hoogsensitief kind

Hooggevoelig, hoogsensitief, HSP, wat is het eigenlijk?

coachpraktijk-stefanie blog, hooggevoelig, hoogsensitief, hoogsensitief kind, hoogsensitievemoeders, hoogsensitiviteit, zelfzorg
Hooggevoelig, hoogsensitief, HSP, wat is het eigenlijk?

Zoveel termen en je hoort ze, gelukkig, steeds vaker. Niet dat ik het de bedoeling vind dat we met zijn allen lekker veel labels gaan plakken. Maar een naam voor iets geeft soms richting in je zoektocht. En het maakt het voeren van een gesprek vaak makkelijker. Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap en dus GEEN stoornis. Je wordt er mee geboren, het is namelijk erfelijk.

Elaine Aron introduceerde in 1996 de term ‘highly sensitive person’. Uit haar onderzoek bleek dat 15-20% van de bevolking voldoen aan de kenmerken heeft die passen bij de eigenschap hoogsensitiviteit. 30% hiervan herkent zich in de term ‘high sensations seeker’ ofwel de temperamentvolle kinderen, prikkelzoekers, kinderen met een sterke wil. Hier zal ik mijn volgende blog op terugkomen.

Hoogsensitief of hooggevoelig?
Hoogsensitief of hooggevoelig? In Nederland worden beide termen gebruikt en hebben ze dezelfde betekenis. In Vlaanderen wordt met het begrip hooggevoelig overgevoelig bedoeld. Dat is in Nederland dus niet zo. Hooggevoeligheid is de hoeveelheid prikkels die binnenkomen en hoe die verwerkt worden. En overgevoeligheid is een emotionele reactie.

Een korte toelichting op hoogsensitiviteit:
Elaine Aron omschrijft de karaktereigenschap als:

‘Een aangeboren temperament met de strategie om informatie zorgvuldig te verwerken alvorens te handelen, dat resulteert in een besef van subtiele verschillen en in snel overprikkeld raken.’


Elaine Aron heeft onderzoek verricht en kwam tot vier belangrijke kernpunten:

Diepgaande verwerking: Bedachtzaamheid, de tijd om beslissingen te nemen.

Overstimulatie: In stressvolle situaties autonome arousal (snelle hartslag, zweten) vertonen. Cognitieve activiteit neemt af en prestatie verslechterd. Bij HSP’ers komt stress sneller en vaker voor dan bij niet-HSP’ers. Bijvoorbeeld bij het bezoeken van een drukke supermarkt, een overvol winkelcentrum, spreken in openbaar en examens. Veel HSP’ers proberen dit soort situaties te vermijden. Maar dit is natuurlijk niet altijd mogelijk en ook zeker niet wenselijk. Een balans is belangrijk.

Emotionele intensiteit. : HSP’ers laten over het algemeen intensere emotionele reacties zien. Zowel in positieve als in negatieve zin. Hoe dit zich uit in volwassen leeftijd komt voort uit hoe de jeugd ervaren is. Emoties hebben altijd een functie. Ze geven een signaal. Hoogsensitieve kinderen kunnen bijvoorbeeld veel huilen of heel boos worden na een drukke dag.

Sensorische sensitiviteit: Sterk bewust van details in de omgeving. Bijvoorbeeld sneller geïrriteerd door ruwe stoffen, lawaai, geuren, smaken etc. Vaak ook een lagere pijngrens, subtiele verschillen sneller opmerken en moeite hebben met prikkels van hoge intensiteit.

Elke van Hoof
Elke van Hoof verricht ook onderzoek naar Hoogsensitiviteit. Ze is klinisch psycholoog en werkzaam aan de vrije universiteit in Brussel. Wat Elke aangeeft naar aanleiding van haar onderzoeken is dat punt 2 tot en met 4 eigenlijk een gevolg zijn van de diepgaande verwerking. De diepgaande verwerking staat dus bovenaan als kenmerk van Hoogsensitiviteit.

Als je hier meer wilt lezen over de wetenschappelijke achtergrond van hoogsensitiviteit dan kan ik je zeker haar boek ‘Hoogsensitief’ aanraden.


Rejection sensitivity (gevoeliger voor afwijzing in de sociale context)
Hoogsensitieve personen zijn door hun diepgaande verwerking gevoeliger voor afwijzing van anderen. Dit komt doordat de spiegelneuronen van hoogsensitieve personen sterk ontwikkeld zijn. Ze kunnen zich goed inleven in de ander en kunnen hierdoor ook goed invullen/voorspellen wat de reactie van de ander zal zijn. Maar soms is die voorspelling ook niet de juiste. Wat ik veel hoor is dat hoogsensitieve kinderen en volwassenen daarom dingen maar niet doen, uit angst voor de reactie van anderen.

