5 tips om jouw hooggevoelige kind te helpen met de overgang van vakantie naar school.

Je ziet het vaak terug in mijn posts en blogs. Veel hooggevoelige kinderen hebben moeite met overgangen en veranderingen. En het leven zit vol verandering. Niets ergs aan, dat hoort er bij. Maar soms is het fijn om je kind wat extra te kunnen ondersteunen bij die veranderingen, zodat zijn of haar emmertje wat minder vol raakt.

De zomervakantie vliegt voorbij. De eerste scholen gaan al weer bijna open. In dit blog deel ik vijf tips om daar rustig aan naar toe te werken, zodat de overgang naar school wat minder groot wordt.

  1. Pas je dagritme weer langzaam aan naar het ‘normale’ ritme.
    Meestal hebben wij thuis tijdens de vakanties een iets ruimer ritme en al helemaal tijdens de zomervakantie. De kinderen kunnen lekker rustig aan doen als ze wakker worden, lopen soms nog wat langer in hun pyjama en gaan ‘s avonds ook wat later naar bed. Vaak eten we ook iets later. In de laatste week van de vakantie kan het fijn zijn om het schoolritme alvast weer wat terug te brengen zodat je straks als de school weer open is niet iedere ochtend schuddend en mopperend naast het bed van je kind staat omdat het nog niet uitgeslapen is.

  2. Maak een aftelkalender.
    Voor sommige kinderen is het fijn om te weten waar ze aan toe zijn. En daarin kan een aftelkalender heel mooi helpen. Maar let wel… niet voor ieder kind is dit fijn. Ik weet nog van vroeger dat ik in mijn hoofd al aan het aftellen was tot de school weer begon en een aftelkalender had ik écht heel vervelend gevonden. Juist omdat ik graag wilde dat de vakantie langer zou duren. Je weet zelf het beste of dit bij jouw kind past. En je kunt het ook aan je kind vragen.

  3. Geef duidelijkheid en erken het gevoel van je kind.
    Sommige nieuwe schooljaren zijn spannender dan andere jaren. Maar voor alle kinderen verandert er met het nieuwe schooljaar wel iets. Een nieuwe juf of meester, een ander lokaal, misschien andere kinderen in de klas. En voor veel kinderen kan ook de overgang van groep 2 naar groep 3 of de overgang van groep 7 naar groep 8 heel spannend zijn.

    Het kan best zijn dat met het eind van de vakantie in zicht, je kind hier meer mee bezig is. Is de nieuwe meester of juf wel aardig? Naast wie zit ik straks? Kan ik het allemaal wel? Zit mijn beste vriendje of vriendinnetje nog wel in mijn klas? Als je merkt dat je kind zich hiermee bezig houdt, dan kan het fijn zijn om daar eens samen over te praten. Sommige kinderen vinden het fijn om er een tekening over te maken. Of misschien alvast een foto van de nieuwe juf of meester op te zoeken.

    En ook uitleg over dat het er bij hoort dat je tijd nodig hebt om aan nieuwe dingen te wennen helpt je kind zichzelf daar ook de ruimte voor te geven.

  4. In de eerste schoolweek (of weken) meer ruimte voor oplaadmomenten.
    Door de verandering krijgt je kind een stuk meer nieuwe indrukken te verwerken. Iedere nieuwe situatie wordt door hooggevoelige kinderen diepgaand verwerkt. En dat kost vaak een hoop energie. Je zult dan ook waarschijnlijk wel merken dat die eerste schoolweek erg vermoeiend kan zijn. Misschien merk je het op het eerste oog niet (helemaal als je een hooggevoelig kind met een sterke wil hebt!) en wil je kind graag veel speelafspraakjes plannen en voor lekker door denderen. Als je merkt dat het emmertje van je kind vol is, bijvoorbeeld door een korter lontje, boze buien, moeite met in slaap vallen, dan kan het fijn zijn om even wat gas terug te nemen en meer rust momenten in te plannen.

    En dat kan best een uitdaging zijn, want hoe fijn is het dat je al je vriendjes en vriendinnetjes weer ziet?! Dan wil je toch ook gewoon super graag spelen! Een afweging in wat handig is, helpt je dan om het thuis ook gezellig te houden en ervoor te zorgen dat het voor je kind ook fijn blijft voelen.

  5. Afscheid nemen.
    Naar school gaan is voor een hooggevoelig kind afscheid nemen. Misschien zijn jullie in de vakantie heel veel samen geweest. En ook het weer minder samen zijn is een verandering. Een verandering waar een hooggevoelig kind soms wat meer moeite mee kan hebben. Misschien mag je kind een knuffeltje mee naar school nemen. Als school hier niet voor open staat kunnen jullie ook samen een armbandje maken, of een hartje op jullie hand tekenen. Zo blijft je kind de verbinding met thuis voelen als het op school is. En daardoor zal het zich een stuk meer ontspannen voelen.

    Hierin helpt het natuurlijk ook als je het gevoel van je kind erkent. Maar ook relativeert. Dus bijvoorbeeld: ‘Ik zie dat je het spannend vindt om naar school te gaan. Mama komt je straks weer ophalen en dan gaan we weer lekker knuffelen!’

    Na school ook écht even tijd maken om samen te knuffelen, een boekje te lezen of te bespreken hoe het op school was helpt je kind de volgende keer om het afscheid makkelijker te maken. Juist omdat je kind weet dat het na school weer bij jou is.

Heb jij nog tips voor andere ouders om de overgang naar school wat makkelijker te maken? Deel ze onder dit blog!

Moeilijke eters! En nu?

Als baby at mijn oudste alleen bruine bonen van Olvarit. En fruit en brood dan. Op een gegeven moment kwamen daar macaroni, vlees en nasi bij. En toen verdween alles behalve vlees, brood en fruit. Ik heb werkelijkwaar van ALLES geprobeerd. Verstoppen in een smoothie, soep, rauw, op een ander tijdstip aanbieden, regelmatig dezelfde voeding aanbieden.. maar nee… meneer vertikte het om te gaan eten.

Tot…. We het helemaal loslieten en zijn begonnen met vaker rauwkost aanbieden. Één stukje. En dat ging uiteindelijk op. En toen uitbreiden. Yes! Hij at komkommer! Toen kwamen er rauwe worteltjes bij, paprika en tomaat.

Op het moment dat we de druk op onze zoon en op onszelf weghaalden, werd het weer gezellig aan tafel. Uitleg over wat voeding voor je lichaam (en geest!) doet, dat het de soldaatjes sterker maakt zodat ziekmakers bestreden/opgeruimd kunnen worden. Zodat je lichaam sterk is en je lekker kunt bewegen en goed kunt groeien.

