Vandaag las ik het boek ‘Hoogsensitieve ouders’ geschreven door Elaine Aron uit. Niet eerder las ik een boek specifiek gericht op hoogsensitieve ouders. Wat een herkenning! Elaine neemt je mee in de ontwikkeling die je als ouder doormaakt. Want dat er veel verandert als je een kind krijgt (en tijdens de zwangerschap al) mag duidelijk zijn.
Ze vertelt ook over welke uitdagingen je in het ouderschap kunt tegenkomen in combinatie met jouw gevoeligheid als moeder. Wie mijn ‘over mij’ pagina of eerdere blogs heeft gelezen, wist dat ik toen mijn oudste geboren werd (hij is nu 7,5) nog aan het begin stond van mijn ontdekkingstocht in mijn eigen gevoeligheid. En in die van hem overigens…
Terugkijkend had ik heel graag dit boek toen gelezen. Het had niet gekund, want het boek kwam in juli 2020 uit. Maar ik weet ZEKER dat ik me een stuk minder alleen en incapabel had gevoeld. Want moeder worden voelt écht anders als hoogsensitieve vrouw. De prikkels die je er dagelijks bij krijgt met de geboorte van je kind en het moederschap én daarnaast dat je gewoon amper tijd hebt voor jezelf en dús amper tijd hebt om op te laden, maken dat je veel sneller overprikkeld bent. En blijft. En dat is slopend!
In het boek worden mooie tips aangedragen om hiermee om te gaan. Hoe je bijvoorbeeld afspraken kunt maken met je partner. En in het boek wordt ook erkenning gegeven voor dat je als HSP gewoonweg minder hooi op je vork kunt nemen en vaak eerder stress ervaart dan niet HSP. En dat hulp vragen echt MEGA BELANGRIJK is!
Verschillen tussen HS ouders en niet HS ouders.
Ook de verschillen tussen ouders die hoogsensitief zijn en ouders die niet hoogsensitief zijn worden aangehaald. En door de manier waarop Elaine hierover schrijft komt er ook meer wederzijds begrip. Iets wat heel belangrijk is voor de basis van een gezin. Je hoeft het niet altijd eens te zijn met elkaar. Maar respect voor elkaar en goed met elkaar kunnen praten over de uitdagingen waar je als ouders tegenaan loopt zijn belangrijk voor de stabiele basis. Hoe minder je de uitdagingen bespreekbaar maakt, hoe meer je dit op je schouders blijft dragen. En hoe meer (en sneller) de overprikkeling zal toenemen. Waardoor je ook weer meer uitdagingen in de opvoeding krijgt en je veel sneller vermoeid en prikkelbaar voelt
De belangrijkste punten uit het boek zijn wat mij betreft:
Probeer tóch momenten voor jezelf te creeëren, hoe klein je kinderen ook zijn.
Vraag hulp. Aan buren, ouders, broers, zussen, vriendinnen..
Als je het gevoel hebt dat het je (regelmatig) teveel wordt, ga dan met je partner om de tafel zitten om nieuwe afspraken te maken over de taakverdeling.
Wees mild voor jezelf. Is het vandaag niet gelopen zoals je hoopte? Morgen is er weer een dag! Je groeit iedere dag!
Heb jij regelmatig het gevoel dat het je teveel wordt? En vind je het lastig om hier verandering in te brengen? Ik help hoogsensitieve moeders om de boel weer op de rit te krijgen, weer energie te hebben en bovenal…. Om ervoor te zorgen dat ze een manier vinden die bij ze past om om te gaan met alle prikkels die op ze afkomen. Wil jij eens met mij sparren? Horen wat ik voor jou kan betekenen? Zodat jij ook weer rust gaat ervaren? Maak dan een afspraak voor een GRATIS kennismakingssessie.
Ik zie de ene na de andere post voorbijkomen. En wat wel duidelijk is, is dat het voor iedereen een heel bijzonder jaar is geweest. In januari begon mijn avontuur als ondernemer, zonder baan in loondienst. En mijn jaar is absoluut niet zo verlopen als ik verwacht had. Ik vond het een enorm leerzaam jaar. Ik heb dingen geleerd en doorgewerkt waarvan ik eigenlijk dacht dat ik er wel ‘klaar mee was’. En nieuwe dingen geprobeerd die ik zeker weten niet had gedaan als we deze situatie niet zouden hebben gehad. Zo ben ik begonnen met mijn facebook groep ‘Ontspannen opvoeden – voor moeders van hoogsensitieve kinderen’ en geef ik webinars en online workshops.
Tijdens de eerste lockdown kwam ik mezelf flink tegen. Meer dan ooit heb ik ervaren hoe super belangrijk het is om goed voor mezelf te zorgen, daar meer tijd voor te maken, juíst als de kinderen veel thuis zijn. Voorheen deed ik dat vooral in het weekend en in de avond, maar als hoogsensitieve moeder heb ik dit jaar des te meer ondervonden dat het overdag zó ontzettend belangrijk is. En óók dat er altijd mogelijkheden zijn om die momenten voor jezelf te creëren, als je er maar voor open staat. Zo stond ik vanochtend iets eerder op om een paar yoga oefeningen te doen en daarna een rondje te gaan hardlopen. En onze kinderen zijn dit jaar een stuk meer zelf gaan spelen. En met elkaar. Dat is ook loslaten. En investeren in het aanleren van nieuwe vaardigheden (jaja, zelf spelen mogen ze ook leren ? )
Maar wat was ik in de eerste lockdown periode boos op mezelf. Gefrustreerd eigenlijk vooral. Want het was echt even zoeken naar een nieuwe balans. En laat dat nou net zijn wat dit jaar heel vaak is teruggekomen. Ik ben wel een stuk beter geworden in loslaten kan ik je zeggen…
Het was écht niet allemaal rozengeur en maneschijn. En een jaar van veel, heel veel, schakelen. Zeker, er waren (en zijn!) lastige momenten. Want ook dat was dit jaar. Dat we heel veel met elkaar thuis waren. En dat het soms echt jongleren was met verschillende taken. Thuisonderwijs, werken, huishouden, sociale contacten onderhouden (weliswaar veel online en telefonisch). Maar zeker ook alle keuzes die erbij kwamen. Daar dacht ik vanochtend tijdens het hardlopen aan. Dat bij de afspraken die je nu maakt, na moet denken over wat daarvan de gevolgen zijn. Zo heb ik mijn praktijk aan huis. Dus dat betekent als ik twee moeders spreek, ik geen bezoek meer mag ontvangen. Nu coach ik veel buiten, maar het is met regenachtig weer iets om rekening mee te houden. En zo was het ook een jaar van heel veel schakelen. Plannen steeds bijstellen omdat er nieuwe maatregelen kwamen, de kinderen ineens thuis waren, er juist toch weer meer ‘mocht’ en ik ook graag moeders live spreek. En dat schakelen is voor hoogsensitieve personen soms best een uitdaging. Want dat steeds opnieuw schakelen maakt dat we alle opties weer langslopen, alles diepgaand verwerken. En dat kost soms mega veel energie.
En dat is voor onze kinderen net zo. School open, school dicht, school deels open, vakantie, school open, school dicht. Wie kan ik wel zien en wie niet? Wel zwemles, geen zwemles, wel zwemles, geen zwemles. Steeds weer opnieuw schakelen.
Als je als moeder weet dat dat voor jou zo werkt, kan je daar rekening mee houden. En met betrekking tot je kind natuurlijk ook. Jezelf er de ruimte voor geven. Er misschien over schrijven, alle opties op een rijtje zetten. Er aandacht aan geven om het vervolgens weer los te laten en je over te geven aan de stroom van het leven.
We zijn als gezin veel veerkrachtiger dan ik ooit had gedacht. En zeker, wat ik ook ervaren heb is dat we als gezin (en ikzelf als persoon) veel veerkrachtiger zijn dan ik ooit had gedacht. En dat we als gezin ook veel meer genieten van buiten zijn. Van de natuur opzoeken en genieten van de dingen die wél kunnen, ik heb denk ik nog nooit zoveel gewandeld als dit jaar. En als we dan iemand zien, dat die contacten ook veel dieper gaan omdat we met oprechte aandacht afspreken en met minder mensen tegelijk.