Als er veel van die situaties zijn die ‘voorspeld’ worden, en als er geen andere situaties tegenover staan die die voorspellingen corrigeren, dan zal de angst groter worden. Dat wat je verwacht, zal ook gebeuren. Hoogsensitiviteit is een erfelijke eigenschap. In ieder geval één van de ouders is dus ook hoogsensitief.

Ik hoor vaak van moeders in mijn praktijk dat ze het moeilijk vinden om om te gaan met de afwijzing van anderen op hun opvoedkeuzes en de afwijzingen van het gedrag van hun kind. Ik schrijf een aparte blog over dit onderwerp. Herkenning kan hierbij fijn zijn. Ik heb daarom koffieochtenden op de agenda gezet. Tijdens deze koffieochtenden is er ruimte voor hoogsensitieve vrouwen om ervaringen te delen. Je kunt je aanmelden door het contactformulier in te vullen.

Nog even de kenmerken van hoogsensitiviteit op een rijtje:
Nemen gedetailleerder, subtieler en intenser waar
Gevoelig voor prikkels van buitenaf
Meer tijd nodig om indrukken te verwerken
Diep en rijk innerlijke belevingswereld
Voelen stemmingen en sferen goed aan
Genieten intens van bijvoorbeeld muziek, natuur en kunst.
Eigen emoties en die van anderen worden intenser ervaren
Kunnen verlegen en introvert overkomen, maar zijn het vaak niet
Plichtsgetrouw (groot verantwoordelijkheidsgevoel)
Perfectionistisch
Functioneren minder goed onder ‘toezicht’
Zorgzaam
Moeite met aangeven eigen grenzen
Sneller last van fysieke klachten
Groter risico op stemmingswisselingen, depressiviteit, angsten en verslavingen
Meer me-time nodig om op te laden

Als je goed je weg hebt gevonden in hoogsensitiviteit is het een prachtige eigenschap! Hoe meer je er over leert hoe beter je zult weten wat bij jou past. Wat jij nodig hebt om je fijn te voelen en te kunnen ontwikkelen. Een greep uit de mooie kanten:

Je gaat HSP als kracht ervaren als je goed voor jezelf zorgt. Voldoende tijd neemt om te herstellen, dingen doet die jouw als persoon voeden en waarvan je groeit en geniet.

Zoals HSP’ers moeilijkere dingen diepgaand verwerken, verwerken ze ook de dingen als muziek, kunst, de natuur, lekker eten etc. dieper. En genieten hier dus intenser van dan niet HSP’ers.

Je voelt anderen vaak haarfijn aan. En weet ook wat het knelpunt in een situatie is. Hierdoor kan je je goed inleven in de ander en de ander ondersteunen.

Je hebt een sterke intuïtie. Soms krijg je zo’n onderbuik gevoel en dan denk je.. ja dit voelt goed of juist niet. Je hebt een innerlijk kompas. Je mag er naar leren luisteren 😉

Mensen vertellen makkelijk hun verhaal aan jou.

HSP’ers hebben een innerlijke drang om zichzelf te ontwikkelen en hebben een sterk reflecterend vermogen. Hierdoor ben je je snel bewust van jezelf in allerlei situaties.

Veel HSP’ers hebben een rijke fantasie en zijn creatief. Iets creatiefs doen is ook een mooie manier om bijvoorbeeld je dag te verwerken. En om uit je hoofd in het hier en nu te komen.

Wil je weten of je hoogsensitief bent? Elaine Aron heeft een zelftest ontwikkeld. Elke van Hoof is bezig met ontwikkeling van een nieuwe test die mogelijk meer informatie geeft over een persoon. Maar voor nu geeft de test van Elaine Aron een goede indruk.

Wil je graag aan de slag met de dingen waar je tegenaan loopt? Je grenzen bewaken, je energiek voelen of je kind goed kunnen ondersteunen in deze mooie eigenschap? Neem contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek!

Fout: Contact formulier niet gevonden.

New

coachpraktijk-stefanie Geen categorie, hooggevoelig, hoogsensitief, hoogsensitief kind, hoogsensitievemoeders, hoogsensitiviteit, zelfzorg ,
workshop hoogsensitieve vrouwen

‘Hooggevoelig, ik???’

