Je vraagt aan je kind ‘hoe was het vandaag op school?’ en
krijgt als antwoord ‘goed’. Je vraagt vervolgens ‘wat heb je allemaal gedaan’
en krijgt daarop als antwoord ‘weet ik niet meer’.
Als ouder is het toch wel fijn als je weet hoe je kind het heeft op school. Sommige kinderen laten duidelijk door hun gedrag merken hoe hun schooldag was. Maar er zijn ook veel kinderen die weinig vertellen. Wat kan helpen om toch wat meer te weten te komen over de schooldag?
Hoe help je je kind te vertellen over de schooldag?
Jonge kinderen vinden het nog moeilijk om informatie terug te halen van bijvoorbeeld het begin van de schooldag. Tegenwoordig hebben veel scholen een app waarin wel eens wat gedeeld wordt over wat de kinderen gaan doen, wat ze gedaan hebben (misschien foto’s die je weer kunt gebruiken om over in gesprek te gaan met je kind) of met welk thema ze werken. Ook wordt in de lagere groepen vaak gewerkt met ‘taakjes’, als je als ouder aan het begin van de week weet welke taakjes er voor die week op de planning staan, kan je er gericht naar vragen later in die week.
Bij de oudere kinderen kan je bijvoorbeeld vragen ‘wat vond
je vandaag het leukste op school? Of wat vond je het stomste op school?’ En op
het antwoord vervolgens weer doorvragen.
Soms heeft je kind ook even tijd nodig om rustig thuis te komen en te ontspannen. Als jij gewerkt hebt, heb je misschien ook geen zin om meteen van alles te vertellen. Het kan best zijn dat je kind liever tijdens het avond eten verteld over zijn dag, of bij het naar bed gaan.
Een nieuwe fase, een kind van rond de 9 jaar gaat de wereld met een kritischere blik bekijken.
Soms zijn er dingen die je kind moeilijk vindt om te
bespreken met jou als ouder. Rond de 9 jaar maken kinderen een ontwikkeling
door waardoor ze de wereld ‘ineens’ anders zien. En ook zien dat jij als ouder
bijvoorbeeld fouten maakt. Ze gaan kritischer kijken naar de wereld en leren
hun eigen ik kennen. Als je merkt dat je kind met zorgen rondloopt, maar het
lastig vindt om daar over te praten, dan kan het helpen om je kind een dagboek
te geven, of een zorgendoosje. Je kind kan op een briefje schrijven of tekenen waar
het zich zorgen over maakt en het briefje in het doosje stoppen. Soms is het
opschrijven al voldoende en anders zou je op een later moment samen kunnen kijken
wat er in het doosje zit. Andere leuke manieren om de dag door te nemen zijn
bijvoorbeeld het smoeltjesschrift en slaapklets.
Wil jij meer weten over de ontwikkeling van het 9-jarige kind? Ik geef regelmatig workshops over deze ontwikkelingsfase. Wil je meer info? Neem gerust contact op!
Fout: Contact formulier niet gevonden.
De eerst volgende datum voor de workshop is donderdag 6 februari van 19:30 tot 21:30 bij K&O Katwijk. Klik hier om je aan te melden voor deze workshop!
Mijn andere workshops en trainingen voor ouders en kinderen vind je hier.
Onlangs hoorde ik een moeder gillen tegen haar kind ‘KAPPEN! KAP NU MET DAT GEHUIL! STOP STOP STOP!’ De frustratie klonk door uit haar woorden. En haar kind ging alleen maar harder huilen.
De jongen ging voor het eerst naar school, wennen. En dan verandert er zooooveel voor een kind. Er komt zo ontzettend veel af op een kind dat net naar school gaat. Alles is anders. Je bent niet meer bij mama, je ‘moet’ de hele dag allemaal dingen, vaak zijn er nog ongeveer 20 andere kinderen of misschien zelfs meer. Je kent de juf niet. Morgen is er misschien een andere juf. Je hebt trek, maar je MOET echt wachten tot de pauze. De regels… verdeling van speelgoed. Als de plasketting er niet hangt moet je wachten tot je naar de wc mag en als je in de kring zit mag je niet naar de wc, een kiesbord. En in de klas is ook al zoveel te zien en te doen. Dus voor een jong kind zo ontzettend veel om aan te wennen en te verwerken.