Het virus is ons huis gelukkig voorbij gegaan. En als ik om me heen hoor en op het nieuws zie hoe ziek mensen er van kunnen worden dan ben ik daar extra blij om. En dan zijn de maatregelen waar wij ons aan moeten houden een kleinigheid in vergelijking daarmee. Maar verlang ik zo enorm naar weer terug naar fysiek contact, naar onbeperkt live afspreken met mijn cliënten en familie en vrienden. Naar knuffels. Naar museumbezoeken en koffie drinken in een leuk tentje, of uit eten IN een restaurant in plaats van thuis.
We kunnen zo ontzettend veel zelf met een gezonde leefstijl. En ja, het blijkt maar weer hoe verwend wij eigenlijk zijn in onze westerse wereld. Maar ik kijk uit naar meer ruimte. Meer vrijheid. Waar ik me dit jaar ook nog meer bewust van ben geworden is hoe ontzettend belangrijk onze gezondheid is. En ik denk vele met mij. Maar daarnaast ook hoeveel invloed je eigenlijk zelf hebt op je gezondheid. Nu ben ik al een aantal jaar steeds bewuster bezig met voeding. Maar dit jaar is dat zeker in een stroomversnelling gekomen. Met een gezonde leefstijl zorg je voor een goede basis. En voeding heeft enorm veel invloed op hoe je in je vel zit.
Zo gebruik ik sinds dit voorjaar geen koemelk producten meer. En voel me daardoor veel fitter en heb ik geen buikpijn meer. Ik ben me gaan verdiepen in welke invloed de menstruatiecyclus en de daarbij behorende hormoonschommelingen op onze gemoedstoestand kan hebben en hoe je er voor kunt zorgen dat je dat tóch lekker in je vel zit! We kunnen zo ontzettend veel zelf. Op een natuurlijke manier. En dat is, helemaal voor hoogsensitieve mensen, gewoon heel belangrijk. Gevoelige mensen zijn ook voor voeding (in welke vorm dan ook) vaak heel gevoelig. En als je voor natuurlijke voeding zorgt, geef je je lijf een gezonde basis. En daarmee een stevig fundament voor als je misschien wel een virus of bacterie tegen het lijf loopt.
Resumé, wat neem ik mee? – Dat je kunt plannen tot je een ons weegt, maar dus niets zeker weet. Loslaten! En dat ik veerkrachtiger en flexibeler ben dan ik dacht. – Dat prioriteiten stellen en keuzes maken heel belangrijk zijn. Iets met je volle aandacht doen werkt écht beter ? – Dat ik vaker nieuwe dingen mag proberen. Juíst als ik ze heel spannend vind, vaker uit mijn comfortzone. Dat een gezonde leefstijl écht SUPER BELANGRIJK IS. Wist ik al, maar nu nóg meer! – Dat zelfzorg écht heel belangrijk is en eigenlijk ook onderdeel van een gezonde leefstijl. – En dat we als gezin hechter zijn geworden. En veel meer buiten zijn!
Wat neem jij mee uit 2020? En wat wil je in 2020 achterlaten? Ik wens je een hele fijne jaarwisseling en een stralend, gezond, gelukkig en mooi nieuw jaar!
Vorige week gaf ik een webinar voor moeders van hoogsensitieve kinderen met een sterke wil. Een schoolvakantie staat niet persé voor iedereen garant voor ontspanning en opladen. Maar met een paar handvatten en tips wordt het een stuk gezelliger en kan je zelf ook nog opladen in de kerstvakantie ? In dit blog lees je er meer over!
Uitrusten
De eerste dagen van de vakantie zijn veel kinderen moe. Moe van het sinterklaasfeest, moe van Kerst vieren op school, de dagen zijn korter, we komen minder buiten, we maken minder vitamine D aan onder invloed van de zon…
Het kan dan ook heel fijn zijn om die eerste dagen rustig aan te doen. Even écht uit te rusten. Sommige kinderen vinden het heerlijk om wat langer in hun pyjama te lopen. En het verschilt écht van kind tot kind hoeveel tijd het nodig heeft om weer een beetje bij te komen.
Of toch op zoek naar avontuur?
Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil houden van avontuur, van uitdaging, van nieuwe dingen ontdekken. Je zult dan ook merken dat ze op een gegeven moment wel klaar zijn met dat uitrusten. Ze willen actie! Prikkels! En als die prikkels er niet zijn, kan dat resulteren in boze buiten en grenzen opzoeken. Of op andere manieren aandacht bij jou vragen. Onderprikkeling kan net zo vervelend zijn als overprikkeling.
Overigens is het met betrekking tot het uitrusten goed om in de gaten te houden of je kind er niet juist hangerig van wordt. Ook dat is een signaal dat het nu weer tijd is voor een beetje actie, meer uitdaging.
Een balans in beide. Een hoogsensitief kind met een sterke wil heeft behoefte aan uitdaging. Maar aan de andere kant ook behoefte om op te laden en even alleen te zijn. En juist die combinatie kan soms zo lastig zijn. Want ze willen vaak maar doorgaan, terwijl die pauze ook wel goed voor ze zou zijn om hun emmertje even te legen. Elaine Aron omschrijft dit als met één voet op het gaspendaal en één voet op de rem leven.
Zelf spelen.
Zelf spelen kan voor hoogsensitieve kinderen met een sterke wil een uitdaging zijn. Niet zelfden hoor ik moeders verzuchten dat hun kind niet zelf kan spelen. Of maar kort zelf kan spelen. Of zich snel verveelt. Nou is met een beetje verveling niks mis, kinderen krijgen daardoor ruimte voor hun creativiteit. Veel kinderen gaan aandacht vragen. En dat maakt het opvoeden van een hoogsensitief kind soms ook zo pittig. Ze hebben over het algemeen mega veel energie, zijn graag bij je en zijn op zoek naar uitdaging.
Als je kind zich verveelt kan het interessant zijn om eens te kijken naar het speelgoed van je kind. Biedt dit voldoende uitdaging? Past het nog bij de ontwikkelingsleeftijd van je kind? Of is het misschien toe aan iets meer uitdaging?
Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil zijn vaak snel uitgekeken op speelgoed. Dat resulteert bijvoorbeeld in 10 minuten ergens mee spelen en het dan weer aan de kant gooien. Tenzij ze iets écht interessant vinden. Dan kunnen ze zich ergens in vastbijten.
Leuke dingen pot. Soms hebben kinderen niet het overzicht over het speelgoed wat ze hebben. Vaak is op verschillende plaatsen speelgoed opgeruimd. Wat dan kan helpen is een leuke dingen pot maken. Je maakt van het speelgoed van je kind kaartjes en die doe je in een pot of in een insteekalbum voor foto’s. Als het tijd is om zelf te spelen kan je kind makkelijk zien welke keuzes er zijn. Soms is het voor kinderen lastig kiezen, je helpt ze dan door alvast een voorselectie te maken van bijvoorbeeld 3 dingen. Je leert kinderen zelf te kiezen en komt tegemoet aan de enorme behoefte aan autonomie.
Je kunt ook werken met kleuren kaartjes. Een kleur voor binnen en een kleur voor buiten. En een kleur voor alleen binnen en samen binnen (bijvoorbeeld bordspellen). Hierdoor kan je afspreken dat je kind iets uit de categorie blauw mag kiezen bijvoorbeeld.
Pinterest Op Pinterest staan heel veel leuke ideeën om eens iets anders te doen met speelgoed. Één van die ideëen die ik zelf heel leuk vind is een omgekeerde piramide bouwen van Lego of Duplo. Er staan ook bouwtekeningen op voor Knex. En je kunt bijvoorbeeld zoeken naar inspiratie voor een speurtocht. Zo wordt een boswandeling meteen een stuk uitdagender.
Time timer. Door een Time Timer te gebruiken (je kunt ook een app downloaden) maak bijvoorbeeld je visueel hoeveel tijd je kind nog zelf gaat spelen. Dit geeft je kind houvast, het weet waar het aan toe is. En het is duidelijk wanneer jullie weer iets samen gaan doen. De tijd kan je steeds verder uitbreiden. Wees je er van bewust dat kleine kinderen nog maar korte momenten zelf kunnen spelen. En stel je daar ook op in. Door dat te doen verandert dit veel voor je dag. Want juist op het moment dat het in werkelijkheid anders verloopt dan je gehoopt had, voel je sneller frustratie of stress.