Steeds meer kwam er bij. En natuurlijk zijn er ook nu nog dingen die mijn zoon niet lekker vindt. Maar over het algemeen proeft hij wel al het nieuws. Al is het maar een klein hapje. Hij proeft het wel. En sommige dingen gaan nog steeds met een hoop gemopper naar binnen. En hij mocht één uitzondering maken. Dat werd nasi. De structuur van rijst vindt hij echt VERSCHRIKKELIJK!

Heel eerlijk, onze maaltijd variatie is wel wat afgenomen. Ik ben gek op afwisselend eten. We eten nu wat vaker de standaard dingen. Maar ze worden wél gegeten. En op zondagavond eten mijn man en ik samen. En dan eten we iets wat de kinderen niet lekker vinden en wij wel ?.

Het eind van de dag is vaak ook een moment waarop de emmertjes vol en de batterijtjes leeg zijn. Wat niet meehelpt aan het leren eten van nieuwe dingen. Je kind staat minder open voor leren en jij hebt waarschijnlijk een stuk minder geduld om het je kind te leren. Het is goed om daar rekening mee te houden.

En buiten dat is er gewoon veel te zien en te voelen. Alle gezinsleden die samen aan tafel zitten, misschien had jij geen fijne dag op werk en voel je je moe, je man had een pittige vergadering en is met zijn hoofd nog op zijn werk. en dan nog alle geuren, smaken en structuren. Dat is HEEL VEEL informatie die in een korte tijd bij elkaar komt en verwerkt moet worden door ons brein. Dus ook hierin is ontspanning belangrijk. En geloof me… ik begrijp je écht als dat niet altijd even makkelijk gaat!

Gun jezelf soms ook een pauze door iets te eten waarvan je zeker weet dat het zonder gedoe naar binnen gaat. En bouw het rustig op naar meer smaken.

Tips bij kieskeurige eters:

  • Bied steeds dezelfde dingen aan, als je kind er aan gewend is kan je het aanbod uitbreiden.
  • Misschien is jouw kind meer van het rauwe eten, geef dan voor de vitamientjes een schaaltje rauwkost.
  • Laat je kind kiezen wat jullie gaan eten (geef zelf 3 opties en daarvan mag jouw kind er één kiezen)
  • Lees een boek over het lichaam waarin uitgelegd wordt wat voeding voor het lijf van je kind doet.
  • Geef zelf het goede voorbeeld ?
  • Laat je kind helpen met koken. Wedden dat je kind zijn eigen gekookte maaltijd graag wil proeven?
  • Sommige kinderen vinden het heel vies als er verschillende soorten eten door elkaar zitten, merk je dit bij jouw kind? Biedt het dan apart aan op het bord.
  • Je kunt ook een keer restaurantje spelen. Dat zorgt voor een gezellige sfeer!

En denk ook hier… kleine stapjes zijn ook successen om te vieren! En bovenal… hou het gezellig aan tafel!

Met bibberende benen, zweet in mijn handen, klotsende oksels en kotsmisselijk van de spanning… Faalangst.

Met bibberende benen, zweet in mijn handen, klotsende oksels en kotsmisselijk van de spanning… man man man dat gebeurde echt zooooo vaak!

Comfortzone- groeizone – paniekzone

Ik wilde altijd alles goed doen. Op de basisschool fietste ik overal heel makkelijk doorheen. Ik hoefde niet te leren. Ik las het, nog een keer en nog een keer en ik wist het. En toen…. Kwam ik op de middelbare school. Blijkbaar moest ik dus toch mijn best doen om iets te leren. En laat dat nou net zijn wat ik nog niet geleerd had. Daar waar ik voorheen makkelijk doorheen fietste, leverde me nu met de zelfde leerstrategieën dikke onvoldoendes op. En een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen.

Het ging van kwaad tot erger. Ik voelde me vaak ziek als ik een toets moest maken. En tijdens toetsen kreeg ik niet zelden een blackout. Mijn hoofd was gewoon LEEG. En als de toets afgelopen was… wist ik alles weer. En vaak kreeg ik dan ook nog te horen ‘Je hebt gewoon te weinig je best gedaan met leren!’ of ‘De volgende keer moet je maar wat eerder beginnen met leren!’ Wat ze niet wisten… was dat ik tot ’s avonds laat nog met mijn schoolboeken in bed aan het blokken was. En de wekker vaak vroeg zetten om dan nog een keer alles door te lezen. Die opmerkingen waren zo pijnlijk.

En ook op het HBO ging het door. Soms meldde ik me ziek, want dan had ik meer tijd om te leren. Voor mijn gevoel had ik NOOIT genoeg mijn best gedaan met leren en kon het altijd beter. En een onvoldoende halen, dat mocht ik gewoon niet van mezelf.

Ik was zo bang om fouten te maken…

Als ik er nu op terugkijk denk ik ‘Wat heb ik mezelf aangedaan?!’ maar ja, dat is niet iets wat je zelf ziet. En zeker.. het is ook het aard van het beestje. Ik doe de dingen die ik doe gewoon graag zo goed mogelijk. En dat is prima. Maar fouten maken is ook nodig om te leren. En je bent gewoon niet altijd overal even goed in. En je kan overal beter in worden, als je er tijd en energie in steekt en je er op een manier aandacht aan geeft die ervoor zorgt dat je groeit en leert. Met kleine stapjes. En steeds weer het vieren van succeservaringen.

Als iemand mij voor de toets bij de hand had genomen, een ademhalingsoefening met mij had gedaan, of beter nog… met de hele klas. Of even samen gek doen en huppelen om de spanning te doorbreken. Zoiets kleins had al zoveel gescheeld!

En ook uitleg over hoe mijn brein werkt. Want die blackouts… ik voelde me gewoon zo enorm gestrest dat een deel van mijn brein niet bereikbaar was. Uiteindelijk leerde ik dit tijdens mijn eerste ‘echte’ baan. Ik begon me te verdiepen in mindset en onderzocht wat ik zelf anders zou kunnen doen.. En ja zeker, ook ik durf nog wel eens dingen niet. En vind dingen soms heel spannend. Ben nog wel eens bang om dingen fout te doen. Maar nu kijk ik naar hoe ik de stappen zo groot (of klein het is maar hoe je het bekijkt..) kan maken dat ze buiten mijn comfortzone liggen en ik er dus door groei. Maar ze zijn niet zo groot dat ik er meteen compleet van in de kramp schiet. En dus maar niets doe. Of me ziek voel. En wat ik zelf ook heel waardevol vond was dat ik leerde dat iedere keer als ik iets oefen, mijn brein nieuwe paden aanmaakt of sterker maakt! Samen uitzoeken hoe dat werkt levert vaak meer op dan alleen vertellen je moet een paar keer leren.

Oefening baart kunst! De kracht van herhaling.

