oefening baart kunst! De kracht van herhaling.

De leerkuil

Vaak ligt de oplossing in het steeds weer herhalen van kennis, steeds weer oefenen met ademhalen en ontspannen. En bovenal… de juiste support van de mensen om je heen! Er hoeft maar één iemand te zijn die jou helpt, die jou vertrouwen geeft, die jouw kind vertrouwen geeft en laat zien dat fouten maken écht nodig is om te leren en samen kijkt naar hoe het de volgende keer anders kan… dat kan zoveel verschil maken. En zoveel ruimte en vertrouwen geven!

Zeg NOOIT tegen je kind ‘Je moet gewoon beter je best doen!’ of ‘Je hebt gewoon niet goed genoeg geleerd!’ Zoek samen naar een oplossing.

Herken jij dit bij jouw kind? En wil je graag stappen zetten nu je kind nog op de basisschool zit? Naast ouders coach ik ook kinderen van 8 tot 12 jaar. Tijdens de gesprekken gaan we aan de slag met het vergroten van het zelfvertrouwen van jouw kind. Jij als ouder bent ook onderdeel van het traject. Want zoals je zojuist las… de omgeving is ook super belangrijk!

Wil je weten wat ik voor jouw kind kan betekenen? Hoe we er samen voor zorgen dat je kind weer vertrouwen heeft in zichzelf? Maak dan een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek.

De verveling slaat toe. Hoe zorg je voor meer uitdaging voor jouw hooggevoelige kind met een sterke wil in deze periode?

De verveling slaat toe. Sleur. Onderprikkeling. Vermoeidheid. Misschien herken je het bij jezelf, of bij je kind. In dit blog vertel ik je waarom uitdaging en afwisseling voor hoogsensitieve kinderen met een sterke wil zo belangrijk zijn. En wat je kunt doen om dat er ondanks deze tijd tóch een beetje in te houden.

Inzicht geeft ruimte voor verandering.

Twee weken geleden merkte ik dat mijn energie zakte, ik voelde me wat somberder. Het regende veel. En dit gaat geen blog worden waarin ik al mijn persoonlijke sores met je ga delen. Maar ik hoorde van moeders in mijn praktijk, van vriendinnen, dat ze het gevoel herkenden. Daarna voelde ik me een stuk minder alleen.

Blijkbaar was ik even minder met mijn aandacht bij mezelf geweest. Door het thuisonderwijs, de combinatie met werken, veel met mijn gezin samen. En dat laatste vind ik heel fijn, maar ook ruimte voor mezelf is belangrijk. Begin januari werd ik ook geveld door het virus, en ging alles even op een lager pitje. En ook mijn wandelingen in mijn eentje schoten er natuurlijk bij in.

Maar goed, ik merkte op dat het niet lekker ging. Ik baalde er van. Was er twee dagen even flink chagrijnig door. Begon weer met mediteren, ging meer schrijven in mijn bullet journal. En maakte vervolgens voor mezelf een plan om er iets aan te doen. Want het is natuurlijk niet zo dat nu er heel veel dicht is, er geen mogelijkheden zijn.

Ik ging voor mezelf na waar ik die laatste weken minder ruimte voor had gehad. En ik kwam tot de conclusie dat het ‘m bij mij vooral zat in dat ik minder vriendinnen en familie had gezien en gesproken. En dat ik minder vaak in een andere omgeving ben geweest. Ik plande een aantal wandelafspraken in. Ja ook in combinatie met het thuisonderwijs en mijn werk. Dan maar even wat korter wandelen voor de avondklok, maar wél even bijkletsen met een vriendin. Even wat vaker bellen met mijn zusjes. Op een andere plek gaan wandelen. En dat de scholen nu weer fysiek onderwijs geven helpt ook wel moet ik zeggen. Dat is een fijne afwisseling en andere omgeving voor mijn kids!

En toen kwam afgelopen zondag een cadeautje letterlijk uit de lucht vallen. Want sneeuw, dat is wel echt heel anders dan anders. En dat brengt voor mij persoonlijk (en voor de rest van het gezin ook…) weer hele nieuwe prikkels met zich mee! En die andere omgeving is ineens ook heel dichtbij. Want de duinen en de achtertuin, daar is ineens heel ander vermaak te vinden. Dus we zijn lekker veel buiten geweest. Het ijs op, met de slee de duinen in, een sneeuwballengevecht (terwijl ik daar niet persé van hou, een koude sneeuwbal in mijn nek…) en zelfs het glibberen met de auto richting Noordwijk op maandag toen de school weer open ging. Ook dat zorgde weer even voor andere prikkels. Weliswaar spannend. Maar daar in een ander blog meer over.

Hooggevoelige kinderen met een sterke wil hebben ook een enorme behoefte aan uitdaging. En in deze tijd kan dat iets lastiger zijn. Maar als een kind zich gaat vervelen, gaat het prikkels zoeken. En dat is vaak niet op een manier waar wij als moeder om staan te springen. Ze krijgen sneller strijd met broertjes en zusjes, of ze worden neerslachtig. Als jij dit merkt aan je kind is het tijd om te kijken of je samen meer uitdaging kunt zoeken.

11 tips voor meer uitdaging voor jouw hoogsensitieve kind:

Soms zit die uitdaging dus in kleine dingen, in een kleine verandering van omgeving. In even iets anders dan anders doen. Hieronder een lijst met inspiratie ?

