System overload!!!

Het is 5 december. Ik zit achter mijn laptop te werken. Na een paar weken van flinke drukte, behoefte aan rust. Aan ontspanning. Aan ruimte. Ik maak al lange tijd gebruik van een ‘alginmentlist’ en heb dat de laatste paar weken laten versloffen. Op die lijst (klinkt heel groot, maar het is maar een klein lijstje ? ) staan activiteiten die mij helpen goed in mijn vel te zitten. Vaak is het dan ook 1+1 = 2 als ik voel dat ik minder energie heb. Zo ook deze week.. ik merk dat ik me moe voel, geen zin had om dingen te ondernemen (de bank zat veel te lekker… Netflix was veel te leuk) en ik snauwde tegen man en kinderen. Werd knorrig als ik iets liet vallen (wat ook 100 keer vaker gebeurde..), had hoofdpijn en stijve schouders. Niet hoe ik het wil. Met een blik op mij alignmentlist dacht ik… ‘tsja het is tijd om de boel weer een beetje aan te scherpen! Veel lege vakjes op plekken waar ik eigenlijk graag kruisjes wil zien..’ Ik trek mijn hardloopschoenen aan en ga naar buiten. De kou in. Het is namelijk rond het vriespunt. Echt koud!

Wat staat er op jouw lijst?

Voor iedereen is zijn ‘lijst’ anders. Voor ieder individu werkt iets anders goed om op te laden. Voor de één is dat met vrienden afspreken, voor de ander juist tijd alleen. Creatief aan de slag, een boek lezen, muziek maken, wandelen, hardlopen, rondje fietsen, opruimen. Het kan van alles zijn. Wat op mijn lijst bijvoorbeeld staat zijn hardlopen, mediteren, meer dan 7 uur slapen, voldoende groenten en fruit eten, mijn intentie voor de dag zetten en affirmaties. Ik merk inmiddels dat wanneer ik dit lijstje netjes afwerk, het beter gaat met mij en dat ik super lekker in mijn vel zit. Waardoor ik dus niet ga snauwen tegen man en kinderen. En vooral wél kan genieten van samen een spelletje doen of een potje voetballen! En daar ook energie voor heb!

Tijd alleen… En daarmee bedoel ik niet in een oncomfortabele lotus houding maar gewoon hoe het fijn voelt!

Voor mij is tijd in mijn eentje ook erg belangrijk, net als voor veel hoogsensitieve mensen. En met alleen bedoel ik ook echt alleen. In mijn eentje thuis. Stilte, rust, ruimte.. Kan ook in een bos zijn. Maar even alleen met mijn gedachten. Ook mediteren helpt me hierbij. Na een minuut of 10 komt er een soort rust in mijn hoofd. Een aantal jaar geleden volgde ik een mindfulness cursus, op zoek naar rust. Op zoek naar ontspanning. Maar ja.. zoeken zoeken.. Zo werkt het natuurlijk niet. Die ontspanning en rust mocht ik toch echt in mezelf vinden. En dus gaan zitten. En zijn. Ik dacht altijd, dan moet je dus minimaal een half uur mediteren. Man man man dat vind ik echt veel te lang.

Onlangs las ik één van de boeken van Jelle Hermus. Hij schrijft, beter iedere dag vijf minuten dan niet. Oké daar kan ik wel wat mee. Dus nu probeer ik iedere dag een kwartier te gaan zitten, gewoon lekker warm in mijn bed. Niet in één of andere super onfortabele lotushouding. Maar met een heerlijk warme deken over mijn benen heen. Of op de bank, als dat zo uitkomt. In het zonnetje. Ik zet de timer op een kwartier. Het werkt. Na het kwartier voel ik me alsof ik een middagdutje heb gedaan en ziet de wereld er toch wel een beetje anders uit. Alsof ik ergens een stekker in een stopcontact heb gedaan en mijn batterijtje weer een beetje opgeladen is. Dat heb ik overigens ook in het bos. En op het strand. Als ik een blikje energie naar binnen werk. Heerlijk!

Het cliché is echt waar… zet eerst je eigen zuurstofmasker op!

Maar goed… conclusie van mijn blog is natuurlijk dat goed voor jezelf zorgen super belangrijk is. En je zult het vast al heel vaak gehoord en gelezen hebben. Maar het is echt zo.. en het leven komt met pieken en dalen. Dat zal zo blijven. En in de ene periode zal je beter voor jezelf zorgen dan de andere periode.. maar het gaat erom dat je ZELF weet wat JOU helpt om de draad weer op te pakken, weer beter voor jezelf te zorgen, meer tijd voor jezelf te nemen… en hoe meer jij dit voor jezelf gaat doen, hoe meer je kinderen dit zullen herkennen. En overnemen. Kinderen luisteren niet naar wat wij doen, ze doen wat wij doen.  