De leerkuil

Vaak ligt de oplossing in het steeds weer herhalen van kennis, steeds weer oefenen met ademhalen en ontspannen. En bovenal… de juiste support van de mensen om je heen! Er hoeft maar één iemand te zijn die jou helpt, die jou vertrouwen geeft, die jouw kind vertrouwen geeft en laat zien dat fouten maken écht nodig is om te leren en samen kijkt naar hoe het de volgende keer anders kan… dat kan zoveel verschil maken. En zoveel ruimte en vertrouwen geven!

Zeg NOOIT tegen je kind ‘Je moet gewoon beter je best doen!’ of ‘Je hebt gewoon niet goed genoeg geleerd!’ Zoek samen naar een oplossing.

Herken jij dit bij jouw kind? En wil je graag stappen zetten nu je kind nog op de basisschool zit? Naast ouders coach ik ook kinderen van 8 tot 12 jaar. Tijdens de gesprekken gaan we aan de slag met het vergroten van het zelfvertrouwen van jouw kind. Jij als ouder bent ook onderdeel van het traject. Want zoals je zojuist las… de omgeving is ook super belangrijk!

Wil je weten wat ik voor jouw kind kan betekenen? Hoe we er samen voor zorgen dat je kind weer vertrouwen heeft in zichzelf? Maak dan een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek.

De verveling slaat toe. Hoe zorg je voor meer uitdaging voor jouw hooggevoelige kind met een sterke wil in deze periode?

De verveling slaat toe. Sleur. Onderprikkeling. Vermoeidheid. Misschien herken je het bij jezelf, of bij je kind. In dit blog vertel ik je waarom uitdaging en afwisseling voor hoogsensitieve kinderen met een sterke wil zo belangrijk zijn. En wat je kunt doen om dat er ondanks deze tijd tóch een beetje in te houden.

Inzicht geeft ruimte voor verandering.

Twee weken geleden merkte ik dat mijn energie zakte, ik voelde me wat somberder. Het regende veel. En dit gaat geen blog worden waarin ik al mijn persoonlijke sores met je ga delen. Maar ik hoorde van moeders in mijn praktijk, van vriendinnen, dat ze het gevoel herkenden. Daarna voelde ik me een stuk minder alleen.

Blijkbaar was ik even minder met mijn aandacht bij mezelf geweest. Door het thuisonderwijs, de combinatie met werken, veel met mijn gezin samen. En dat laatste vind ik heel fijn, maar ook ruimte voor mezelf is belangrijk. Begin januari werd ik ook geveld door het virus, en ging alles even op een lager pitje. En ook mijn wandelingen in mijn eentje schoten er natuurlijk bij in.

Maar goed, ik merkte op dat het niet lekker ging. Ik baalde er van. Was er twee dagen even flink chagrijnig door. Begon weer met mediteren, ging meer schrijven in mijn bullet journal. En maakte vervolgens voor mezelf een plan om er iets aan te doen. Want het is natuurlijk niet zo dat nu er heel veel dicht is, er geen mogelijkheden zijn.

Ik ging voor mezelf na waar ik die laatste weken minder ruimte voor had gehad. En ik kwam tot de conclusie dat het ‘m bij mij vooral zat in dat ik minder vriendinnen en familie had gezien en gesproken. En dat ik minder vaak in een andere omgeving ben geweest. Ik plande een aantal wandelafspraken in. Ja ook in combinatie met het thuisonderwijs en mijn werk. Dan maar even wat korter wandelen voor de avondklok, maar wél even bijkletsen met een vriendin. Even wat vaker bellen met mijn zusjes. Op een andere plek gaan wandelen. En dat de scholen nu weer fysiek onderwijs geven helpt ook wel moet ik zeggen. Dat is een fijne afwisseling en andere omgeving voor mijn kids!

En toen kwam afgelopen zondag een cadeautje letterlijk uit de lucht vallen. Want sneeuw, dat is wel echt heel anders dan anders. En dat brengt voor mij persoonlijk (en voor de rest van het gezin ook…) weer hele nieuwe prikkels met zich mee! En die andere omgeving is ineens ook heel dichtbij. Want de duinen en de achtertuin, daar is ineens heel ander vermaak te vinden. Dus we zijn lekker veel buiten geweest. Het ijs op, met de slee de duinen in, een sneeuwballengevecht (terwijl ik daar niet persé van hou, een koude sneeuwbal in mijn nek…) en zelfs het glibberen met de auto richting Noordwijk op maandag toen de school weer open ging. Ook dat zorgde weer even voor andere prikkels. Weliswaar spannend. Maar daar in een ander blog meer over.

Hooggevoelige kinderen met een sterke wil hebben ook een enorme behoefte aan uitdaging. En in deze tijd kan dat iets lastiger zijn. Maar als een kind zich gaat vervelen, gaat het prikkels zoeken. En dat is vaak niet op een manier waar wij als moeder om staan te springen. Ze krijgen sneller strijd met broertjes en zusjes, of ze worden neerslachtig. Als jij dit merkt aan je kind is het tijd om te kijken of je samen meer uitdaging kunt zoeken.

11 tips voor meer uitdaging voor jouw hoogsensitieve kind:

Soms zit die uitdaging dus in kleine dingen, in een kleine verandering van omgeving. In even iets anders dan anders doen. Hieronder een lijst met inspiratie ?

  • Met wandelen een keer linksaf gaan in plaats van rechtsaf. Om maak je wandeling eens een keer andersom. Je zult merken dat dat je hersenen prikkelt!
  • Of je kind laten kiezen welke kant jullie op gaan wandelen.
  • Zoek een klimbos op en ga zelf ook mee klimmen! Ga weer spelen!
  • Doe thuis iets anders, een logeerpartij bij elkaar.
  • Of een bioscoop maken, met popcorn en een leuke film!
  • Laat je kinderen een hut maken van de eettafel en laat ze kamperen. Vinden ze vaak prachtig!
  • Maak samen een nieuw gerecht en laat je kinderen helpen met koken!
  • Zoek op Pinterest naar ideetjes om speelgoed op een andere manier te gebruiken. Bijvoorbeeld een omgekeerde Duplo piramide.
  • Ga wandelen in een ander natuurgebied. En om de drukte te vermijden, ga heel vroeg wandelen. En neem een verrekijker mee om dieren te spotten!
  • Ga hardlopen, of kies een andere sport waarin je uitgedaagd wordt om je grenzen te verleggen en buiten je comfortzone te gaan. Ik zie nu mensen die een duik nemen in zee of in een meertje. Brrrt… Maar het schijnt heel gezond te zijn. En die andere prikkels krijg je zeker!
  • Ga geo-cashen, het is een soort schat zoeken waardoor je op plekken komt waar je normaal niet zo snel zou komen. Je kunt verschillende varianten doen. Je hebt er een app voor nodig. En vaak biedt het ook extra uitdaging omdat jullie samen de schat moeten zoeken en er soms ook opdrachten voor moeten doen. En ze liggen werkelijk waar OVERAL! Dus ook bij jou om de hoek. En in dat leuke natuurgebied.