Ongeveer 7 jaar geleden had ik een burn-out. Helemaal op was ik. Het kwam door werk, ja dat was het. Dacht ik. Maar een burn-out krijg je niet ‘door werk’. Het is door een combinatie van factoren. Ik kwam in gesprek met een coach, zij vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’. Dat was ik niet..

Ik genoot van de drukte, ik heb jaren in de horeca gewerkt. Hoe drukker de dagen, hoe voller het terras hoe beter! Maar ooooh wat had ik ook een enorme behoefte aan rust! Helemaal in mijn eentje, daar kon ik goed van opladen. Als kind zijnde genoot ik al van boeken lezen, ik haalde er 10 per week (maximale aantal) en las ze allemaal uit. En ook nu lees ik nog heel, heel graag! Die combinatie zorgde destijds nogal voor verwarring. Genieten van drukte,  maar me daarna ook ontzettend moe voelen en niemand om me heen willen. Wat was dat toch?!

Ik kon bijna alle vinkjes van het lijstje aanvinken…
Mijn coach gaf me een lijstje met punten die hooggevoeligheid kenmerken. Check, check, check, check, check, check… en ik besloot het boek van Elaine Aron (grondlegger van hooggevoeligheid) te lezen. Opnieuw… check, check, check… goh het lijkt wel alsof iemand een boek over MIJ heeft geschreven! Ik verdiepte me er meer en meer in, inmiddels heb ik ontzettend veel boeken over hoogsensitiviteit gelezen, me laten bijscholen en vind ik het niet zo vreemd meer dat ik 7 jaar geleden een burn-out had. Hooggevoelige mensen zijn gevoeliger voor prikkels en verwerken die prikkels ook nog eens dieper. En het is daarom super belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en die rust te pakken als je daar zo’n behoefte aan hebt. En te doseren… en je grenzen aan te geven… genoeg om te leren ?

Kleine gevoeligheden, ik was anders dan veel anderen..
Afgelopen woensdag was ik op nieuwjaarsbezoek bij mijn opa, ik wiebelde op mijn stoel. ‘kriebel! Er zit een haar in mijn shirt!’ mijn opa en man keken me vragend aan en mijn opa vroeg ‘hoe kan je dat nou voelen?!’ en dit soort kleine dingetjes heb ik altijd gehad. Zo vond ik het bijvoorbeeld vreselijk als er een vriendinnetje bij mij kwam spelen en ze op het mijn bed ging zitten. ’s Avonds als ik naar bed ging rook mijn bed niet meer naar mij, maar naar haar! En ik bekommerde me om de insecten, genoot van de zomerse dagen op het strand en in het bos.



Voldoen aan de verwachtingen van de rest van de wereld.
Maar ik voelde ook heel sterk aan wat anderen van mij verwachtten. En dit zorgde ervoor dat ik me ging aanpassen, aanpassen aan wat mensen graag wilden zien. Of wat ik DACHT dat mensen graag wilden zien. Zo hadden wij vroeger een hond, Kayla. En als mijn vader naar het buitenland was voor werk, dan liet mijn moeder haar ’s avonds uit. En ik nam zo aan dat mijn moeder het ongezellig vond om in haar eentje te lopen. Dus liep ik mee. En dus voelde ik me de volgende dag moe omdat ik te laat naar bed was gegaan. Maar de verbinding was erg belangrijk. En voldoen aan de verwachting..

En dat nam ik gedurende mijn jeugd mee. Mijn pubertijd in en ook daar probeerde ik te voldoen aan verwachtingen van anderen. Nog net even dat ene dossier erbij pakken op werk, ceremoniemeester zijn op een bruiloft? Geen probleem! Mijn verjaardag moest tot in de puntjes geregeld worden, want het moest PERFECT! Tot ik dus in de burn-out terecht kwam. Zelfs boodschappen doen was teveel. Zoveel geluiden, zoveel mensen, felle lichten. Ik was uitgeput als ik thuiskwam.

Ik herstelde stukje bij beetje van mijn burn-out, leerde mezelf beter kennen. Maar de gevoeligheid bleef. Maar door de gesprekken met mijn coach kwam ik er dus achter dat die gevoeligheid iets is wat bij mij hoort. En dus iets is wat niet zal verdwijnen. Maar juist iets is wat ik ruimte mag geven. In de loop der jaren heb ik hierin steeds meer mijn weg gevonden. En ik leer nog steeds! Want ontwikkeling is iets wat je leven lang doorgaat! Steeds op een ander vlak en steeds een laagje dieper.

Wat doe ik nu anders?
De dingen die je helpen zijn voor iedereen anders. Er zal overlap in zitten, maar ieder persoon is anders en ieder persoon heeft andere behoeften, een andere invulling van zijn of haar leven.