Kerst Lang aan tafel zitten is voor de meeste kinderen een uitdaging. En als er niet genoeg ‘spannends’ gebeurt voor een hoogsensitief kind met een sterke wil helemaal! Wees realistisch in wat je van je kind verwacht. Laat ze tussendoor spelen of print leuke kleurplaten en puzzels uit. Laat ze helpen met koken en de tafel dekken. Veel kinderen vinden dat reuze interessant!
Houd er ook rekening mee dat kinderen nog niet alles lusten. En misschien vind jij het wel heel leuk om een uitgebreid kerstdiner te bereiden maar lust je kind daar niets van. Verwacht jij dat je kind dat op eet? Want we eten wat de pot schaft? Of bewaar je die ‘strijd’ voor een later moment en geef je je kind iets te eten wat hij lekker vindt? Het is tenslotte voor je kind ook Kerst ?
Omdat je tijdens het kerstdiner vaak langer aan tafel zit is het fijn als je kind zijn energie voor die tijd al kwijt kan. Ga lekker wandelen, naar een klimbos, een stuk fietsen. Ze heeft je kind (en jij ook!) zijn beweging al gehad en wordt het kerstdiner een stuk gezelliger. Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil hebben nou eenmaal veel energie.
Zelfzorg In de meeste gezinnen zijn het de moeders die de kinderen voor het grootste deel opvangen tijdens vakanties. Na de zomervakantie realiseerde ik me dat ik tijdens de vakantie weinig ‘me-time’ had ingepland. En ik voelde me in de eerste schoolweek alsof ik toe was aan vakantie. Ook bij mij sluipt dat er dus nog wel eens in. En hoe graag ik ook bij mijn kinderen ben…. IK HEB HET ECHT NODIG OM ALLEEN TE ZIJN! Op die momenten heb ik aandacht voor mezelf. Kan ik bewust voelen waar ik behoefte aan heb. En kan ik checken of ik daar nog genoeg ruimte voor maak. En ja, met jonge kinderen is het vaak druk. Maar er zijn ALTIJD mogelijkheden. Om goed voor jezelf te zorgen hoef je niet iedere dag een dagdeel in je eentje te zijn. Je kunt bijvoorbeeld ook iets eerder opstaan en alvast wat yoga oefeningen doen of op je gemak en in stilte een kopje thee drinken om de dag mee te starten. Je lichaam bewust insmeren met bodylotion (kom je meteen mooi uit je hoofd en geef je je lichaam aandacht) of een warme douche nemen.
En natuurlijk kan je ook samen met je kind opladen. Lekker wandelen. Beweging en groen hebben een positieve invloed op ons. En voor de moeders onder ons die gevoelig zijn voor geluid, dat geluid vervliegt buiten een stuk meer dan binnen vier muren! Helpt er dus ook weer aan mee om zelf minder overprikkeld te raken.
Ook leer je je kind goed voor zichzelf te zorgen als ze jou dat zien doen. En dat is écht mega belangrijk. Jong geleerd is oud gedaan! De maatschappij is soms al zo druk. En kinderen mogen écht leren dat ze goed blijven voelen wat fijn voor hen is. En soms is een boze bui van ons kind ook een uitnodiging voor onszelf om ons leven eens onder de loep te nemen. Waar zet jouw kind zich tegen af? Waar vraagt het aandacht voor?
‘Op je eigen kamer speel tijd.’ Een laatste tip om je kerstvakantie ontspannen te beleven is iedere dag een ‘op je eigen kamer speel moment’ in te lassen. Als kinderen jonger zijn slapen ze ’s middags nog. En heb jij als moeder een rustmoment (als je niet doordendert en het huis aan kant probeert te maken…). Maar als ze groter worden zijn jullie steeds meer tijd samen. Eerst valt het middagdutje weg en kinderen gaan ook steeds later naar bed naarmate ze ouder worden.
Iedere dag (of een aantal dagen) zo’n moment creëren zorgt ervoor dat iedereen even een rustmoment heeft. Hiermee kom je ook tegemoet aan waar ik eerder over schreef, de balans tussen uitdaging én ook de behoefte om alleen te zijn. Ook hier kan je de Time Timer gebruiken om visueel te maken hoe lang dit moment nog duurt. En je kunt er een afspraak aan koppelen dat jullie na dat moment wat gaan drinken en dan samen iets gaan doen.
Vooral ook die afwisseling tussen zelf spelen en daarna samen iets doen is voor veel kinderen fijn. Ze vinden het tijdens de kerstvakantie ook gewoon fijn om lekker bij mama te zijn!
Er is nog zoveel meer te vertellen. Er is nog zoveel meer te vertellen over het opvoeden van een hoogsensitief kind met een sterke wil en jouw rol als (hoogsensitieve) moeder. Tijdens de online workshop op donderdag 28 januari 2021 komt er nog veel meer aan bod. Bijvoorbeeld waarom het niet aankomt als je je kind een standje geeft als het boos is, hoe je er voor kunt zorgen dat je boze buien voorkomt en hoe de wisselwerking binnen jullie gezin is. Loop jij regelmatig tegen uitdagingen aan in de opvoeding? Wil je graag handvatten waarmee het net allemaal iets makkelijker en leuker wordt? Zodat jij meer energie overhoudt om leuke dingen voor jezelf te doen en het weer gezellig wordt bij jullie thuis in plaats van die eeuwige strijd te voeren? Meld je dan aan voor de online workshop op 28 januari. Je kunt het later terugkijken!
Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg. Je hebt deze uitspraak misschien al eens voorbij horen of zien komen. En dat is precies hoe het is. Als we willen dat er iets verandert, dan zullen we iets anders moeten doen. Maar dat iets anders doen, dat kan best lastig zijn. En spannend. In dit blog leg ik je uit waardoor dat komt. En wat je er aan kunt doen om tóch die verandering te krijgen.
Waarom is veranderen soms zo moeilijk?
Als je naar een coach gaat, is dat omdat je graag wilt dat er iets verandert. Er is iets in je leven wat niet loopt zoals je dat eigenlijk zou willen. Soms lukt het prima om een verandering zelf door te voeren, maar soms is het ook heel fijn als er iemand met je meekijkt. Ons brein is er namelijk op gericht om ons veilig te houden. Niet gelukkig, nee gewoon veilig. En veilig is óók een situatie die we eigenlijk niet fijn vinden, maar die we dus wel al heel goed kennen. Je brein wil dus eigenlijk heel graag dat je steeds hetzelfde doet. En als jij besluit dat je iets wilt veranderen en rigoureus het roer wilt omgooien, dan is dat dikke paniek voor je brein! Want dat is nieuw en dus niet veilig!
We willen de verbinding houden met de mensen om ons heen. Er hangt zoveel meer samen met die veiligheid. Zo maken we allemaal onderdeel uit van netwerken. Bijvoorbeeld je gezin, je werk, vriendengroep, sportclub, ouders op het schoolplein en ga zo maar door. Wij mensen zijn sociale wezens en hebben voor overleving ook de sociale contacten nodig. Er heerst dan ook vaak een spanning tussen kiezen wat goed is voor jou (en/of je gezin) en bij de groep blijven horen.
HSP voelen vaak heel goed aan wat de verwachtingen van anderen zijn en hechten veel waarde aan een goede verbinding met anderen.
HSP voelen vaak heel goed aan wat de verwachtingen van anderen zijn (en denken in andere gevallen te weten wat de verwachtingen zijn), ze willen graag de verbinding met anderen goed houden. En dat gaat vaak ten koste van wat goed is voor henzelf. Met als gevolg dat je je eigen grenzen steeds overschrijdt. Bijvoorbeeld toch naar een verjaardag gaan terwijl je eigenlijk ontzettend moe bent. In een baan blijven werken die je enorm veel energie kost en waar je je kwaliteiten niet in kwijt kunt of waar bijvoorbeeld een slechte sfeer op de werkvloer hangt. Maar ook jezelf wegcijferen binnen je gezin. Alles voor je kinderen regelen en geen tijd maken voor waar jij blij van wordt en waar jouw batterijtje weer van oplaadt.