Wat ga JIJ doen om de komende tijd die extra uitdaging voor jezelf te creëren? En voor je kinderen?

Merk jij dat je in de opvoeding van jouw hooggevoelige kind steeds vastloopt in dezelfde dingen? En wil je daar graag iets aan doen? Je kunt nu een inzichtsessie boeken van 45 minuten voor €55,- In die sessie kijk ik me je mee naar wat je kunt veranderen, geef ik je tips en daarna ga je er zelf weer verder mee aan de slag. Lijkt het je wat? Neem via mijn contactformulier contact met mij op voor een afspraak! De inzichtsessies zijn online of telefonisch en ook mogelijk in de avond.

Wij maakten kennis met Sam Sensory Clothing.

In dit blog deel ik onze ervaring met het ondergoed van Sam Sensory clothing. Echt, heeft jouw kind last van kriebelende labels? Vindt het de naden in sokken vervelend? Lees dan vooral verder! Want die dingen kunnen meer invloed hebben op hoe je kind in zijn vel zit en het gedrag van je kind dan je denkt.

Je krijgt op verschillende manieren prikkels binnen. Veel hoogsensitieve kinderen vinden de labels en naadjes in kleding heel vervelend. Of bijvoorbeeld strakke spijkerbroeken en kriebelende truien. Voor ouders kan dat soms best als aanstellerij gezien worden. Maar voor een kind voelt het écht vervelend. En hoe meer van dit soort prikkels er op een dag binnen komen, hoe sneller je kind overprikkeld zal zijn. Hoogsensitieve kinderen hebben een gevoeliger zenuwstelsel en reageren daardoor ook eerder en intenser op dit soort prikkels.

Nou ben ik zeker geen voorstander voor het vermijden van alle prikkels. Maar aan kriebelende labels en naadjes kan je gewoonweg weinig veranderen qua aandacht. Het kan met de tijd wel zijn dat je kind minder snel reageert op deze prikkels. En je kind zal er meer of minder last van hebben afhankelijk van hoe lekker het in zijn vel zit. Maar het gevoelige zenuwstelsel blijft. Zelf krijg ik er bijvoorbeeld nog steeds de kriebels van als er een haar in mijn shirt zit. Of als er een vervelend labeltje in mijn shirt zit. Zo eentje die heel erg prikt en scherp is.

Onlangs won ik via SAM sensory clothing een waardebon van €100,- om in de website te besteden. Ik bestelde via de webshop voor mijn beide kinderen een hemd en twee onderbroeken. Vol verwachting keken ze er naar uit. En je zou denken.. ondergoed? Is dat zo interessant om naar uit te kijken voor kinderen? Maar het idee aan een zeer comfortabel setje stond ze dus wel aan!

Bij aankomst van het pakketje werd het meteen uitgepakt. En wat voelt het zacht!!! En bij de eerste test had ik twee dol enthousiaste kinderen. Mijn zoon zei ‘Mam! Je moet dit ook eens proberen! Het lijkt net alsof je in je blote billen in je broek zit want je voelt helemaal geen onderbroek!’ Heerlijk die puurheid van kinderen!

Heel zacht dus. Als het ondergoed uit de was komt, wordt het meteen weer aangetrokken. Mijn jongste heeft normaliter een sterke voorkeur voor alles wat een prinses, hartje of glitter heeft, maar die voorkeur heeft ze nu ingewisseld voor het ondergroed van SAM SENSORY.

Op de website van SAM sensory clothing vind je ook t-shirts, sokken en broeken. Er zijn twee collecties, de prikkelarme AIR collectie. Voor kinderen deze collectie is super zacht, comfortabel en met een naadloos gevoel. De andere collectie is de TEXTURE collectie. Deze scheurvaste broeken hebben acht friemel elementen. Wat voor prikkelzoekende kinderen heel fijn is. Daardoor kunnen ze bijvoorbeeld in de klas of ergens anders tijdens het wachten kunnen friemelen. En daardoor worden de prikkels gereguleerd en de concentratie verhoogd.

Rest mij nog één vraag… An, wanneer komt de collectie voor volwassenen?!

Wil jij meer weten over de collectie van SAM sensory clothing? Neem HIER een kijkje op de website! Wij zijn verkocht!

Wat te doen bij een boze bui bij jouw hoogsensitieve kind met een sterke wil?

emotieregulatie - coachpraktijk Stefanie - Katwijk

Dit is by far de vraag die ik het meeste krijg van moeders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil).  Want het gebeurt nogal eens. Emmertjes die vollopen. Dat ze te weinig autonomie ervaren. Dat er een verandering plaatsvindt die ze nou net niet helemaal verwacht hadden. Voor gevoelige kinderen vaak lastige dingen. In dit blog deel ik een aantal tips met je waarmee jij je hoogsensitieve kind met een sterke wil kunt ondersteunen en om kunt gaan met de boze buien.

Boosheid heeft een functie.

Kinderen worden niet zonder reden boos (wij volwassenen trouwens ook niet). Je boos voelen heeft een functie. Het wil je ergens voor waarschuwen. En dat wij volwassenen dat bij kinderen dan soms even net niet zo’n goede reden vinden om boos over te worden.. tsja dat is ons probleem. Een beetje kort door de bocht gezegd.

Een boze bui is dus een teken dat er iets aandacht vraagt. Misschien had jouw kind een drukke dag op school, had het ruzie met een vriendje, heeft het trek, heeft het niet zo lekker geslapen vannacht… Er zijn ontelbare redenen waarom jouw kind zich nu misschien even niet zo fijn voelt.

Inzicht in de signalen van jouw hoogsensitieve kind.

En om de boze buien in aantal te laten afnemen, is het belangrijk om die redenen te achterhalen. Om de signalen van je kind te gaan herkennen. Wanneer zit je kind in rood, oranje of groen? Het helpt vaak als je na zo’n boze bui even een kort moment neemt om na te gaan wat er voorafgaand aan de boze bui gebeurde. En wat er verder die dag is gebeurd. Een boze bui lijkt vaak vanuit het niets te komen. Maar het is een opéénstapeling van allemaal gebeurtenissen en ervaringen. En op het moment dat het emmertje van jouw kind te vol zit, MOET dat er uit!

In het geval van boze buien geldt ook het ‘voorkomen is beter dan genezen’. Het leren omgaan met boze buien is fijn en handig, maar dat de hoeveelheid boze buien afneemt is natuurlijk nog veel fijner. En dan helpt het écht écht écht om inzicht te krijgen in de redenen hierachter. Zoals ik hierboven uitlegde.