Ik doe de boodschappen nu op momenten waarop het niet druk is en bij voorkeur NIET aan het einde van de dag. Want dan is mijn energiepeil al wat lager en dan is de laatste plek waar ik wil lopen een supermarkt!

Ik plan tijd in mijn eentje in. En met in mijn eentje bedoel ik ECHT in mijn eentje. He-le-maal alleen thuis! Zodat ik alleen op mezelf hoef te letten en letterlijk ruimte voel.

Ik zorg voor voldoende frisse lucht. Als ik in het bos of op het strand loop, voelt het alsof iemand mijn stekker in het stopcontact doet en mijn batterij wordt opgeladen. Zelfs door naar een foto te kijken met een bos voel ik het al een beetje!

Ik zorg voor gezonde voeding. Voldoende water, lekker veel groenten en fruit. En ook deze zoektocht gaat steeds verder. Hoe meer ik me bewust wordt van de invloed van voeding op mijn lijf en op hoe ik me voel, hoe meer veranderingen ik daarin ook doorvoer. Zo kan ik nu duidelijk voelen dat ik me na het eten van bijvoorbeeld een stuk taart, me duidelijk minder fit voel. En dat batterij gevoel wat ik hierboven beschreef heb ik ook na het eten van een salade.

Ik kies bewust met wie ik afspreek en wanneer en hoe lang. Waar wil ik mijn energie aan ‘besteden’ ? Wat geeft mij energie? Wat kost mij energie?

Ik blok momenten in mijn agenda. Waar ik voorheen een aantal avonden achter elkaar afspraken plande en ook overdag een volle agenda had, staan er nu kruizen in mijn agenda. Zodat ik de balans bewaar en juist óók tijd kan indelen zoals ik dat wil!

Hooggevoeligheid als kracht!
Hoe meer ruimte ik mijn gevoeligheid geef, hoe meer ik het ook kan inzetten als kracht. Want naast dat het soms een uitdaging blijft om gevoeliger te zijn dan veel andere mensen, vind ik het een heerlijke eigenschap die ik absoluut niet zou willen missen! Ik vind de verbinding met anderen fijn, ik vind het fijn om mijn kinderen zo goed te kunnen aanvoelen. Ik vind het fijn dat ik zo kan genieten van een kopje thee in de zon. En van de vlinders die vliegen, de geur van bloemen, het eerste lente zonnetje, ik vind het fijn om verbanden te zien zodat ik kan schakelen op wat nodig is. Om verschillende dingen bij elkaar te brengen tot een nieuw plan! Om creatief aan de slag te gaan, zowel met tekenen als het in elkaar zetten van een nieuwe workshop!

En tijdens het coachen kan ik door deze mooie eigenschap heel goed aansluiten op de kinderen en hun ouders. Soms worden dingen die er wel zijn niet gezegd. Maar die dingen zijn super belangrijk. Vaak nog belangrijker dan de dingen die wel gezegd worden.

De wereld heeft de combinatie van hooggevoelige en niet hooggevoelige mensen nodig! Er is een bewustzijnsgolf bezig. Steeds meer mensen worden zich bewust van onze invloed op de aarde, de natuur en op elkaar. Steeds meer mensen zien en voelen hoe we bewuster kunnen leven. Hoe we juist kunnen bijdragen aan een mooie wereld, in plaats van steeds meer kapot te maken. Hooggevoelige mensen zien veel verbanden, hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel en willen vaak ook een rol spelen in deze processen.



Gun jij jezelf ook een ontwikkeling in je gevoeligheid? Geef je dan op voor de workshop voor hoogsensitieve vrouwen op woensdag 22 januari 2020 van 09:30 tot 11:30. We gaan aan de slag met jouw dromen en verlangens. Waar wil jij dit jaar jouw aandacht aan geven? Waar krijg je energie van? Meld je aan via het contactformulier:

Fout: Contact formulier niet gevonden.

Jouw investering is € 20,00 en hiervoor krijg je mijn oprechte aandacht, koffie, thee en lekkers! We maken een visionbord als een mooie herinnering aan wat voor jou belangrijk is!