Tijd voor mezelf nemen is toch egoïstisch?! Er is nog zoveel te doen! Als je iets wilt veranderen, dan voel je vaak weerstand in jezelf. ‘Want ja er zijn nog zoveel klusjes die gedaan moeten worden!’ of ‘Mijn man heeft ook hard gewerkt en heeft ook tijd voor zichzelf nodig!’ En voordat je het weet, heb je weer geen tijd voor jezelf genomen. ‘Morgen maar!’ denk je dan. Of misschien voel je je schuldig als je tijd voor jezelf neemt. Ik hoor vaak voorbij komen dat moeders het egoïstisch vinden om die momenten in te plannen.
Vaak willen we in één keer het roer omgooien, dat zorgt voor dikke paniek in ons brein!
Vaak als we iets willen veranderen, willen we dat meteen goed aanpakken. En precies dat, is waarom goede voornemens voor het einde van januari al gestrand zijn. We willen meteen 4 keer per week gaan sporten, iedere dag gezond eten en niets lekkers meer tussendoor nemen en ga zo maar door. Maar door het groot aan te pakken is de reactie van je brein dus PANIEK! Je brein heeft jarenlang een bepaald pad gevormd. En nu verwacht jij iets anders. En voor alles wat nieuw is, maakt het brein een nieuw pad. En dat gaat stap voor stap. En hoe vaker je iets doet, hoe steviger dat pad wordt.
Om er voor te zorgen dat je brein niet meteen in de paniekstand gaat en jij hierdoor je goede voornemen voor meer tijd voor jezelf laat varen, helpt het om het stap voor stap aan te pakken. Welke kleine stap kan jij vandaag zetten om meer tijd voor jezelf te nemen? Wat kan wel? Wat voelt goed voor jou om nu ruimte voor te maken? Op deze manier kan je ook oefenen met jouw grenzen aangeven bij je omgeving. Bijvoorbeeld binnen je gezin. En de éne keer gaat het beter dan de andere keer. Wees lief voor jezelf. Je bent iets nieuws aan het leren! Als je kind leert fietsen en omvalt word je ook niet boos. Je helpt je kind overeind en zegt ‘we proberen het nog een keer!’
En ja, ook bij je gezin zal misschien weerstand vandaan komen. Want jij gaat ineens iets op een andere manier doen. Iets wat je gezinsleden niet gewend zijn. Dus ook voor hen kost het tijd om daar aan te wennen.
Ook helpt het om stil te staan bij wat maakt dat jij de verandering wilt doorvoeren. Wat is je verlangen? Waar wil je naar toe werken? Hoe voelt het als je de verandering hebt doorgevoerd?
Oefening baart kunst. En vanuit overvloed heb jij jezelf én je kinderen zoveel meer te geven. Maar wat ik moeders altijd meegeef in een coachtraject is dat het naast dat het goed is voor jou, dat jij door tijd voor jezelf te nemen jouw batterijtje oplaadt, je ook aan je kinderen voorleeft dat goed voor jezelf zorgen belangrijk is. Want hoe eerder je kind dit leert, hoe makkelijker dit op latere leeftijd zal gaan. Leer samen te voelen waar je behoefte aan hebt. En je zult merken dat het binnen je gezin een stuk gezelliger wordt als de batterijtjes voller zijn.
En hoe meer je oefent, hoe meer ervaring je krijgt in het tijd voor jezelf maken, hoe makkelijker het gaat. En vanuit overvloed, vanuit een volle batterij, heb je zoveel meer te geven aan je kinderen. En daardoor kan je ook de boze buien, de tranen beter opvangen. Én meer genieten van de fijne momenten!
Samengevat:
Bedenk voor jezelf wat je wilt bereiken, wat maakt dat de verandering zo belangrijk is voor jou? Schrijf dit op!
Werk stap voor stap aan de verandering. Bij kleine stapjes ontstaat er minder snel paniek in je brein.
Wees lief voor jezelf. De éne dag gaat het beter dan de andere dag. Iets nieuws leren, doen we door vallen en opstaan ?.
Welke kleine stap kan je nu al zetten?
Vier je successen!
Herken jij dit? Vind jij het als hoogsensitieve moeder vaak lastig om tijd voor jezelf te maken? In de theekransjes ‘hoogsensitiviteit van last naar kracht!’ gaan we aan de slag met goed voor jezelf zorgen, met ontdekken wat gevoeligheid voor jou betekend en hoe jij op een fijne manier kunt omgaan met jouw gevoeligheid. Via onderstaande button kom je op de pagina met meer informatie.
Vind je het fijner om eens één op één te sparren met mij? Maak gerust een afspraak voor een kennismakingssessie. In een half uur bespreken we waar jij tegen aan loopt, wat jij graag zou willen en hoe ik je daarbij kan helpen. Dit gesprek is gratis en vrijblijvend.
Veel ouders hebben er al een flinke zoektocht opzitten. Ik hoor regelmatig van moeders dat ze al verschillende boeken hebben gelezen over het opvoeden van een hooggevoelig kind met een sterke wil. En dat ze tips hebben opgezocht op internet. Maar dat het resultaat toch niet zo is zoals ze hoopten. In dit blog neem ik je mee in hoe dat komt.
Ook ik blijf wel eens hoopvol (en tegen beter weten in) aanmodderen in de hoop dat het beter wordt.
Vandaag heb ik na twee en halve maand weer hardgelopen! Jeeej! Een verrekte spier in mijn linker bovenbeen hield me tegen. Zo zou je het kunnen zien… Maar ik kom er later op terug dat ik het nu anders zie. In plaats van hardlopen werd het veel wandelen. Niet te ver, maar wel in beweging blijven. Yoga oefeningen om mijn spieren te versoepelen. En ook lekker voor de ontspanning natuurlijk! Maar ook met wandelen bleef mijn spier zeuren. Het ging me allemaal een beetje te lang duren en het frustreerde me toch wel flink dat ondanks mijn inspanning er niets veranderde! Twee weken geleden besloot ik dat het lang genoeg had geduurd en maakte ik een afspraak bij mijn fysiotherapeut. Die stelde na een paar blikken en oefeningen vast dat de spier in mijn linker bovenbeen korter was dan in mijn rechterbovenbeen. Ik kreeg een reeks yoga oefeningen doorgestuurd om die betreffende spier te gaan oprekken. Drie keer per dag doe ik ze trouw. En laat er in die reeks nou net een oefening zitten die ik nog niet zelf deed. En die oefening… heb ik blijkbaar nodig om mijn spier op te rekken! Met als resultaat dat ik nu weer een rondje heb hardgelopen!
Veel ouders hebben al heel veel geprobeerd voordat ze de stap zetten naar een kindercoach.
Je zult je misschien afvragen, waarom in hemelsnaam dit op de website van een ouder- en kindercoach?! Veel ouders hebben al zoveel geprobeerd voordat ze de stap zetten naar een kindercoach. Veel ouders hebben boeken gelezen, internet afgestruind, adviezen uit hun omgeving geprobeerd. Maar niet met het resultaat waar ze naar zoeken. Een rustiger gezinsleven en een kind dat lekker in zijn vel zit.
Vanochtend rondde ik een traject met een moeder af. We evalueerden ons traject samen. Ze vertelde me dat ze blij is dat ze me gebeld heeft. Want je leest zoveel. Maar je eigen situatie is toch net anders dan al die andere situaties. Niet zelden komen er dingen ter sprake waar je zelf niet aan denkt en waarbij het fijn is dat iemand anders er wel aan denkt.
‘Ik ben zo blij dat ik jou gebeld heb!’
Iedere week heb ik ruimte voor kennismakingssessies. Daarin bespreken we jouw hulpvraag. Waar loop je tegenaan in de opvoeding van jouw gevoelige kind? Wat zou je anders willen zien? Ik geef je alvast een paar handvatten waarmee je aan de slag kunt en vertel je wat ik voor jullie kan betekenen. Wil je graag verder met mij aan de slag? Dan plannen we een intake gesprek in. Heb je vooraf vragen? Wil je liever eerst alleen het eerste gesprek inplannen? Ook helemaal goed. Een goede klik is echt super belangrijk voor een coachtraject. Denk ik dat iemand anders jullie beter kan helpen? Dan zal ik je graag doorverwijzen naar een collega.
