Ze geniet van het Sinterklaasfeest maar dan.. Ik zie haar verstijven en haar lip trillen… mijn moederhart zegt: ‘Neem haar mee!’

Sinterklaas, een tijd vol gezelligheid en samenzijn. Maar ook heeel, heeel veel indrukken en prikkels. Vorige week plaatste ik een aantal posts met tips om je kind te kunnen ondersteunen in deze tijd van het jaar. Want hoe gezellig het ook is, de emmertjes raken toch sneller vol.

Maar wat als het écht een rommeltje is? Alles is anders!!!
Gisteren namen onze kinderen hun laars mee naar school, schoen zetten op school. Super spannend en super leuk! Wat zou er in zitten? Zou Ozosnel weer in school poepen? En de juf had het ook over een rommelpiet? Gisteren was het allemaal nog leuk, ‘ik heb er zo’n zin in!!!!’ Vanochtend begonnen we de ochtend met ‘mama, ik heb zo’n buikpijn, ik ben ziek, ik wil niet naar school ik wil bij jou blijven!’ De jongste.. net vier en nog niet zo lang op school. Het eerste jaar Sinterklaas op school. Ik vroeg haar wat ze er van vond dat ze gisteren haar schoen op school had gezet en dat de juf het over de rommelpiet had. Dat vond ze wel erg spannend, want wat als de klas écht een rommeltje was?! Een paar extra knuffels en geruststellende woorden ‘mama gaat mee naar school en we gaan samen kijken’ en daar ging ze, toch naar school. Knuffel onder haar arm en gaan!

Dat koppie had voordat we überhaupt op school waren dus al overuren gedraaid. Want alles ‘moet’ overdacht worden. ‘Wat als het écht een rommeltje is? Wie gaat dat dan opruimen? Maar je moet toch je eigen rommel opruimen? Wat als mijn schoen weg is? Wat zou er in mijn schoen zitten? Wat als de sleutel van de juf kwijt is? Want de juf zei dat ze een keer de sleutel gepikt hebben..’ En dan moet de dag dus nog beginnen..

Van dikke tranen tot dikke pret! Een batterij aan intense emoties in een kwartier tijd.
Oei oei oei… op weg naar school viel haar knuffel in een regenplas. Dikke tranen, knuffel nat en absoluut niet meer knuffelbaar voor op school. En nee toch? De deur van de klas was dicht! En de juf stond in de gang. Hé dit is anders dan hoe het normaalgesproken gaat, op iedere andere schooldag. Eén grote dolle boel! De kinderen zochten de sleutel en gluurden door het raam. Dikke pret en helemaal hieperdepiep! Ze deed vol enthousiasme mee, ‘Ozosnel is in de klas geweest!!!’  en ze zochten samen naar de sleutel. De deur ging open en er was een puzzel. De cadeautjes liggen in de stal! En hop in één grote optocht van dolenthousiaste kinderen naar de stal. Zoeken zoeken en ja hoor, dat ligt een zak met cadeautjes.

Vertrouwen en loslaten
Ineens zie ik het gezichtje van mijn dochter betrekken, schoudertjes opgetrokken. ‘Wil je een knuffel van mama?’ en ze kruipt tegen me aan. ‘Ik wil met mama mee naar huis’. Ik vertel haar dat ik haar eerder ophaal vanmiddag, dat ze dan lekker met mama kan knuffelen. De juf neemt haar over, ‘kom we gaan je knuffel op de verwarming leggen’. Dan kan ze in ieder geval naar haar knuffel kijken. En ik vertrek naar huis. Mijn moederhart zegt: ‘neem haar mee!!!’ maar ik weet ook dat ze geniet van het feest en dat als ik weg ben dat het weer goed gaat. Voor ons allebei een stukje loslaten. In kleine stapjes..

Rest and recharge
Ze vindt de gezelligheid zo ontzettend leuk, geniet van het samenzijn, het grote feest van Sinterklaas, de versierde klas en natuurlijk van het lekkers ?. Maar ook haar emmertje is sneller vol,  net als mijn emmertje overigens. (Respect voor de juffen, 20 van die dol enthousiaste kleuters!) En dat is iets om rekening mee te houden. Plan een extra middagje thuis in, kruip lekker samen op de bank met een boekje, een film of ga knutselen. Dan kunnen jullie samen weer opladen voor de volgende dag zodat je kind ook dan weer plezier kan hebben in het feest!