Eindelijk vakantie! Of HELP!!! Wanneer mogen ze weer naar school?!

coachpraktijk-stefanie blog, Geen categorie, hooggevoelig, hoogsensitief, hoogsensitief kind, hoogsensitievemoeders, hoogsensitiviteit, zelfzorg

De feestdagen staan weer voor de deur. Vol gezelligheid, lekker eten, samenzijn.. En het zou dan ook fijn zijn om de feestdagen daadwerkelijk als gezellig te ervaren! Veel ouders verzuchten ‘ik zal blij zijn als het vakantie is, ze zijn er echt aan toe!’ en ‘ik ben echt toe aan vakantie!’, maar voor ouders van hoogsensitieve kinderen voelt dit vaak toch wat anders aan. En al helemaal voor ouders van hoogsensitieve kinderen met een sterke wil. De structuur van de schooldagen valt weg. Een dag ziet er tijdens de vakantie heel anders uit dan een schooldag. En juist de structuur geeft veel kinderen houvast. Wat kan jij als moeder doen om samen een fijne vakantie te hebben?

Prikkelverwerking
Hoogsensitieve kinderen verwerken de prikkels van binnenuit en buitenaf intenser. En zodra een situatie voorspelbaar is (structuur!!!) hoeven ze niets steeds andere prikkels te verwerken. Je kunt je dus voorstellen dat als een dag er anders uitziet, er dus ook andere prikkels te verwerken zijn. Hoe leuk de dag soms ook is. En je zult misschien denken ‘maar we kunnen nu toch juist lekker uitrusten?’ toch is de dag écht anders.. Veel hoogsensitieve kinderen hebben een paar dagen nodig om te wennen aan de vakantie. En vaak kunnen ze daarna wél genieten van de vrije tijd. Met een paar praktische tips kan je het jezelf als moeder én je gezin een stuk makkelijker maken.


Leuke dingen pot
We maken zelf inmiddels al een paar jaar gebruik van de leuke dingen pot. Kinderen vinden het soms lastig om ál die vrije tijd zelf op te vullen. Wat natuurlijk ook best lastig is, als je normaal op school een dagindeling volgt, taakjes maakt etc. en nu ineens die heeeele dag zelf mag gaan vullen. We hebben kaartjes gemaakt met activiteiten die we samen kunnen doen (van een aantal musea, het strand, bos, zwembad etc.) en daarin qua kleur weer onderscheid gemaakt tussen activiteiten die iets kosten en activiteiten die niets kosten, en binnen en buiten. Zo kan je makkelijke en verdeling maken waar ze die dag uit mogen kiezen. Je kunt ook zelf vooraf aantal activiteiten selecteren waar je kinderen uit mogen kiezen. Het is handig om vooraf af te spreken wie op welke dag mag kiezen.

Activiteitenkaartjes
Naast de leuke dingen pot hebben we activiteitenkaartjes. Hierop staan afbeeldingen van dingen waar de kinderen zelf mee kunnen spelen. Dat maakt het kiezen vaak makkelijker. Er zitten ook plaatjes bij van bijvoorbeeld een Nintendo DS. Daaraan is dan weer tijd gekoppeld. Als kinderen het moeilijk vinden om zelf te spelen, kan je de afspraak maken de tijd af te bakenen. Bijvoorbeeld: ‘het is nu een kwartier tijd om zelf te spelen, als de wekker is afgelopen gaan we samen een boekje lezen’.

Zowel de leuke dingen pot als de activiteitenkaartjes kan je samen met je kind maken. Vaak vinden ze het erg leuk om te helpen en je kunt dan ook de plaatjes kiezen die het meest aanspreken. Je kunt ook zelf foto’s maken van hun eigen speelgoed, de speeltuin etc. zodat het extra herkenbaar is.

Door ‘zelfspeel momentjes’ in te lassen, heb jij ook even ruimte voor jezelf. Doe dan ook iets wat JIJ leuk vindt en waarvan JIJ oplaadt. Dan kan je daarna weer met frisse energie samen iets met je kind doen!

Rust momenten
De feestdagen zijn al druk genoeg. En vaak rennen we van de ene afspraak naar de andere afspraak omdat ‘het zo hoort’. Maar is het niet juist de bedoeling dat we ook plezier beleven aan onze dagen? En genieten van wat we doen? En juist daarom, is het super super super belangrijk om op te laden! Want wat ik eerder noemde, doordat de dagen er anders uitzien komen er juist veel meer prikkels binnen die ‘nieuw’ zijn en die dus extra aandacht vragen. En dáárdoor zijn de emmertjes sneller vol. Hou bij het vullen van je agenda rekening met die rustmomenten en plan eventueel extra rustmomenten in. En hoe erg is het om een keer een afspraak af te bellen als je merkt dat jij en je kinderen behoefte hebben aan meer rust? Een ook een middagdutje kan af en toe wonderen doen ?