Hoogsensitieve kinderen voelen sferen aan en hebben vaak meer tijd nodig om te wennen aan nieuwe situaties.
Hoogsensitieve kinderen voelen de sfeer aan, hoe de andere kinderen in hun vel zitten, ze voelen het als de juf zich moe voelt omdat ze niet lekker geslapen heeft. En dan hun eigen onzekerheid nog. Dat is heel erg veel om te verwerken voor zo’n ukkie. En daarom dus extra belangrijk dat jij als moeder je kind hierbij helpt. Dat je uitleg geeft over wat je kind misschien allemaal voelt en meemaakt. En natuurlijk, we zijn allemaal mens. De ene dag lukt het beter dan de andere dag om je kind op te vangen en te ondersteunen. Want ook als ouder neem je ‘bagage’ mee in hoe je reageert op een situatie en op je kind.
Net zoals kinderen nog heel veel andere dingen mogen leren,
is ook het omgaan met nieuwe situatie, maar ook de dingen die ze voelen, emoties,
iets wat ze nog mogen gaan leren. En daar hebben ze jou als moeder bij nodig.
Een boze bui heeft ons wat te vertellen.
Emoties hebben ons iets te vertellen. Ze geven een signaal af vanuit ons binnenste, een signaal waar we naar mogen kijken. En net zoals het kind in dit voorbeeld mag leren omgaan met nieuwe situaties, is er voor de moeder ook iets te leren. De frustratie klonk door uit haar woorden. Misschien had de moeder gehoopt op een rustige ochtend, nu haar kind eindelijk naar school ging. Zodat ze wat meer ruimte voor zichzelf zou hebben om op te laden. Of misschien voelde ze zich moe na een korte nacht. Dus ook als je zelf bijvoorbeeld frusratie voelt, is het interessant om op onderzoek uit te gaan om te ontdekken waar die frustratie vandaan komt. Wat heeft ‘frustratie’ jou te vertellen?
Hoe leer ik mijn kind omgaan met emoties?
Om je kind mee te nemen in de wereld van emoties is het boek ‘Het kleurenmonster’ een heel leuk boek, geschreven door Anna Llenas. In het kleurenmonster worden blij, verdrietig, boos, bang en rustig besproken. Door op een rustig moment het boek samen te lezen en er over te praten, raakt je kind spelenderwijs meer bekend met emoties.
Voor oudere kinderen kan het helpen om situaties na te bespreken en de emoties te benoemen. Dus bijvoorbeeld: ‘Ik heb het idee dat je je boos voelt.. klopt dat?’ En wat enorm ondersteunt is als jij als moeder ook jouw eigen emoties benoemt. Dus als je je blij voelt dit benoemt en toelicht waardoor het komt dat je je blij voelt. Of als je je gefrustreerd voelt, waar dit vandaan komt. En wat je er vervolgens mee doet. Kinderen leren van wat ze je zien doen!
Mijn kind vindt het lastig om te praten over hoe het zich voelt. En als je kind het lastig vindt om over zijn gevoelens te praten kan je ook bijvoorbeeld samen tekenen hoe je kind zich voelt. Of een dagboek bijhouden, een zorgendoosje knutselen.
Het is belangrijk om emoties de ruimt te geven en daarbij
ook grenzen te geven. Je voelt wat je voelt, en dat gevoel mag er zijn. Maar
gedrag begrenzen, bijvoorbeeld: niet slaan, wel een rondje rennen om het blok
huizen.
Soms voelt het voor ouders onwennig om hiermee te beginnen. Kleine stapjes. En geef jezelf en je kind ruimte om het samen te leren!