  • Met wandelen een keer linksaf gaan in plaats van rechtsaf. Om maak je wandeling eens een keer andersom. Je zult merken dat dat je hersenen prikkelt!
  • Of je kind laten kiezen welke kant jullie op gaan wandelen.
  • Zoek een klimbos op en ga zelf ook mee klimmen! Ga weer spelen!
  • Doe thuis iets anders, een logeerpartij bij elkaar.
  • Of een bioscoop maken, met popcorn en een leuke film!
  • Laat je kinderen een hut maken van de eettafel en laat ze kamperen. Vinden ze vaak prachtig!
  • Maak samen een nieuw gerecht en laat je kinderen helpen met koken!
  • Zoek op Pinterest naar ideetjes om speelgoed op een andere manier te gebruiken. Bijvoorbeeld een omgekeerde Duplo piramide.
  • Ga wandelen in een ander natuurgebied. En om de drukte te vermijden, ga heel vroeg wandelen. En neem een verrekijker mee om dieren te spotten!
  • Ga hardlopen, of kies een andere sport waarin je uitgedaagd wordt om je grenzen te verleggen en buiten je comfortzone te gaan. Ik zie nu mensen die een duik nemen in zee of in een meertje. Brrrt… Maar het schijnt heel gezond te zijn. En die andere prikkels krijg je zeker!
  • Ga geo-cashen, het is een soort schat zoeken waardoor je op plekken komt waar je normaal niet zo snel zou komen. Je kunt verschillende varianten doen. Je hebt er een app voor nodig. En vaak biedt het ook extra uitdaging omdat jullie samen de schat moeten zoeken en er soms ook opdrachten voor moeten doen. En ze liggen werkelijk waar OVERAL! Dus ook bij jou om de hoek. En in dat leuke natuurgebied.

Wat ga JIJ doen om de komende tijd die extra uitdaging voor jezelf te creëren? En voor je kinderen?

Merk jij dat je in de opvoeding van jouw hooggevoelige kind steeds vastloopt in dezelfde dingen? En wil je daar graag iets aan doen? Je kunt nu een inzichtsessie boeken van 45 minuten voor €55,- In die sessie kijk ik me je mee naar wat je kunt veranderen, geef ik je tips en daarna ga je er zelf weer verder mee aan de slag. Lijkt het je wat? Neem via mijn contactformulier contact met mij op voor een afspraak! De inzichtsessies zijn online of telefonisch en ook mogelijk in de avond.

Wij maakten kennis met Sam Sensory Clothing.

In dit blog deel ik onze ervaring met het ondergoed van Sam Sensory clothing. Echt, heeft jouw kind last van kriebelende labels? Vindt het de naden in sokken vervelend? Lees dan vooral verder! Want die dingen kunnen meer invloed hebben op hoe je kind in zijn vel zit en het gedrag van je kind dan je denkt.

Je krijgt op verschillende manieren prikkels binnen. Veel hoogsensitieve kinderen vinden de labels en naadjes in kleding heel vervelend. Of bijvoorbeeld strakke spijkerbroeken en kriebelende truien. Voor ouders kan dat soms best als aanstellerij gezien worden. Maar voor een kind voelt het écht vervelend. En hoe meer van dit soort prikkels er op een dag binnen komen, hoe sneller je kind overprikkeld zal zijn. Hoogsensitieve kinderen hebben een gevoeliger zenuwstelsel en reageren daardoor ook eerder en intenser op dit soort prikkels.

Nou ben ik zeker geen voorstander voor het vermijden van alle prikkels. Maar aan kriebelende labels en naadjes kan je gewoonweg weinig veranderen qua aandacht. Het kan met de tijd wel zijn dat je kind minder snel reageert op deze prikkels. En je kind zal er meer of minder last van hebben afhankelijk van hoe lekker het in zijn vel zit. Maar het gevoelige zenuwstelsel blijft. Zelf krijg ik er bijvoorbeeld nog steeds de kriebels van als er een haar in mijn shirt zit. Of als er een vervelend labeltje in mijn shirt zit. Zo eentje die heel erg prikt en scherp is.

Onlangs won ik via SAM sensory clothing een waardebon van €100,- om in de website te besteden. Ik bestelde via de webshop voor mijn beide kinderen een hemd en twee onderbroeken. Vol verwachting keken ze er naar uit. En je zou denken.. ondergoed? Is dat zo interessant om naar uit te kijken voor kinderen? Maar het idee aan een zeer comfortabel setje stond ze dus wel aan!

Bij aankomst van het pakketje werd het meteen uitgepakt. En wat voelt het zacht!!! En bij de eerste test had ik twee dol enthousiaste kinderen. Mijn zoon zei ‘Mam! Je moet dit ook eens proberen! Het lijkt net alsof je in je blote billen in je broek zit want je voelt helemaal geen onderbroek!’ Heerlijk die puurheid van kinderen!

Heel zacht dus. Als het ondergoed uit de was komt, wordt het meteen weer aangetrokken. Mijn jongste heeft normaliter een sterke voorkeur voor alles wat een prinses, hartje of glitter heeft, maar die voorkeur heeft ze nu ingewisseld voor het ondergroed van SAM SENSORY.

Op de website van SAM sensory clothing vind je ook t-shirts, sokken en broeken. Er zijn twee collecties, de prikkelarme AIR collectie. Voor kinderen deze collectie is super zacht, comfortabel en met een naadloos gevoel. De andere collectie is de TEXTURE collectie. Deze scheurvaste broeken hebben acht friemel elementen. Wat voor prikkelzoekende kinderen heel fijn is. Daardoor kunnen ze bijvoorbeeld in de klas of ergens anders tijdens het wachten kunnen friemelen. En daardoor worden de prikkels gereguleerd en de concentratie verhoogd.

Rest mij nog één vraag… An, wanneer komt de collectie voor volwassenen?!

Wil jij meer weten over de collectie van SAM sensory clothing? Neem HIER een kijkje op de website! Wij zijn verkocht!