Stoplicht
Tijdens de ‘gewone’ weken waarin de kinderen naar school gaan al handig, maar tijdens de feestdagen net zo. Je kunt ook een mini stoplichtje maken die je makkelijk ergens mee naar toe kunt nemen. Een klein kaartje, formaat bankpas. Zo kan je kind makkelijk aanwijzen ‘waar het zit’. Rood, oranje of groen en kan je ook sneller actie ondernemen indien nodig..

Hongerige buikjes…
Ik herken het bij mezelf. Super gevoelig voor dorst en trek. Ik kan jullie vertellen, ik word er ABSOLUUT NIET GEZELLIGER VAN vraag maar aan mijn man.. ? inmiddels veel geleerd, altijd een ‘noodsnack’ in mijn tas en mijn voeding zo aangepast dat ik minder last heb van en schommelende bloedsuikerspiegel. Echt het werkt! Maar goed, kinderen kunnen er net zo goed last van hebben. En misschien is het lang wachten tot het kerstdiner begint en is het tegen die tijd al niet zo gezellig meer omdat je kind HEUL VEEL TREK HEEFT! Ervoor zorgen dat je alvast iets aanbiedt kan er voor zorgen dat het kerstdiner een stuk gezelliger verloopt.

Speelgoed
Misschien gaan jullie naar een plek waar niet veel speelgoed is voor je kind, zorg er voor dat je zelf iets meeneemt. Wat je samen vooraf uitkiest met je kind. Zo gaat je kind zich niet vervelen (ik ben best voorstander van vervelen maar ik ben zeer zeker ook voor een gezellig Kerstfeest :-D) en heeft het wat te doen.

Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil zoeken juist prikkels op. Iets om in de vakantie zeker rekening mee te houden. Tijd voor verveling is meestal tijd voor herrie schoppen (aandacht vragen, laten zien dat er iets niet fijn is) of juist van zich lusteloos en neerslachtig voelen. Zoek uit hoe het voor jouw kind werkt. Is je kind juist gebaat bij extra rust of heeft het extra uitdaging nodig? Hierbij kan het bijvoorbeeld helpen om een keer Pinterest af te struinen en leuke opdrachtjes uit te printen. Die kan je dan ook in de activiteitenpot doen. Biedt nieuwe prikkeling, even iets anders om mee te spelen.

Verbinding
Het is gezellig om iedereen weer een keer te zien, lekker bij te kletsen. Maar het is ook juist tijdens dit soort gelegenheden heel belangrijk om even contact te maken met je kind, even te kijken hoe het gaat. Voor hoogsensitieve kinderen is de verbinding heel erg belangrijk. En het zal ze dan ook goed doen om dat tussendoor ook te voelen. Soms vinden kinderen het fijn om dicht bij jou te spelen. Geef ze die ruimte. Als ze zich veilig en ontspannen genoeg voelen, gaan ze vanzelf wel op een andere plek spelen. Of niet, en dat is ook goed.

Bouw de dag rustig af.
Lees nog even samen een boekje, volg het normale slaapritueel, dit geeft je kind rust. Natuurlijk kan je bijvoorbeeld iets korter voorlezen. Maar juist het afschakelen na een drukke dag is belangrijk. Wat ook heel fijn kan werken is een ademhalingsoefening. Dit kan ook prima gedurende de dag en je kunt het samen met je kind oefenen voor als jij er niet bij bent, dan kan je kind de oefening ook zelf doen. Je hersenen krijgen bij een ademhalingsoefening het seintje dat het oké is, dat er geen gevaar is en dat we mogen ontspannen!

Oefening:
Ruiken aan een bloemetje (inademen)
Kaarsje uitblazen (uitademen)

Ik ben benieuwd hoe de tips jullie verder hebben kunnen helpen, ken je andere ouders die geholpen zijn met deze tips? Deel mijn blog gerust met ze. Wil je graag verder aan de slag met rust in je gezin? Een kennismakingsgesprek van een half uur is vrijblijvend en kosteloos. Afspraak maken? Dat kan via onderstaand formulier, of telefonisch. Fijne vakantie!

Fout: Contact formulier niet gevonden.

Ze geniet van het Sinterklaasfeest maar dan.. Ik zie haar verstijven en haar lip trillen… mijn moederhart zegt: ‘Neem haar mee!’

coachpraktijk-stefanie blog, hoogsensitief kind, hoogsensitiviteit , , , , , , , , ,

Sinterklaas, een tijd vol gezelligheid en samenzijn. Maar ook heeel, heeel veel indrukken en prikkels. Vorige week plaatste ik een aantal posts met tips om je kind te kunnen ondersteunen in deze tijd van het jaar. Want hoe gezellig het ook is, de emmertjes raken toch sneller vol.