En als je kind dan toch boos wordt? De hersenen van je kind functioneren op zo’n moment even niet zoals wij dat zouden willen. Emotieregulatie, even niet beschikbaar. Dus op het moment van een boze bui, heeft het geen zin om je kind aan te spreken op zijn gedrag. Het komt niet binnen. En je kind zal er dus ook weinig van leren. Waarschijnlijk zelfs niets van leren.

Emmertjes en volle hoofden legen.

Stap één is nu dat je kind zich weer rustig gaat voelen. Sommige kinderen vinden knuffelen fijn, andere kinderen willen absoluut niet aangeraakt worden (onthoudt, je kind heeft al een vol emmertje dus aanraking kan dat emmertje in sommige gevallen nog meer doen overstromen!) Geef je kind eerst wat ruimte om te kalmeren. Vertel je kind dat je er voor hem of haar bent zodra het daar behoefte aan heeft.

Een andere manier om een vol emmertje te legen is bijvoorbeeld even heel hard stampen, rondjes rennen, op de trampoline, touwtje springen. Iets wat je kind graag doet. Hiermee kan je kind weer zakken van rood naar oranje.

Er is dus niet één pas klaar antwoord op de vraag ‘Wat te doen bij boze buien?’ Het is vallen en opstaan. Samen met jouw kind ontdekken wat werkt voor jullie. Voelt jouw kind aankomen dat het boos gaat worden? Aan je kind gaan herkennen dat het al in oranje zit zodat je een activiteit kunt starten die er voor zorgt dat je kind terug zakt naar groen.

En die zoektocht vraagt best wel wat van jou als moeder.

Samengevat hoe je met de boze bui van jouw hoogsensitieve kind kunt omgaan:

  1. Op het moment van een boze bui is RUSTIG WORDEN HET ALLER BELANGRIJKSTE.
  2. Op het moment dat je kind weer rustig is, samen in gesprek gaan over wat hem of haar de volgende keer kan helpen vóór de boze bui.
  3. Inzicht krijgen in de groene/oranje/rode momenten van jouw kind. Zo kun je een balans maken in het soort activiteiten op de dag. Een stoplicht ophangen helpt eerst. Later gaat het vanzelf en heb je het stoplicht niet meer nodig. Al kan het soms fijn zijn om het er even bij te pakken.
  4. En ook jouw eigen stuk hierin is SUPER BELANGRIJK! Hoogsensitieve kinderen reageren heel sterk op hun omgeving. En vooral op de mensen die heel dicht bij ze staan. Hun moeder bijvoorbeeld ? Dus ze voelen het ook heel goed aan als jij niet lekker in je vel zit. En nemen dat gevoel zelfs vaak over zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Het kan dus ook wel eens helpen om even bij jezelf na te gaan waar jij je boos/verdrietig/gefrustreerd over voelt… hier in een ander blog meer over. Mocht je er alvast meer over willen weten. Spiegelneuronen… die zorgen daar voor!

Ik kan me best voorstellen dat je nu denkt.. ja leuk die informatie! En nu?! Het is écht een kwestie van kijken, leren, vallen, opstaan. En opnieuw. Dus als jij écht wat wilt veranderen binnen jouw gezin, dan is het belangrijk dat je er tijd voor vrijmaakt. En dat je naar jezelf durft te kijken.

Maar als je dat dan éénmaal gedaan hebt, levert het je ZOVEEL op! Je zult merken dat er meer rust binnen jouw gezin komt, dat je kinderen zich fijner voelen, dat jij je fijner voelt!

Denk je na het lezen van deze tekst… ‘JAAAAAA!!!! Ik wil ook weer rust in mijn gezin!’ en vind je het fijn om daar eens samen over te sparren? Plan dan een GRATIS telefonische kennismakingssessie in. We bespreken jouw situatie en ik geef je meteen een aantal tips mee waar je thuis mee aan de slag kunt. Afspraak maken? Dat kan door op onderstaande knop te drukken!

Op donderdag 18 juni geef ik een online workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen. Daarin is ook ruimte ook ruimte om je vragen te stellen.

maak hier een afspraak voor een gratis kennismakingssessie - coachpraktijk Stefanie
workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen Katwijk - coachpraktijk Stefanie

Naar een kindercoach gaan, best spannend om je hele ziel en zaligheid op tafel te leggen!

blog over dat het best spannend kan zijn om naar een kindercoach te gaan. Maar dat het je vooral ook verder helpt.

In dit blog ga ik het hebben over dat het best spannend is om naar een kindercoach te gaan. En daar dan je hele ziel en zaligheid op tafel te leggen. Maar het is natuurlijk niet zo zwart wit. Ik vind het super dapper van ouders als ze hulp zoeken omdat ze er zelf niet meer uitkomen in de opvoeding. Iets wat meer ouders zouden mogen doen wat mij betreft. Want hoe mooi is het als je jezelf als ouder de ruimte geeft om te groeien, om samen met je kind te leren wat jullie kan helpen zodat het weer gezellig wordt thuis? Zo zonde als je een lange tijd blijft aanmodderen, vol frustratie en met een machteloos gevoel. Dat kan écht anders! Het hoeft niet zo ingewikkeld en verdraaid lastig te zijn en te blijven…

Je wilt graag dat je kind gelukkig is.

Je wilt graag dat je kind gelukkig is, soms merk je dat het anders loopt. Jij als moeder kent je kind het beste. Je merkt al een tijd dat het niet lekker loopt. Er is veel strijd. Het kan best spannend zijn om dan een kindercoach te benaderen. Ik hoor van veel ouders dat het voelt als falen wanneer blijkt dat je hulp nodig hebt van buitenaf. Maar iedere ouder neemt zijn eigen kind stukken mee. Je neemt mee hoe jij vroeger opgevoed bent, wat je hebt meegemaakt in je leven etc. En juist omdat je als ouder zo dichtbij staat kan het fijn zijn om met iemand te praten die wat verder weg staat.

Met kleine veranderingen kom je vaak al een heel stuk verder. Hulp inroepen kan juíst de sleutel zijn tot rust en harmonie in huis.

Met kleine veranderingen kom je vaak al een heel stuk verder. Hulp inroepen kan juíst de sleutel zijn tot rust en harmonie in huis. Jij als moeder weet wat aandacht vraagt en waar iets mee gedaan mag worden. Als ouder leer je veel van je kind. Onze kinderen zijn spiegels. Ze laten de dingen zien die bij ons óók aandacht vragen, maar waar we ons zelf soms niet bewust van zijn. En juist daardoor kunnen jullie samen veel leren. Jij van je kind en je rol als moeder en je kind van jou.