Zelfzorg valt in de schoolvakanties snel van mijn lijstje af. Ik realiseerde het me toen ik in mijn eentje een lange wandeling maakte. En stond er bij stil hoe dat toch zou komen. En vooral, wat ik er aan kan veranderen. Want ik heb het gewoon nodig, die tijd alleen. Waarom? Je leest het in dit blog. Want goed voor jezelf zorgen is voor iedere moeder belangrijk. En voor een hoogsensitieve moeder is zelfzorg helemaal super belangrijk!
Hoe tijd alleen doorbrengen mij nieuwe inzichten geeft.
Heerlijk wandelend over strand naar Noordwijk, de plaats waar ik opgegroeid ben. En door de duinen terug naar Katwijk, de plaats waar ik naar toe verhuisd ben voor de liefde. Afgelopen week voelde onrustig. De nieuwe maatregelen die aangekondigd werden, de onrust die daarom heen hangt en de onrust die ik daar zelf door voel. Vrijdag stopte ik wat eerder met werken en maakte ik een heerlijk lange wandeling. Ik luisterde naar een inspirerende podcast van Green Godess, precies over dit onderwerp. Ik luisterde naar het omslaan van de golven, naar krijsende meeuwen en liet het zonnetje op mijn gezicht schijnen. Met iedere stap die ik zette voelde ik me meer ontspannen. Gewoon lopen. En verder even niks.
Dit soort momenten zorgen bij mij voor nieuwe inzichten, voor een meer heldere kijk op situaties. Door tijd in mijn eentje door te brengen maak ik ruimte om te voelen wat er binnenin mij speelt. Waar ik behoefte aan heb of juist niet. En dat was blijkbaar erg nodig de afgelopen week. Met iedere stap die ik zette voelde ik de onrust in mijn lijf zakken en de ruimte in mijn lijf en hoofd groeien.
Het maakte dat ik stil stond bij de zomervakantie, die nu toch echt al een tijdje geleden is. Ik schreef toen we op vakantie waren een blog. Een blog over dat ik niet goed heb kunnen ontspannen op de camping. Dat ik behoefte had aan tijd alleen. Ondanks dat ik genoot van mijn gezin en de mooie omgeving. Jaren heb ik me daar schuldig over gevoeld. Ik moet er toch altijd zijn voor mijn gezin? En altijd tijd samen doorbrengen? Ik deed nooit iets in mijn eentje.
Beginnen met een kleine verandering.
Tot ik een jaar of 2 geleden begon met voorzichtige stapjes. Hardlopen zonder dat ik om een bepaalde tijd thuis ‘moest’ zijn van mezelf. Of in mijn eentje boodschappen doen (jeej wat een feest) zodat ik ondertussen een podcast kon luisteren. En dat zijn kleine momenten, eerste stapjes. Maar er is zoveel meer mogelijk dan je soms denkt. Als we iets willen veranderen dan willen we vaak meteen de verandering zien.
Als we te grote stappen zetten, dan komt ons brein in opstand. Want wat er gebeurt is dat je ver buiten je comfortzone gaat en je brein denkt dat je in serieus gevaar verkeert. Dus wat gebeurt er dan?! We gaan vol in de ankers! Dit is geen goed plan! Terug naar het oude! En ons ego bemoeit zich er ook nog mee. Want wat is dat egoïstisch! Tijd voor jezelf nemen! En voordat je het weet… verdwijnt die tijd voor jezelf weer als sneeuw voor de zon. Hoogsensitieve moeders zullen dit vast herkennen, want verbinding en harmonie is vaak belangrijk voor ze. En daarmee komt zelfzorg voor veel moeders op een lagere plek.
Begin met kleine stapjes. En als dat ene stapje goed voelt en je er aan gewend bent, kan je het volgende stapje zetten. Op die manier houd je je brein voor de gek. En zal die verandering er wél komen. Dus begin gewoon met tijd nemen voor een kopje thee en een boek. Al is het maar een kwartiertje. Of een yoga sessie van 10 minuten. Het lijkt kort, maar het is altijd nog meer dan niets! Aandacht voor jezelf kan óók zitten in je insmeren met een fijne bodylotion, met aandacht fruit schoonmaken, een paar keer diep in en uit ademen.
Believe me… ik begrijp écht écht écht dat het soms super lastig is om de tijd te vinden. Het leven van een moeder is gewoon druk en soms is er weinig te veranderen aan de hoeveelheid tijd die er is. Kleine kinderen hebben meer aandacht en zorg nodig, kinderen worden ziek, het huishouden moet gedaan worden (ook interessant wat je daarin van jezelf verwacht trouwens…), er moet eten op tafel komen (ook daarin zijn mogelijkheden om ruimte te creëren), er moet gewerkt worden…
We maken óók tijd voor de andere dagelijkse dingen als tandenpoetsen en douchen. En voor jezelf zorgen door tijd voor jezelf te nemen is net zo belangrijk!
En dat brengt me terug bij de schoolvakanties.
Dit brengt me weer terug bij de zomervakantie. Ik realiseerde me afgelopen vrijdag tijdens het wandelen dat mijn zelfzorg momenten tijdens schoolvakanties makkelijker van mijn lijstje afkukelen. Ik vind het fijn als de kinderen een leuke vakantie hebben en mijn werk gaat ook gewoon door. Al werk ik weliswaar iets minder uren omdat wij geen kinderopvang hebben. Maar het gaat wel door. En dan is een dag zomaar ineens helemaal gevuld met van alles. Behalve met tijd voor mezelf. En afgelopen vrijdag nam ik het besluit om dat deze herfstvakantie niet te laten gebeuren. Ik ga kijken naar mogelijkheden hoe ik het kan inpassen om tóch tijd voor mezelf te nemen en de dingen te doen waar ik van oplaad én een fijne herfstvakantie met de kinderen te hebben.
Als de kinderen op school zitten gaat het gewoon makkelijker. Dan zijn ze minder thuis en dan ga ik halverwege de dag even wandelen, doe ik yoga voordat ik ze ga ophalen en dan ben ik dus helemaal opgeladen als ik weer samen met ze ben. Zelfzorg is gewoon een super belangrijk iets. En voor de één misschien meer dan voor de ander. Voor een hoogsensitieve moeder is zelfzorg iets wat zeker hoog op je prioriteitenlijstje mag staan.
Want als je zelf hoog in oranje of in rood zit, kan je ook niet meer rustig reageren op het gedrag van je kind. Al voelt het soms misschien egoïstisch (als je ego zich ermee komt bemoeien of als andere mensen er een mening over hebben), uiteindelijk word jij er een fijnere en gezelligere moeder van als je goed voor jezelf zorgt! En dan zijn de momenten waarop jullie samen zijn een stuk fijner dan wanneer jij met een vol emmertje de dag doorgaat. En nu lijkt het misschien net alsof ik mijn kinderen liever op school heb en de dag voor mezelf heb. Maar juist die balans vind ik fijn. Ik hou van mijn werk, ik hou van de uitdaging en ik hou er van om daarna weer tijd met mijn gezin door te brengen! En ik zou beide niet willen missen!
In de herfstvakantie ga ik bewust meer tijd nemen voor mezelf. En ik laat in een volgende blog weten hoe dat is gegaan! Want zoals je dus leest… ook ik trap nog wel eens in die valkuil om minder tijd voor mezelf te nemen! En door tijd in mijn eentje door te brengen word ik me daar sneller bewust van. En kan ik dus ook sneller iets veranderen!
Herken je dit? Ben jij een hoogsensitieve moeder en wil je graag meer ruimte maken voor zelfzorg? Dan is mijn e-book een mooie stap om mee te starten! Je vraagt ‘m via onderstaande button aan.