Maar wat als het écht een rommeltje is? Alles is anders!!!
Gisteren namen onze kinderen hun laars mee naar school, schoen zetten op school. Super spannend en super leuk! Wat zou er in zitten? Zou Ozosnel weer in school poepen? En de juf had het ook over een rommelpiet? Gisteren was het allemaal nog leuk, ‘ik heb er zo’n zin in!!!!’ Vanochtend begonnen we de ochtend met ‘mama, ik heb zo’n buikpijn, ik ben ziek, ik wil niet naar school ik wil bij jou blijven!’ De jongste.. net vier en nog niet zo lang op school. Het eerste jaar Sinterklaas op school. Ik vroeg haar wat ze er van vond dat ze gisteren haar schoen op school had gezet en dat de juf het over de rommelpiet had. Dat vond ze wel erg spannend, want wat als de klas écht een rommeltje was?! Een paar extra knuffels en geruststellende woorden ‘mama gaat mee naar school en we gaan samen kijken’ en daar ging ze, toch naar school. Knuffel onder haar arm en gaan!

Dat koppie had voordat we überhaupt op school waren dus al overuren gedraaid. Want alles ‘moet’ overdacht worden. ‘Wat als het écht een rommeltje is? Wie gaat dat dan opruimen? Maar je moet toch je eigen rommel opruimen? Wat als mijn schoen weg is? Wat zou er in mijn schoen zitten? Wat als de sleutel van de juf kwijt is? Want de juf zei dat ze een keer de sleutel gepikt hebben..’ En dan moet de dag dus nog beginnen..

Van dikke tranen tot dikke pret! Een batterij aan intense emoties in een kwartier tijd.
Oei oei oei… op weg naar school viel haar knuffel in een regenplas. Dikke tranen, knuffel nat en absoluut niet meer knuffelbaar voor op school. En nee toch? De deur van de klas was dicht! En de juf stond in de gang. Hé dit is anders dan hoe het normaalgesproken gaat, op iedere andere schooldag. Eén grote dolle boel! De kinderen zochten de sleutel en gluurden door het raam. Dikke pret en helemaal hieperdepiep! Ze deed vol enthousiasme mee, ‘Ozosnel is in de klas geweest!!!’  en ze zochten samen naar de sleutel. De deur ging open en er was een puzzel. De cadeautjes liggen in de stal! En hop in één grote optocht van dolenthousiaste kinderen naar de stal. Zoeken zoeken en ja hoor, dat ligt een zak met cadeautjes.

Vertrouwen en loslaten
Ineens zie ik het gezichtje van mijn dochter betrekken, schoudertjes opgetrokken. ‘Wil je een knuffel van mama?’ en ze kruipt tegen me aan. ‘Ik wil met mama mee naar huis’. Ik vertel haar dat ik haar eerder ophaal vanmiddag, dat ze dan lekker met mama kan knuffelen. De juf neemt haar over, ‘kom we gaan je knuffel op de verwarming leggen’. Dan kan ze in ieder geval naar haar knuffel kijken. En ik vertrek naar huis. Mijn moederhart zegt: ‘neem haar mee!!!’ maar ik weet ook dat ze geniet van het feest en dat als ik weg ben dat het weer goed gaat. Voor ons allebei een stukje loslaten. In kleine stapjes..

Rest and recharge
Ze vindt de gezelligheid zo ontzettend leuk, geniet van het samenzijn, het grote feest van Sinterklaas, de versierde klas en natuurlijk van het lekkers ?. Maar ook haar emmertje is sneller vol,  net als mijn emmertje overigens. (Respect voor de juffen, 20 van die dol enthousiaste kleuters!) En dat is iets om rekening mee te houden. Plan een extra middagje thuis in, kruip lekker samen op de bank met een boekje, een film of ga knutselen. Dan kunnen jullie samen weer opladen voor de volgende dag zodat je kind ook dan weer plezier kan hebben in het feest!