Lijkt het je fijn als er iemand met je meekijkt en denkt? Je kunt een vrijblijvend kennismakingsgesprek van een half uur met mij inplannen!
Zoveel termen en je hoort ze, gelukkig, steeds vaker. Niet dat ik het de bedoeling vind dat we met zijn allen lekker veel labels gaan plakken. Maar een naam voor iets geeft soms richting in je zoektocht. En het maakt het voeren van een gesprek vaak makkelijker. Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap en dus GEEN stoornis. Je wordt er mee geboren, het is namelijk erfelijk.
Elaine Aron introduceerde in 1996 de term ‘highly sensitive person’. Uit haar onderzoek bleek dat 15-20% van de bevolking voldoen aan de kenmerken heeft die passen bij de eigenschap hoogsensitiviteit. 30% hiervan herkent zich in de term ‘high sensations seeker’ ofwel de temperamentvolle kinderen, prikkelzoekers, kinderen met een sterke wil. Hier zal ik mijn volgende blog op terugkomen.
Hoogsensitief of hooggevoelig? Hoogsensitief of hooggevoelig? In Nederland worden beide termen gebruikt en hebben ze dezelfde betekenis. In Vlaanderen wordt met het begrip hooggevoelig overgevoelig bedoeld. Dat is in Nederland dus niet zo. Hooggevoeligheid is de hoeveelheid prikkels die binnenkomen en hoe die verwerkt worden. En overgevoeligheid is een emotionele reactie.
Een korte toelichting op hoogsensitiviteit: Elaine Aron omschrijft de karaktereigenschap als:
‘Een aangeboren temperament met de strategie om informatie zorgvuldig te verwerken alvorens te handelen, dat resulteert in een besef van subtiele verschillen en in snel overprikkeld raken.’
Elaine Aron heeft onderzoek verricht en kwam tot vier belangrijke kernpunten:
Diepgaande verwerking: Bedachtzaamheid, de tijd om beslissingen te nemen.
Overstimulatie: In stressvolle situaties autonome arousal (snelle hartslag, zweten) vertonen. Cognitieve activiteit neemt af en prestatie verslechterd. Bij HSP’ers komt stress sneller en vaker voor dan bij niet-HSP’ers. Bijvoorbeeld bij het bezoeken van een drukke supermarkt, een overvol winkelcentrum, spreken in openbaar en examens. Veel HSP’ers proberen dit soort situaties te vermijden. Maar dit is natuurlijk niet altijd mogelijk en ook zeker niet wenselijk. Een balans is belangrijk.
Emotionele intensiteit. : HSP’ers laten over het algemeen intensere emotionele reacties zien. Zowel in positieve als in negatieve zin. Hoe dit zich uit in volwassen leeftijd komt voort uit hoe de jeugd ervaren is. Emoties hebben altijd een functie. Ze geven een signaal. Hoogsensitieve kinderen kunnen bijvoorbeeld veel huilen of heel boos worden na een drukke dag.
Sensorische sensitiviteit: Sterk bewust van details in de omgeving. Bijvoorbeeld sneller geïrriteerd door ruwe stoffen, lawaai, geuren, smaken etc. Vaak ook een lagere pijngrens, subtiele verschillen sneller opmerken en moeite hebben met prikkels van hoge intensiteit.
Elke van Hoof
Elke van Hoof verricht ook onderzoek naar Hoogsensitiviteit. Ze is klinisch
psycholoog en werkzaam aan de vrije universiteit in Brussel. Wat Elke aangeeft
naar aanleiding van haar onderzoeken is dat punt 2
tot en met 4 eigenlijk een gevolg zijn van de diepgaande verwerking. De
diepgaande verwerking staat dus bovenaan als kenmerk van Hoogsensitiviteit.
Als je hier meer wilt lezen over de wetenschappelijke achtergrond van hoogsensitiviteit dan kan ik je zeker haar boek ‘Hoogsensitief’ aanraden.