Vandaag even een ander verhaal. Dit blog gaat over mij. Ik schrijf regelmatig over faalangst, over mindset, over je comfortzone, over nieuwe dingen leren en uitdagingen gaan. Een tijd terug schreef ik een post over vroeger. Dat ook ik enorme last had van faalangst. Ik volgde faalangsttrainingen en heb op latere leeftijd ook gesprekken met een coach gehad. Ik leerde mezelf steeds beter kennen.
En zo leerde ik dus ook dat ik gevoeliger ben dan de gemiddelde mens. Hoogsensitief. En nu vind ik dat prima. Maar dat is zeker niet altijd zo geweest. Want ook op dat gevoelige stukje rustte faalangst. Bang om niet goed genoeg te zijn, bang om het tempo van de rest van de wereld niet te kunnen bijbenen, bang om ‘anders’ te zijn, bang om te zeggen ‘ik ben gevoeliger dan andere mensen en heb behoefte aan iets anders’.
Ik viel en stond op. En leerde (en leer) in de loop der jaren omgaan met mijn gevoeligheid. Ik leerde voor mezelf te kiezen, te voelen waar ik behoefte aan had. En mijn keuzes bewust te maken. En zo kwam het dan ik bijna drie jaar geleden mijn praktijk inschreef bij de Kamer van Koophandel. En man oh man… toen begon het ondernemersavontuur. Ik wist ongeveer… NIETS van ondernemen. Maar had wel heel veel kennis en ervaring als coach.
Uit mijn comfortzone, vaardigheden ontwikkelen in de groeizone.
Ik kan wel zeggen dat ik de afgelopen jaren ontzettend veel geleerd heb. Want als ondernemer moet je toch echt dingen doen die je nog niet eerder hebt gedaan en die je misschien wel heel erg lastig vindt (en soms niet zo leuk maar die er ook wel bij horen…) om verder te komen. Dus door mijn praktijk heb ik mijn comfortzone inmiddels al weer verder opgerekt. En is mijn zelfvertrouwen enorm gegroeid! Ik heb mezelf nóg beter leren kennen, ik heb nieuwe dingen van mezelf leren kennen. Vaardigheden ontwikkeld. En dat is echt in de verste verte niet zonder slag of stoot gegaan. Maar stap voor stap kom ik steeds verder en groei ik als persoon verder.
En door dingen te doen en te leren die je eerder niet deed, groeit je zelfvertrouwen!
En dat resulteerde er in dat ik vorig jaar rond deze tijd besloot ontslag te nemen bij mijn werkgever en me volledig op mijn praktijk te gaan richten. Het voelde als een sprong in het diepe. Maar WAT EEN VERTROUWEN had ik in mezelf! Met het de geboorte van mijn zoon is de vonk overgesprongen als het gaat om mijn werk. En dat vuurtje is inmiddels een flink vuur! Want hoewel ik écht regelmatig nog wel tegen dingen aanloop die ik MEGA lastig vind, heb ik echt het allerleukste werk van de wereld! En dat… dat maakt dat ik al die hobbels, kuilen, spannende uitdagingen aanga. En dat is wat ik mijn cliënten ook meegeef. Met vallen en opstaan kom je zoveel verder! Je leert er enorm veel van. En je groeit ENORM als persoon! Je kunt veel meer dan je denkt!
En die uitdaging, die blijft. We groeien ons hele leven. En soms hebben we periodes waarin het wat rustiger is, in andere periodes zijn er meer hobbels. En juist ook die ‘balans’ is belangrijk. Want na een periode van veel hobbels is het belangrijk om tijd te nemen om uit te rusten. Je batterijtje weer op te laden. En te genieten van de successen die je bereikt hebt. En dat kan van alles zijn. Zo voel ik me na het geven van een webinar trots, maar óók als we een drukke week met ons gezin hebben gehad en we daar zonder al te veel gedoe door heen zijn gekomen!
En ja, daarna gaat mijn brein vaak aan de haal met de ervaringen. Want ik zie allerlei verbanden en mogelijkheden tot verbetering. Maar even bewust stilstaan bij wat je hebt bereikt, doe het!
Dit is by far de vraag die ik het meeste krijg van moeders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil). Want het gebeurt nogal eens. Emmertjes die vollopen. Dat ze te weinig autonomie ervaren. Dat er een verandering plaatsvindt die ze nou net niet helemaal verwacht hadden. Voor gevoelige kinderen vaak lastige dingen. In dit blog deel ik een aantal tips met je waarmee jij je hoogsensitieve kind met een sterke wil kunt ondersteunen en om kunt gaan met de boze buien.
Boosheid heeft een functie.
Kinderen worden niet zonder reden boos (wij volwassenen trouwens ook niet). Je boos voelen heeft een functie. Het wil je ergens voor waarschuwen. En dat wij volwassenen dat bij kinderen dan soms even net niet zo’n goede reden vinden om boos over te worden.. tsja dat is ons probleem. Een beetje kort door de bocht gezegd.
Een boze bui is dus
een teken dat er iets aandacht vraagt. Misschien had jouw kind een drukke dag
op school, had het ruzie met een vriendje, heeft het trek, heeft het niet zo lekker
geslapen vannacht… Er zijn ontelbare redenen waarom jouw kind zich nu misschien
even niet zo fijn voelt.
Inzicht in de signalen van jouw hoogsensitieve kind.
En om de boze buien in aantal te laten afnemen, is het belangrijk om die redenen te achterhalen. Om de signalen van je kind te gaan herkennen. Wanneer zit je kind in rood, oranje of groen? Het helpt vaak als je na zo’n boze bui even een kort moment neemt om na te gaan wat er voorafgaand aan de boze bui gebeurde. En wat er verder die dag is gebeurd. Een boze bui lijkt vaak vanuit het niets te komen. Maar het is een opéénstapeling van allemaal gebeurtenissen en ervaringen. En op het moment dat het emmertje van jouw kind te vol zit, MOET dat er uit!
In het geval van boze
buien geldt ook het ‘voorkomen is beter dan genezen’. Het leren omgaan met boze
buien is fijn en handig, maar dat de hoeveelheid boze buien afneemt is natuurlijk
nog veel fijner. En dan helpt het écht écht écht om inzicht te krijgen in de
redenen hierachter. Zoals ik hierboven uitlegde.
En als je kind dan
toch boos wordt? De hersenen van je kind functioneren op zo’n moment even niet
zoals wij dat zouden willen. Emotieregulatie, even niet beschikbaar. Dus op het
moment van een boze bui, heeft het geen zin om je kind aan te spreken op zijn
gedrag. Het komt niet binnen. En je kind zal er dus ook weinig van leren.
Waarschijnlijk zelfs niets van leren.
Emmertjes en volle hoofden legen.
Stap één is nu dat je kind zich weer rustig gaat voelen. Sommige kinderen vinden knuffelen fijn, andere kinderen willen absoluut niet aangeraakt worden (onthoudt, je kind heeft al een vol emmertje dus aanraking kan dat emmertje in sommige gevallen nog meer doen overstromen!) Geef je kind eerst wat ruimte om te kalmeren. Vertel je kind dat je er voor hem of haar bent zodra het daar behoefte aan heeft.
Een andere manier om een vol emmertje te legen is bijvoorbeeld even heel hard stampen, rondjes rennen, op de trampoline, touwtje springen. Iets wat je kind graag doet. Hiermee kan je kind weer zakken van rood naar oranje.
Er is dus niet één pas
klaar antwoord op de vraag ‘Wat te doen bij boze buien?’ Het is vallen en
opstaan. Samen met jouw kind ontdekken wat werkt voor jullie. Voelt jouw kind
aankomen dat het boos gaat worden? Aan je kind gaan herkennen dat het al in oranje
zit zodat je een activiteit kunt starten die er voor zorgt dat je kind terug
zakt naar groen.
En die zoektocht vraagt
best wel wat van jou als moeder.
Samengevat hoe je met de boze bui van jouw hoogsensitieve kind kunt omgaan:
Op het moment van een boze bui is RUSTIG
WORDEN HET ALLER BELANGRIJKSTE.
Op het moment dat je kind weer rustig is,
samen in gesprek gaan over wat hem of haar de volgende keer kan helpen vóór de
boze bui.