Hoe ga jij als moeder om met de uitdagingen die op je pad komen? En mag jij fouten maken? Moet jij als moeder het altijd allemaal ‘weten’? Of mag je het ook wel eens niet weten? Juist dat zijn krachtige ingangen om samen op zoek te gaan naar wat werkt. Hierdoor doorbreek je de vicieuze cirkel. Kom je uit de steeds terugkerende strijd. En heb je ook vooral weer oog voor de mooie momenten. Want dat is vaak wat gebeurt als het niet lekker loopt. Wij mensen zijn geneigd om te kijken naar wat er niet goed gaat.

We zijn ons er vaak niet zo van bewust, maar er gaat gelukkig ook al heel veel wél goed!

Maar gelukkig gaat er ook zoveel wél goed! Een dankbaarheidslijst kan hier heel goed bij helpen. Iedere dag aan het einde van de dag even terugkijken naar wat er wél goed ging en dat kunnen kleine dingen zijn. Maak het niet te groot en te ingewikkeld voor jezelf. Maar hoe meer aandacht je geeft aan de dingen die wél goed zijn gegaan, hoe meer van dat soort momenten je ook zult zien!

En vergelijk jezelf niet met anderen, vergelijk jezelf met jezelf. Waar stond je een maand geleden, een half jaar geleden, een jaar geleden? Wat heb je in die tijd allemaal al geleerd? En wat hebben jullie samen geleerd? Vaak realiseren we ons niet dat we nu al zoveel méér weten dan een jaar geleden. En hoe graag we het ook zouden willen, we kunnen niet in één keer alles veranderen. Verandering beklijft als we het stap voor stap aanpakken.

Naast het bijhouden van een dankbaarheidslijst, geeft het ook inzicht als je voor een periode bijhoudt op welke momenten het minder lekker gaat. Want pas als je inzicht hebt in wat er gebeurt, kan je ook een andere keuze maken. Kan je iets veranderen aan jouw gedrag en dat van je kind. Op de gratis inspiratie pagina vind je een handige (gratis) template om dit in bij te houden.

Hoe ziet dat er dan uit zo’n traject bij mij als kindercoach?
Met ouders kijk ik in het intake gesprek naar de situaties waarin het niet lekker loopt, waar ouders graag verandering willen zien. We leggen alles naast elkaar en kiezen aan welk punt als eerste gewerkt zal gaan worden. Stap voor stap, zodat de verandering blijvend is. Oók als het om kindercoaching gaat, werk ik volgens deze stappen. Dan ga ik met jouw kind aan tafel en maken we samen een plan hoe we het gaan aanpakken. En dat doen we niet met ingewikkelde en saaie schema’s maar bijvoorbeeld door te tekenen, Schatgravers (een spel om kwaliteiten en valkuilen in kaart te brengen) of iets anders wat bij jouw kind past.

Maak een afspraak voor een gratis telefonische sessie van 30 minuten!
Loop jij in de opvoeding ook regelmatig tegen dezelfde dingen aan? En wil je nu eindelijk eens meer rust in huis? Wil jij je als moeder weer fijn voelen? Wil je dat je kind weer lekker in zijn vel zit? De eerste telefonische sessie van 30 minuten is gratis, hierin kunnen we jouw vraag doornemen en vertel ik je graag hoe ik jullie verder kan helpen. Wil je een afspraak maken voor de eerste telefonische sessie?

Mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid.

plan rustmomenten in - coachpraktijk Stefanie in Katwijk

‘Iedereen zegt tegenwoordig dat hij hooggevoelig of hoogsensitief is!’ of ‘hooggevoeligheid, weer zo’n modegril!’ In dit blog deel ik een stukje van mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid. Een zoektocht die nooit afgelopen is en het leven lang doorgaat en waarin ik iedere dag weer leer! Ik hoop andere moeders hier herkenning mee te geven. Want ik denk dat hooggevoelige moeders al vaak genoeg denken dat ze ‘anders dan anderen’ zijn.

Ik kreeg een burn-out en kwam erachter dat ik hoogsensitief ben.

Jaren geleden kreeg ik een burn-out. Het was te druk op werk. Daar schreef ik het aan toe. Dus gewoon beter mijn werk plannen. Want dan zou het vast niet meer gebeuren. Ik kwam bij een coach terecht die me wat testjes liet invullen. Testjes over wat ik belangrijk vond, wat mijn waarden zijn. En wat ik lastig vond. Uit de gesprekken en de testjes kwam naar voren dat ik toch best wel heel gevoelig ben voor drukte. Ze vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’? Nee dat was ik niet.. En dat zou ik vast en zeker niet zijn, want ik vond een avondje uitgaan heel leuk! En gezellig met vriendinnen afspreken, naar verjaardagen gaan…  Ze legde me uit dat hooggevoeligheid en introvert zijn (waar ik het mee vergeleek) echt twee aparte dingen zijn. En dat extraverte mensen óók hooggevoelig kunnen zijn. Stof tot nadenken…

Ik herkende mezelf steeds meer in de kenmerken van hoogsensitiviteit.

Ik verslond boeken over hoogsensitiviteit. En ik herkende me er meer en meer in. Langzaamaan begonnen de puzzelstukjes op zijn plek te vallen. En ik begon te voelen. Want ja ik vond de verjaardagen heel erg leuk, het veel afspreken met vriendinnen heel gezellig, de avondjes uit óók nog steeds heel leuk. Maar blijkbaar vonden mijn lijf en geest al die afspraken achter elkaar en na een lange werkdag toch echt minder leuk… en hebben ze samen geprobeerd het me te vertellen, door te schreeuwen.. de burn-out. Eindelijk ging ik luisteren.

Waardoor loopt jouw emmertje sneller vol?
Door de intense verwerking krijgen hoogsensitieve mensen veel meer prikkels binnen. Denk aan kantoortuinen, rinkelende telefoons, de hele dag mensen om je heen die van alles voelen, warmte, kou, negatieve sfeer etc. etc. En dit zorgt ervoor, als je inderdaad gevoeliger bent, dat je emmertje snel volloopt. En daarom is het zo belangrijk om te herkennen WAT maakt dat jouw emmertje snel volloopt. Om daardoor te voorkomen dat je bijvoorbeeld een burn-out krijgt.

Gevoeligheid is voor iedereen anders.
Ieder mens is gevoelig, de één wat meer dan de ander. En soms denken mensen dat ze niet gevoelig zijn, maar zijn ze er heel goed in geworden om niet te voelen. Én iedereen heeft zijn of haar gevoeligheid op een ander vlak. Ik zelf ben bijvoorbeeld heel gevoelig voor geluid en sferen, voel makkelijk aan hoe andere mensen zich voelen. En één van mijn kinderen is bijvoorbeeld heel gevoelig voor geuren. Ook kan het sterk wisselen per periode van je leven. Jonge moeders hebben vaak slaapgebrek en daardoor is hun emmertje sneller vol. Alle prikkels komen dan ook meer binnen.