Faalangst bij hooggevoelige kinderen.

coachpraktijk-stefanie blog, faalangst, groeimindset, hoogsensitief kind, hoogsensitiviteit, leren
faalangst hoogsensitieve kinderen - coachpraktijk stefanie - groeimindset en vastemindset

Je kind zit te tekenen, ijverig aan het werk. ‘GRRRRRRR!’ en de tekening verdwijnt in een prop op de grond. Want de tekening ziet er niet zo uit als het plaatje wat je kind in zijn hoofd had… ‘Ik kan niet tekenen, tekenen is stom!’ Voor veel ouders van hooggevoelige kinderen een bekend verhaal. Hooggevoelige kinderen zijn vaak perfecionistisch en willen graag zelf de controle houden. Het MOET goed gaan. En het liefst in één keer.t Het gebeurt vaak genoeg dat wanneer iets niet lukt, een kind opgeeft en het niet meer wil leren. Faalangst ontwikkelt zich. Je kind richt zich op wat het al kan en gaat nieuwe uitdagingen en dus nieuwe mogelijkheden om iets te leren uit de weg. Je kind is er van overtuigd dat het toch niet zal lukken. ‘Ik kan het niet en ik zal het nooit leren!’ Dit is een voorbeeld van de vaste mindset, ofwel een fixed mindset.

Groeimindset vs. vaste mindset

Om te kunnen leren en groeien zijn juist die nieuwe uitdagingen van belang. Een groeimindset is hierbij enorm belangrijk. Maar wat is dat nou precies een groeimindset? Carol Dweck onderscheidt twee soorten mindset. De fixed mindset, ook wel vaste mindset genoemd, (ik ga het nooit leren) en de growth mindset (van fouten maken leer ik).  Niemand heeft alleen maar een fixed mindset of alleen maar een growth mindset. Meestal verschilt dit per situatie en ook in hoe je op dat moment in je vel zit. Carol Dweck heeft veel onderzoek gedaan naar mindset. Uit deze onderzoeken is gebleken dat als we als “A” geboren worden, we ons kunnen ontwikkelen tot “B”. Er zitten wel grenzen aan de ontwikkeling, maar ontwikkeling is onder de juiste omstandigheden mogelijk. Het IQ staat niet vast, maar is veranderlijk.

faalangst hoogsensitieve kinderen - coachpraktijk stefanie - groeimindset en vastemindset

Ideale leeromstandigheden.

Als een kind stress ervaart, functioneert het brein niet zoals we eigenlijk willen dat het brein functioneert als het gaat om leren. De reactie had in de oertijd een prima functie, namelijk ervoor zorgen dat je niet verslonden zou worden door een tijger of gespiest zou worden door een speer afkomstig van een andere stam. Maar om te kunnen leren is het belangrijk dat we ons ontspannen en veilig voelen. Is dat niet het geval? Dan wordt iets leren erg lastig op dat moment. 

Om in een groeimindset te komen zijn de omstandigheden belangrijk. Er moest sprake zijn van veiligheid (je ontspannen voelen), geef feedback op het proces in plaats van op het resultaat (Wat heb jij hard gewerkt! Je hebt een bouwwerk gemaakt, kan je me vertellen hoe je dat hebt gedaan?) en succeservaringen (een taak moet niet te makkelijk zijn, mag net iets boven het kunnen liggen zodat er daadwerkelijk sprake is van een uitdaging.)

De woordkeuze is ontzettend belangrijk, maar ook je uitstraling. Kinderen (en helemaal hooggevoelige kinderen) hebben het feilloos in de gaten wanneer je het één zegt (of niet zegt maar wel uitstraalt) en het andere bedoelt.

Hoe ga ik samen met mijn kind aan de slag met de groeimindset?

Hoe leg ik mijn kind uit wat een groeimindset is? En dat je iets vaak niet met één keer oefenen kunt?

Een voorbeeld wat ik zelf veel gebruik is het leren lopen.
Hele jonge kinderen zijn enorm gericht op groei. Als een kindje staat en vervolgens wil lopen maar meteen op de grond ploft, zal hij niet denken, ‘ik ben geen loper, dit gaat me niet lukken ik stop ermee!’. Uiteindelijk zal het kindje na veel oefenen (en bij fysieke gezondheid uiteraard) kunnen lopen.

Een ander voorbeeld is leren fietsen. Toen je 3 jaar was had je een driewieler of een loopfiets. Daarmee leerde je hoe je kan sturen en hoe je er voor moest zorgen dat je niet omviel. Je leerde je balans te bewaren. Toen kreeg je een grote fiets, met zijwieltjes. Poeh dat was hard trappen! En na veel oefenen kon je het helemaal zelf. En daar was het moment waarop je eigenlijk wel eens zonder zijwieltjes wilde proberen te fietsen. Papa en mama renden naast je, veel oefenen. En nu?

Wat erg waardevol kan zijn is om eens na te gaan hoe jouw eigen mindset is. Mag jij fouten maken van jezelf zodat je kunt leren? Of moet jij alles perfect doen van jezelf? Welke kleine stap zou je vandaag kunnen zetten om je meer bewust te worden van je mindset?