Inzicht krijgen in de groene/oranje/rode
momenten van jouw kind. Zo kun je een balans maken in het soort activiteiten op
de dag. Een stoplicht ophangen helpt eerst. Later gaat het vanzelf en heb je
het stoplicht niet meer nodig. Al kan het soms fijn zijn om het er even bij te
pakken.
En ook jouw eigen stuk hierin is SUPER
BELANGRIJK! Hoogsensitieve kinderen reageren heel sterk op hun omgeving. En
vooral op de mensen die heel dicht bij ze staan. Hun moeder bijvoorbeeld ?
Dus ze voelen het ook heel goed aan als jij niet lekker in je vel zit. En nemen
dat gevoel zelfs vaak over zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Het kan
dus ook wel eens helpen om even bij jezelf na te gaan waar jij je boos/verdrietig/gefrustreerd
over voelt… hier in een ander blog meer over. Mocht je er alvast meer over
willen weten. Spiegelneuronen… die zorgen daar voor!
Ik kan me best
voorstellen dat je nu denkt.. ja leuk die informatie! En nu?! Het is écht een
kwestie van kijken, leren, vallen, opstaan. En opnieuw. Dus als jij écht wat
wilt veranderen binnen jouw gezin, dan is het belangrijk dat je er tijd voor
vrijmaakt. En dat je naar jezelf durft te kijken.
Maar als je dat dan éénmaal
gedaan hebt, levert het je ZOVEEL op! Je zult merken dat er meer rust binnen
jouw gezin komt, dat je kinderen zich fijner voelen, dat jij je fijner voelt!
Denk je na het lezen van deze tekst… ‘JAAAAAA!!!! Ik wil ook weer rust in mijn gezin!’ en vind je het fijn om daar eens samen over te sparren? Plan dan een GRATIS telefonische kennismakingssessie in. We bespreken jouw situatie en ik geef je meteen een aantal tips mee waar je thuis mee aan de slag kunt. Afspraak maken? Dat kan door op onderstaande knop te drukken!
Op donderdag 18 juni geef ik een online workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen. Daarin is ook ruimte ook ruimte om je vragen te stellen.
Het hoogsensitieve kind op school. School kan voor een hoogsensitief kind als heel intensief worden ervaren. Want er zijn vaak veel prikkels. Er zijn bijvoorbeeld veel geluiden, daarnaast is er veel om te zien, zijn er veel geuren, zijn er veel mensen waarvan je kunt oppikken hoe ze zich voelen en ook wordt er vaak veel van je verwacht… Dat kan er voor zorgen dat een kind op school sneller overprikkeld raakt. In dit blog deel ik tips om mee te nemen in de begeleiding van een hoogsensitief kind in de klas. Wat kan jij als meester of juf doen om een kind te ondersteunen? En welke punten kan je als ouder meenemen in gesprek met school?
De plek in de klas en rust momenten.
Wat heel goed kan helpen is, dat er een rustig plekje wordt gezocht voor het kind. Als het kind voelt aankomen dat hij in oranje of rood zit, kan het daar naar toe om weer even tot rust te komen. Een kind leert hiermee ook goed voor zichzelf te zorgen.
Ook de plek in de klas waar het kind zit kan bepalend zijn
voor hoe het zijn of haar dag beleeft. Overzicht wordt vaak fijn gevonden
(zijkant van de klas), niet bij een raam (afleiding van buiten, geluiden,
dingen te zien en daar ‘moet’ een hoogsensitief kind iets mee doen qua
verwerking). Samen een geschikte plek bepalen kan een oplossing zijn.
Tip om in gesprek te gaan over de plek in de klas: Laat het kind de klas natekenen (tafeltjes en bureau van de juf of meester) en aangeven waar het wel, misschien of niet wil zitten. Daarna kan je samen in gesprek gaan over wat daar achter zit. Wat maakt dat een kind een plek wel of juist niet fijn vindt?
Stress, overprikkeling, eerst rustig worden om tot leren te komen.
Als een kind overprikkeld is, kan het zich niet goed concentreren. Een kind dat stress ervaart kan zijn hersenen niet op een manier gebruiken die nodig is om tot leren te komen. Hierdoor heeft het kind mogelijk de ervaring dat het niet goed genoeg zijn best doet (hoogsensitieve kinderen zijn vaak perfectionistisch en hebben faalangst), hierdoor komen er interne prikkels bij (Kind gaat over zichzelf nadenken. En wat als ik het niet goed doe? Wat als de juf boos op me wordt? En wat als mijn vrienden me langzaam vinden?), waardoor de overprikkeling nog groter wordt. En hierdoor komt het in een vicieuze cirkel terecht.
Hoe meer stress een kind ervaart, hoe meer het open zal staan voor alle prikkels van buiten (en binnen) af. En hierdoor zal het leren nog moeilijker worden en het kind zal nog meer overprikkeld raken.
Hulpmiddelen in de klas om concentratie te bevorderen. Er zijn ook hulpmiddelen om geluid en zicht te beperken zodat het kind zich beter kan concentreren. Bijvoorbeeld een koptelefoon (bij voorkeur met een rustig muziekje, want door volledig blokken van geluidsprikkels wordt het kind nog gevoeliger voor geluid) of schermen op het tafeltje. Ik ben zelf echter meer voorstander van het zoeken van oplossingen in de klas. Ga samen met de juf of meester in gesprek over de mogelijkheden. Een rustig hoekje om te werken helpt misschien al voldoende.
Verbanden leggen en diepgaande verwerking. Doordat er hoogsensitieve kinderen zijn die doordat ze veel prikkels binnen krijgen, heel veel creatieve ideeën krijgen, ze leggen allerlei verbanden met de dingen die ze opmerken. Waardoor ze worden afgeleid van de taak waarmee ze eigenlijk bezig waren.
Daarnaast kunnen ze zich bezig houden met hun omgeving. Ze willen anderen vaak graag helpen. In overleg met het kind kan af en toe gekozen worden voor een rustigere werkplek. Een plek aan de zijkant van de klas zorgt er voor dat het kind overzicht heeft en niet van alle kanten prikkels binnen krijgt.
Sluit aan bij het kind. Houd er rekening mee dat 15 – 20 % van de kinderen hoogsensitief is. En 80% niet. Het kind kan zich in sommige situaties anders voelen. En de juf of meester (of jij als ouder) kan je soms verbazen over de prikkels waar het kind last van heeft. Dit kunnen bijvoorbeeld ook dingen zijn als fluisterende kinderen achter zich, tikken met een voet tegen een tafel. Maar daarnaast ook het intens kunnen inleven in een ander kind als het valt.
Vang je kind na school op. Van veel ouders hoor ik dat het op school over het algemeen goed gaat. Maar zodra hun kind thuiskomt, hun kind een woedeuitbarsting krijgt. Kinderen die gevoeliger zijn, nemen zoals ik hierboven beschrijf veel prikkels waar. Hun emmertje zit sneller vol. En als ze dan éénmaal thuis zijn, in een voor hun veilige omgeving, dan moeten ze ontladen.
Merk je dat je kind er regelmatig tegenaan loopt dat het zich niet kan concentreren, of dat het zich onzeker voelt? Ik kijk en denk graag met je mee zodat jouw kind zich weer fijn voelt op school. Dat kan in een één of één gesprek of in de training voor kinderen van 8 tot 11 jaar ‘van faalangst naar superkracht!’
Wil je eerst sparren? Plan dan een telefonische kennismaking in! Dan bespreken we samen jouw situatie en wat ik voor jullie kan betekenen om er voor te zorgen dat jouw kind weer met plezier naar school gaat.
Ongeveer 7 jaar geleden had ik een burn-out. Helemaal op was ik. Het kwam door werk, ja dat was het. Dacht ik. Maar een burn-out krijg je niet ‘door werk’. Het is door een combinatie van factoren. Ik kwam in gesprek met een coach, zij vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’. Dat was ik niet..
Ik genoot van de drukte, ik heb jaren in de horeca gewerkt. Hoe
drukker de dagen, hoe voller het terras hoe beter! Maar ooooh wat had ik ook
een enorme behoefte aan rust! Helemaal in mijn eentje, daar kon ik goed van
opladen. Als kind zijnde genoot ik al van boeken lezen, ik haalde er 10 per
week (maximale aantal) en las ze allemaal uit. En ook nu lees ik nog heel, heel
graag! Die combinatie zorgde destijds nogal voor verwarring. Genieten van
drukte, maar me daarna ook ontzettend
moe voelen en niemand om me heen willen. Wat was dat toch?!