Voelen, bewust worden van wat iets met je doet.
Hoe meer ik ging voelen, voelen welke invloed voeding, afspraken, omgang met bepaalde personen, bewegen, ontspanning etc. op mij hadden, hoe meer ik er rekening mee ging houden. Stap voor stap ging ik uitzoeken wat voor mij werkt. Wat voor een ander werkt, werkt misschien niet voor jou.

Stap voor stap ontdekken en leren wat goed voor mij is.
Het eerste waar ik mee begonnen ben ik agenda beheer. Als ik iets afspreek ’s avonds, dan probeer ik de twee avonden eromheen zoveel mogelijk leeg te houden. En als ik op die dag toch zin heb om spontaan iets af te spreken dan kan dat natuurlijk alsnog. Ik creëerde hierdoor ruimte voor mezelf, ruimte om op te laden. Het tweede waar ik snel rekening mee ging houden is boodschappen doen. Dat doe ik nu graag op momenten waarop het in de supermarkt geen spitsuur is ? En zo ging ik verder, steeds meer voelen en in de gaten krijgen van wat mij energie kostte of juist energie gaf. En daarin een balans vinden.

Voeding
Inmiddels ben ik me veel bewuster van wat voeding met me doet, dat ik niet goed reageer op bepaalde voedingsstoffen zoals bijvoorbeeld melk en brood. Maar dat ik juist super veel energie krijg van salade en nootjes en rauwkost als snacks.

Menstruatiecyclus, de maan en de seizoenen.
Er komt steeds weer iets bij. Zo ben ik nu al ongeveer een jaar mijn menstruatie cyclus aan het volgen en zorg ik ervoor dat de week voor mijn menstruatie een rustigere week is waarin ik meer naar binnen gericht kan zijn. Dan geef ik meer ruimte aan mediteren. En ook de seizoenen en de stand van de maan hebben invloed op onze energie. Stap voor stap leer ik mezelf beter kennen. En zoals ik al schreef, het is en blijft een leven lang leren. En in de ene periode zal het makkelijker gaan dan in de andere periode. Maar zo lang je zelf weet hoe je je balans weer kunt hervinden, komt het goed!

Wil je ook een volgende stap maken in jouw zoektocht naar jezelf? Ik organiseer regelmatig theekransjes voor hoogsensitieve moeders. De info vind je hier.

Heb je naar aanleiding van dit blog vragen? Of lijkt het je fijn als ik een stukje met je meeloop in jouw zoektocht? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!

Fout: Contact formulier niet gevonden.


Tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Veel hoogsensitieve kinderen vinden nieuwe dingen spannend. Iedere keer wanneer ze in een nieuwe situatie terechtkomen of in een situatie waarin ze nog niet vaak geweest zijn, verkennen ze als het ware de omgeving. De informatie wordt diepgaand verwerkt. Daarnaast willen veel gevoelige kinderen het heel goed doen, misschien zelfs perfect. Perfectionisme is een veelvoorkomende eigenschap bij hoogsensitiviteit en kan leiden tot faalangst. In dit blog deel ik tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Zwemles
Donderdagavond tijdens het eten begint het al. Ze weet dat het morgen vrijdag is. En ze weet wat dat betekent. Zwemles. Dikke tranen. ‘Mama ik vind zwemles een beetje spannend!’ Vrijdag ochtend gaat het verder, weer dikke tranen. Ik wil niet naar zwemles. Ik heb keelpijn, mijn buik doet pijn, ik ben ziek.

Als we het zwembad inlopen wederom dikke tranen. Ik wil écht niet. Ik vind het écht spannend en ik heb écht buikpijn en keelpijn. Maar ze weet dat ze toch moet, toch het water in. Want ze wilde op zwemles. Ze gaat. Door haar angst heen. Springen, hoofd onder water, spetteren. Omdat het zo ‘hoort’. Omdat dat is wat er tijdens die zwemles moet gebeuren en wat anderen van haar verwachten.

uitleg over comfortzone, paniekzone en leerzone. Hoe help je je kind hiermee om te gaan? Ik geef in maart 2020 de training 'spelen met de kracht van gedachten' om kinderen van 8 tot 11 jaar hiermee te ondersteunen.

Rejection Sensitivity

Hoogsensitieve kinderen weten goed wat er van ze verwacht wordt en voelen eerder de afwijzing. Zelf de kleinste verandering, frons, rimpel op het gezicht van een badmeester kan ervoor zorgen dat het kind de conclusie trekt dat het niet goed zijn best doet. Dus je aanpassen en beter je best doen. Maar hierdoor gaan gevoelige kinderen over hun eigen grens.

Afwijzing activeert dezelfde gebieden in de hersenen als fysieke pijn. Je kunt je dus voorstellen dat afwijzing daadwerkelijk als pijn wordt ervaren. En dat kinderen dat willen voorkomen (en wij volwassenen net zo goed…).

Help je kind te luisteren naar zijn lichaam. Te voelen.

Het is belangrijk om je kind te laten voelen. Voelen dat iets spannend is, voelen dat je kind iets niet leuk vind om te doen. Als je kind niet leert voelen, niet leert luisteren naar zijn of haar lichaam, dan kan het langdrurig over zijn of haar grenzen heengaan nu stress opleveren en later tot een burn-out leiden. Dat betekent niet dat je kind dan maar niet moet doen wat het spannend vindt, hier kom ik later in dit blog op terug.

Hoofdpijn, buikpijn, keelpijn, fysieke klachten..
Hoogsensitieve kinderen hebben vaak hoofdpijn, buikpijn, keelpijn of andere fysieke klachten als ze iets spannend vinden. Ze stellen zich niet aan. Ze hebben écht pijn. En vinden het écht spannend. Als ouder kan je soms denken: ‘stel je niet zo aan! Net was er nog niets aan de hand en heb je nog gewoon iets gegeten!’ Maar voor je kind is het ECHT. Je kind vind het ECHT spannend en heeft ECHT buikpijn/hoofdpijn/keelpijn. En je kind heeft jou juist op deze momenten zo hard nodig. Een troostende knuffel. Erkenning voor het spannende gevoel. En dat dat spannende gevoel er mag zijn, dat het er soms bij hoort.

Leef voor hoe je kind met emoties kan omgaan.
Laat je kind zien dat jij ook wel eens iets spannend vindt. Of vertel over iets wat je zelf als kind spannend vond. Ik had als kind een bloedhekel aan zwemmen en nog steeds eigenlijk. Toen ik mijn A diploma haalde in een zwembad en daarna met zwemles overging naar een ander zwembad wilde ik weer met kurken zwemmen. Want nee ik kon het echt niet…. Door je kind over je eigen ervaringen te vertellen laat je zien dat je ook kan groeien. Soms sluit het beter aan als je met je kind praat over iets wat het eerst ook spannend vond, maar nu niet meer. Bijvoorbeeld fietsen zonder zijwieltjes.