Rejection sensitivity (gevoeliger voor afwijzing in de sociale context) Hoogsensitieve personen zijn door hun diepgaande verwerking gevoeliger voor afwijzing van anderen. Dit komt doordat de spiegelneuronen van hoogsensitieve personen sterk ontwikkeld zijn. Ze kunnen zich goed inleven in de ander en kunnen hierdoor ook goed invullen/voorspellen wat de reactie van de ander zal zijn. Maar soms is die voorspelling ook niet de juiste. Wat ik veel hoor is dat hoogsensitieve kinderen en volwassenen daarom dingen maar niet doen, uit angst voor de reactie van anderen.
Als er veel van die situaties zijn die ‘voorspeld’ worden, en als er geen andere situaties tegenover staan die die voorspellingen corrigeren, dan zal de angst groter worden. Dat wat je verwacht, zal ook gebeuren. Hoogsensitiviteit is een erfelijke eigenschap. In ieder geval één van de ouders is dus ook hoogsensitief.
Ik hoor vaak van moeders in mijn praktijk dat ze het moeilijk vinden om om te gaan met de afwijzing van anderen op hun opvoedkeuzes en de afwijzingen van het gedrag van hun kind. Ik schrijf een aparte blog over dit onderwerp. Herkenning kan hierbij fijn zijn. Ik heb daarom koffieochtenden op de agenda gezet. Tijdens deze koffieochtenden is er ruimte voor hoogsensitieve vrouwen om ervaringen te delen. Je kunt je aanmelden door het contactformulier in te vullen.
Nog even de kenmerken van hoogsensitiviteit op een rijtje: Nemen gedetailleerder, subtieler en intenser waar Gevoelig voor prikkels van buitenaf Meer tijd nodig om indrukken te verwerken Diep en rijk innerlijke belevingswereld Voelen stemmingen en sferen goed aan Genieten intens van bijvoorbeeld muziek, natuur en kunst. Eigen emoties en die van anderen worden intenser ervaren Kunnen verlegen en introvert overkomen, maar zijn het vaak niet Plichtsgetrouw (groot verantwoordelijkheidsgevoel) Perfectionistisch Functioneren minder goed onder ‘toezicht’ Zorgzaam Moeite met aangeven eigen grenzen Sneller last van fysieke klachten Groter risico op stemmingswisselingen, depressiviteit, angsten en verslavingen Meer me-time nodig om op te laden
Als je goed je weg hebt gevonden in hoogsensitiviteit is het een prachtige eigenschap! Hoe meer je er over leert hoe beter je zult weten wat bij jou past. Wat jij nodig hebt om je fijn te voelen en te kunnen ontwikkelen. Een greep uit de mooie kanten:
Je gaat HSP als kracht ervaren als je goed voor jezelf zorgt. Voldoende tijd neemt om te herstellen, dingen doet die jouw als persoon voeden en waarvan je groeit en geniet.
Zoals HSP’ers moeilijkere dingen diepgaand verwerken, verwerken ze ook de dingen als muziek, kunst, de natuur, lekker eten etc. dieper. En genieten hier dus intenser van dan niet HSP’ers.
Je voelt anderen vaak haarfijn aan. En weet ook wat het knelpunt in een situatie is. Hierdoor kan je je goed inleven in de ander en de ander ondersteunen.
Je hebt een sterke intuïtie. Soms krijg je zo’n onderbuik gevoel en dan denk je.. ja dit voelt goed of juist niet. Je hebt een innerlijk kompas. Je mag er naar leren luisteren 😉
Mensen vertellen makkelijk hun verhaal aan jou.
HSP’ers hebben een innerlijke drang om zichzelf te ontwikkelen en hebben een sterk reflecterend vermogen. Hierdoor ben je je snel bewust van jezelf in allerlei situaties.
Veel HSP’ers hebben een rijke fantasie en zijn creatief. Iets creatiefs doen is ook een mooie manier om bijvoorbeeld je dag te verwerken. En om uit je hoofd in het hier en nu te komen.