Ik kon bijna alle vinkjes van het lijstje aanvinken… Mijn coach gaf me een lijstje met punten die hooggevoeligheid kenmerken. Check, check, check, check, check, check… en ik besloot het boek van Elaine Aron (grondlegger van hooggevoeligheid) te lezen. Opnieuw… check, check, check… goh het lijkt wel alsof iemand een boek over MIJ heeft geschreven! Ik verdiepte me er meer en meer in, inmiddels heb ik ontzettend veel boeken over hoogsensitiviteit gelezen, me laten bijscholen en vind ik het niet zo vreemd meer dat ik 7 jaar geleden een burn-out had. Hooggevoelige mensen zijn gevoeliger voor prikkels en verwerken die prikkels ook nog eens dieper. En het is daarom super belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en die rust te pakken als je daar zo’n behoefte aan hebt. En te doseren… en je grenzen aan te geven… genoeg om te leren ?
Kleine gevoeligheden, ik was anders dan veel anderen.. Afgelopen woensdag was ik op nieuwjaarsbezoek bij mijn opa, ik wiebelde op mijn stoel. ‘kriebel! Er zit een haar in mijn shirt!’ mijn opa en man keken me vragend aan en mijn opa vroeg ‘hoe kan je dat nou voelen?!’ en dit soort kleine dingetjes heb ik altijd gehad. Zo vond ik het bijvoorbeeld vreselijk als er een vriendinnetje bij mij kwam spelen en ze op het mijn bed ging zitten. ’s Avonds als ik naar bed ging rook mijn bed niet meer naar mij, maar naar haar! En ik bekommerde me om de insecten, genoot van de zomerse dagen op het strand en in het bos.
Voldoen aan de verwachtingen van de rest van de wereld. Maar ik voelde ook heel sterk aan wat anderen van mij verwachtten. En dit zorgde ervoor dat ik me ging aanpassen, aanpassen aan wat mensen graag wilden zien. Of wat ik DACHT dat mensen graag wilden zien. Zo hadden wij vroeger een hond, Kayla. En als mijn vader naar het buitenland was voor werk, dan liet mijn moeder haar ’s avonds uit. En ik nam zo aan dat mijn moeder het ongezellig vond om in haar eentje te lopen. Dus liep ik mee. En dus voelde ik me de volgende dag moe omdat ik te laat naar bed was gegaan. Maar de verbinding was erg belangrijk. En voldoen aan de verwachting..
En dat nam ik gedurende mijn jeugd mee. Mijn pubertijd in en ook daar probeerde ik te voldoen aan verwachtingen van anderen. Nog net even dat ene dossier erbij pakken op werk, ceremoniemeester zijn op een bruiloft? Geen probleem! Mijn verjaardag moest tot in de puntjes geregeld worden, want het moest PERFECT! Tot ik dus in de burn-out terecht kwam. Zelfs boodschappen doen was teveel. Zoveel geluiden, zoveel mensen, felle lichten. Ik was uitgeput als ik thuiskwam.
Ik herstelde stukje bij beetje van mijn burn-out, leerde mezelf beter kennen. Maar de gevoeligheid bleef. Maar door de gesprekken met mijn coach kwam ik er dus achter dat die gevoeligheid iets is wat bij mij hoort. En dus iets is wat niet zal verdwijnen. Maar juist iets is wat ik ruimte mag geven. In de loop der jaren heb ik hierin steeds meer mijn weg gevonden. En ik leer nog steeds! Want ontwikkeling is iets wat je leven lang doorgaat! Steeds op een ander vlak en steeds een laagje dieper.
Wat doe ik nu anders? De dingen die je helpen zijn voor iedereen anders. Er zal overlap in
zitten, maar ieder persoon is anders en ieder persoon heeft andere behoeften,
een andere invulling van zijn of haar leven.
Ik doe de boodschappen nu op momenten waarop het niet druk is en bij voorkeur NIET
aan het einde van de dag. Want dan is mijn energiepeil al wat lager en dan is
de laatste plek waar ik wil lopen een supermarkt!
Ik plan tijd in mijn eentje in. En met in mijn eentje bedoel ik ECHT in mijn
eentje. He-le-maal alleen thuis! Zodat ik alleen op mezelf hoef te letten en
letterlijk ruimte voel.
Ik zorg voor voldoende frisse lucht. Als ik in het bos of op het strand loop, voelt het alsof iemand mijn stekker in het stopcontact doet en mijn batterij wordt opgeladen. Zelfs door naar een foto te kijken met een bos voel ik het al een beetje!
Ik zorg voor gezonde voeding. Voldoende water, lekker veel
groenten en fruit. En ook deze zoektocht gaat steeds verder. Hoe meer ik me
bewust wordt van de invloed van voeding op mijn lijf en op hoe ik me voel, hoe
meer veranderingen ik daarin ook doorvoer. Zo kan ik nu duidelijk voelen dat ik
me na het eten van bijvoorbeeld een stuk taart, me duidelijk minder fit voel.
En dat batterij gevoel wat ik hierboven beschreef heb ik ook na het eten van
een salade.
Ik kies bewust met wie ik afspreek en wanneer en hoe lang. Waar wil ik mijn energie aan ‘besteden’ ? Wat geeft mij energie? Wat kost mij energie?
Ik blok momenten in mijn agenda. Waar ik voorheen een aantal avonden achter elkaar afspraken plande en ook overdag een volle agenda had, staan er nu kruizen in mijn agenda. Zodat ik de balans bewaar en juist óók tijd kan indelen zoals ik dat wil!
Hooggevoeligheid als kracht!
Hoe meer ruimte ik mijn gevoeligheid geef, hoe meer ik het ook kan inzetten als
kracht. Want naast dat het soms een uitdaging blijft om gevoeliger te zijn dan
veel andere mensen, vind ik het een heerlijke eigenschap die ik absoluut niet
zou willen missen! Ik vind de verbinding met anderen fijn, ik vind het fijn om
mijn kinderen zo goed te kunnen aanvoelen. Ik vind het fijn dat ik zo kan
genieten van een kopje thee in de zon. En van de vlinders die vliegen, de geur
van bloemen, het eerste lente zonnetje, ik vind het fijn om verbanden te zien zodat
ik kan schakelen op wat nodig is. Om verschillende dingen bij elkaar te brengen
tot een nieuw plan! Om creatief aan de slag te gaan, zowel met tekenen als het
in elkaar zetten van een nieuwe workshop!
En tijdens het coachen kan ik door deze mooie eigenschap heel goed aansluiten
op de kinderen en hun ouders. Soms worden dingen die er wel zijn niet gezegd.
Maar die dingen zijn super belangrijk. Vaak nog belangrijker dan de dingen die
wel gezegd worden.
De wereld heeft de combinatie van hooggevoelige en niet hooggevoelige mensen nodig! Er is een bewustzijnsgolf bezig. Steeds meer mensen worden zich bewust van onze invloed op de aarde, de natuur en op elkaar. Steeds meer mensen zien en voelen hoe we bewuster kunnen leven. Hoe we juist kunnen bijdragen aan een mooie wereld, in plaats van steeds meer kapot te maken. Hooggevoelige mensen zien veel verbanden, hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel en willen vaak ook een rol spelen in deze processen.
Gun jij jezelf ook een ontwikkeling in je gevoeligheid? Geef je dan op voor de workshop voor hoogsensitieve vrouwen op woensdag 22 januari 2020 van 09:30 tot 11:30. We gaan aan de slag met jouw dromen en verlangens. Waar wil jij dit jaar jouw aandacht aan geven? Waar krijg je energie van? Meld je aan via het contactformulier:
Fout: Contact formulier niet gevonden.
Jouw investering is € 20,00 en hiervoor krijg je mijn oprechte aandacht, koffie, thee en lekkers! We maken een visionbord als een mooie herinnering aan wat voor jou belangrijk is!