Het is ook helpend als je je eigen emoties benoemt, gedurende de dag. Daardoor leren kinderen dat emoties bij het leven horen. Dat ze komen en gaan. Dat ze onmisbaar zijn. Dat het signalen zijn. Ze laten ons zien wat er speelt. En dat er misschien iets mag veranderen of juist mag blijven.

Maak de stappen kleiner.
Stel… dat je kind iets spannend vindt. Kijk dan samen of je de stappen kleiner kunt maken. Daardoor zal het misschien niet vanuit de comfortzonde meteen doorschieten naar de paniekzone. Door het doel kleiner te maken, voelt de stap kleiner. En daardoor wordt het overzichtelijker voor je kind. En probeer de leerervaring voor je kind niet weg te nemen. Je kind leert ook van deze spannende momenten weer nieuwe dingen. En ontwikkelt bijvoorbeeld zijn doorzettingsvermogen!

faalangst bij hoogsensitieve kinderen, stappen kleiner maken zodat ze niet in één keer in de paniekzone komen.
de leerkuil: Bazalt

Spelen met de kracht van gedachten.
Vind jouw kind ook veel nieuwe dingen spannend? En heb je het idee dat je kind misschien faalangst heeft? Dan is de training: ‘spelen met de kracht van gedachten’ iets voor jouw kind.

In de training gaan we in een klein groepje met kinderen van 8 tot 11 jaar spelenderwijs ontdekken hoe onze gedachten ons kunnen belemmeren maar juist ook hoe ze ons kunnen helpen! Aanmelden of meer info? Dat kan hier.

Wil je meer weten over ‘het hoogsensitieve kind’ ? Dan is de ouderworkshop iets voor jou! Die vind je hier.

De frustraties van een jonge moeder.

De frustraties van een jonge moeder.

Onlangs hoorde ik een moeder gillen tegen haar kind ‘KAPPEN! KAP NU MET DAT GEHUIL! STOP STOP STOP!’ De frustratie klonk door uit haar woorden. En haar kind ging alleen maar harder huilen.

De jongen ging voor het eerst naar school, wennen. En dan verandert er zooooveel voor een kind. Er komt zo ontzettend veel af op een kind dat net naar school gaat. Alles is anders. Je bent niet meer bij mama, je ‘moet’ de hele dag allemaal dingen, vaak zijn er nog ongeveer 20 andere kinderen of misschien zelfs meer. Je kent de juf niet. Morgen is er misschien een andere juf. Je hebt trek, maar je MOET echt wachten tot de pauze. De regels… verdeling van speelgoed. Als de plasketting er niet hangt moet je wachten tot je naar de wc mag en als je in de kring zit mag je niet naar de wc, een kiesbord. En in de klas is ook al zoveel te zien en te doen. Dus voor een jong kind zo ontzettend veel om aan te wennen en te verwerken.

Hoogsensitieve kinderen voelen sferen aan en hebben vaak meer tijd nodig om te wennen aan nieuwe situaties.

Hoogsensitieve kinderen voelen de sfeer aan, hoe de andere kinderen in hun vel zitten, ze voelen het als de juf zich moe voelt omdat ze niet lekker geslapen heeft. En dan hun eigen onzekerheid nog. Dat is heel erg veel om te verwerken voor zo’n ukkie. En daarom dus extra belangrijk dat jij als moeder je kind hierbij helpt. Dat je uitleg geeft over wat je kind misschien allemaal voelt en meemaakt. En natuurlijk, we zijn allemaal mens. De ene dag lukt het beter dan de andere dag om je kind op te vangen en te ondersteunen. Want ook als ouder neem je ‘bagage’ mee in hoe je reageert op een situatie en op je kind.

Net zoals kinderen nog heel veel andere dingen mogen leren, is ook het omgaan met nieuwe situatie, maar ook de dingen die ze voelen, emoties, iets wat ze nog mogen gaan leren. En daar hebben ze jou als moeder bij nodig.

Een boze bui heeft ons wat te vertellen.

Emoties hebben ons iets te vertellen. Ze geven een signaal af vanuit ons binnenste, een signaal waar we naar mogen kijken. En net zoals het kind in dit voorbeeld mag leren omgaan met nieuwe situaties, is er voor de moeder ook iets te leren. De frustratie klonk door uit haar woorden. Misschien had de moeder gehoopt op een rustige ochtend, nu haar kind eindelijk naar school ging. Zodat ze wat meer ruimte voor zichzelf zou hebben om op te laden. Of misschien voelde ze zich moe na een korte nacht. Dus ook als je zelf bijvoorbeeld frusratie voelt, is het interessant om op onderzoek uit te gaan om te ontdekken waar die frustratie vandaan komt. Wat heeft ‘frustratie’ jou te vertellen?

Hoe leer ik mijn kind omgaan met emoties?

Om je kind mee te nemen in de wereld van emoties is het boek ‘Het kleurenmonster’ een heel leuk boek, geschreven door Anna Llenas. In het kleurenmonster worden blij, verdrietig, boos, bang en rustig besproken. Door op een rustig moment het boek samen te lezen en er over te praten, raakt je kind spelenderwijs meer bekend met emoties.

Voor oudere kinderen kan het helpen om situaties na te bespreken en de emoties te benoemen. Dus bijvoorbeeld: ‘Ik heb het idee dat je je boos voelt.. klopt dat?’ En wat enorm ondersteunt is als jij als moeder ook jouw eigen emoties benoemt. Dus als je je blij voelt dit benoemt en toelicht waardoor het komt dat je je blij voelt. Of als je je gefrustreerd voelt, waar dit vandaan komt. En wat je er vervolgens mee doet. Kinderen leren van wat ze je zien doen!

Mijn kind vindt het lastig om te praten over hoe het zich voelt.
En als je kind het lastig vindt om over zijn gevoelens te praten kan je ook bijvoorbeeld samen tekenen hoe je kind zich voelt. Of een dagboek bijhouden, een zorgendoosje knutselen.

Het is belangrijk om emoties de ruimt te geven en daarbij ook grenzen te geven. Je voelt wat je voelt, en dat gevoel mag er zijn. Maar gedrag begrenzen, bijvoorbeeld: niet slaan, wel een rondje rennen om het blok huizen.

Soms voelt het voor ouders onwennig om hiermee te beginnen. Kleine stapjes. En geef jezelf en je kind ruimte om het samen te leren!

Lijkt het je fijn als er iemand met je meekijkt en denkt? Je kunt een vrijblijvend kennismakingsgesprek van een half uur met mij inplannen!

Fout: Contact formulier niet gevonden.