Wil je ook aan de slag met jouw ‘lijst’? Stappen zetten naar meer rust binnen jouw gezin? Dan helpt mijn gratis e-book jou verder! Je kunt m downloaden door onderstaand formulier in te vullen !

Fout: Contact formulier niet gevonden.

Ze geniet van het Sinterklaasfeest maar dan.. Ik zie haar verstijven en haar lip trillen… mijn moederhart zegt: ‘Neem haar mee!’

Sinterklaas, een tijd vol gezelligheid en samenzijn. Maar ook heeel, heeel veel indrukken en prikkels. Vorige week plaatste ik een aantal posts met tips om je kind te kunnen ondersteunen in deze tijd van het jaar. Want hoe gezellig het ook is, de emmertjes raken toch sneller vol.

Maar wat als het écht een rommeltje is? Alles is anders!!!
Gisteren namen onze kinderen hun laars mee naar school, schoen zetten op school. Super spannend en super leuk! Wat zou er in zitten? Zou Ozosnel weer in school poepen? En de juf had het ook over een rommelpiet? Gisteren was het allemaal nog leuk, ‘ik heb er zo’n zin in!!!!’ Vanochtend begonnen we de ochtend met ‘mama, ik heb zo’n buikpijn, ik ben ziek, ik wil niet naar school ik wil bij jou blijven!’ De jongste.. net vier en nog niet zo lang op school. Het eerste jaar Sinterklaas op school. Ik vroeg haar wat ze er van vond dat ze gisteren haar schoen op school had gezet en dat de juf het over de rommelpiet had. Dat vond ze wel erg spannend, want wat als de klas écht een rommeltje was?! Een paar extra knuffels en geruststellende woorden ‘mama gaat mee naar school en we gaan samen kijken’ en daar ging ze, toch naar school. Knuffel onder haar arm en gaan!

Dat koppie had voordat we überhaupt op school waren dus al overuren gedraaid. Want alles ‘moet’ overdacht worden. ‘Wat als het écht een rommeltje is? Wie gaat dat dan opruimen? Maar je moet toch je eigen rommel opruimen? Wat als mijn schoen weg is? Wat zou er in mijn schoen zitten? Wat als de sleutel van de juf kwijt is? Want de juf zei dat ze een keer de sleutel gepikt hebben..’ En dan moet de dag dus nog beginnen..

Van dikke tranen tot dikke pret! Een batterij aan intense emoties in een kwartier tijd.
Oei oei oei… op weg naar school viel haar knuffel in een regenplas. Dikke tranen, knuffel nat en absoluut niet meer knuffelbaar voor op school. En nee toch? De deur van de klas was dicht! En de juf stond in de gang. Hé dit is anders dan hoe het normaalgesproken gaat, op iedere andere schooldag. Eén grote dolle boel! De kinderen zochten de sleutel en gluurden door het raam. Dikke pret en helemaal hieperdepiep! Ze deed vol enthousiasme mee, ‘Ozosnel is in de klas geweest!!!’  en ze zochten samen naar de sleutel. De deur ging open en er was een puzzel. De cadeautjes liggen in de stal! En hop in één grote optocht van dolenthousiaste kinderen naar de stal. Zoeken zoeken en ja hoor, dat ligt een zak met cadeautjes.

Vertrouwen en loslaten
Ineens zie ik het gezichtje van mijn dochter betrekken, schoudertjes opgetrokken. ‘Wil je een knuffel van mama?’ en ze kruipt tegen me aan. ‘Ik wil met mama mee naar huis’. Ik vertel haar dat ik haar eerder ophaal vanmiddag, dat ze dan lekker met mama kan knuffelen. De juf neemt haar over, ‘kom we gaan je knuffel op de verwarming leggen’. Dan kan ze in ieder geval naar haar knuffel kijken. En ik vertrek naar huis. Mijn moederhart zegt: ‘neem haar mee!!!’ maar ik weet ook dat ze geniet van het feest en dat als ik weg ben dat het weer goed gaat. Voor ons allebei een stukje loslaten. In kleine stapjes..

Rest and recharge
Ze vindt de gezelligheid zo ontzettend leuk, geniet van het samenzijn, het grote feest van Sinterklaas, de versierde klas en natuurlijk van het lekkers ?. Maar ook haar emmertje is sneller vol,  net als mijn emmertje overigens. (Respect voor de juffen, 20 van die dol enthousiaste kleuters!) En dat is iets om rekening mee te houden. Plan een extra middagje thuis in, kruip lekker samen op de bank met een boekje, een film of ga knutselen. Dan kunnen jullie samen weer opladen voor de volgende dag zodat je kind ook dan weer plezier kan hebben in het feest!