Wil je weten of je hoogsensitief bent? Elaine Aron heeft een zelftest ontwikkeld. Elke van Hoof is bezig met ontwikkeling van een nieuwe test die mogelijk meer informatie geeft over een persoon. Maar voor nu geeft de test van Elaine Aron een goede indruk.
Wil je graag aan de slag met de dingen waar je tegenaan loopt? Je grenzen bewaken, je energiek voelen of je kind goed kunnen ondersteunen in deze mooie eigenschap? Neem contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek!
Ongeveer 7 jaar geleden had ik een burn-out. Helemaal op was ik. Het kwam door werk, ja dat was het. Dacht ik. Maar een burn-out krijg je niet ‘door werk’. Het is door een combinatie van factoren. Ik kwam in gesprek met een coach, zij vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’. Dat was ik niet..
Ik genoot van de drukte, ik heb jaren in de horeca gewerkt. Hoe
drukker de dagen, hoe voller het terras hoe beter! Maar ooooh wat had ik ook
een enorme behoefte aan rust! Helemaal in mijn eentje, daar kon ik goed van
opladen. Als kind zijnde genoot ik al van boeken lezen, ik haalde er 10 per
week (maximale aantal) en las ze allemaal uit. En ook nu lees ik nog heel, heel
graag! Die combinatie zorgde destijds nogal voor verwarring. Genieten van
drukte, maar me daarna ook ontzettend
moe voelen en niemand om me heen willen. Wat was dat toch?!
Ik kon bijna alle vinkjes van het lijstje aanvinken… Mijn coach gaf me een lijstje met punten die hooggevoeligheid kenmerken. Check, check, check, check, check, check… en ik besloot het boek van Elaine Aron (grondlegger van hooggevoeligheid) te lezen. Opnieuw… check, check, check… goh het lijkt wel alsof iemand een boek over MIJ heeft geschreven! Ik verdiepte me er meer en meer in, inmiddels heb ik ontzettend veel boeken over hoogsensitiviteit gelezen, me laten bijscholen en vind ik het niet zo vreemd meer dat ik 7 jaar geleden een burn-out had. Hooggevoelige mensen zijn gevoeliger voor prikkels en verwerken die prikkels ook nog eens dieper. En het is daarom super belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en die rust te pakken als je daar zo’n behoefte aan hebt. En te doseren… en je grenzen aan te geven… genoeg om te leren ?
Kleine gevoeligheden, ik was anders dan veel anderen.. Afgelopen woensdag was ik op nieuwjaarsbezoek bij mijn opa, ik wiebelde op mijn stoel. ‘kriebel! Er zit een haar in mijn shirt!’ mijn opa en man keken me vragend aan en mijn opa vroeg ‘hoe kan je dat nou voelen?!’ en dit soort kleine dingetjes heb ik altijd gehad. Zo vond ik het bijvoorbeeld vreselijk als er een vriendinnetje bij mij kwam spelen en ze op het mijn bed ging zitten. ’s Avonds als ik naar bed ging rook mijn bed niet meer naar mij, maar naar haar! En ik bekommerde me om de insecten, genoot van de zomerse dagen op het strand en in het bos.
Voldoen aan de verwachtingen van de rest van de wereld. Maar ik voelde ook heel sterk aan wat anderen van mij verwachtten. En dit zorgde ervoor dat ik me ging aanpassen, aanpassen aan wat mensen graag wilden zien. Of wat ik DACHT dat mensen graag wilden zien. Zo hadden wij vroeger een hond, Kayla. En als mijn vader naar het buitenland was voor werk, dan liet mijn moeder haar ’s avonds uit. En ik nam zo aan dat mijn moeder het ongezellig vond om in haar eentje te lopen. Dus liep ik mee. En dus voelde ik me de volgende dag moe omdat ik te laat naar bed was gegaan. Maar de verbinding was erg belangrijk. En voldoen aan de verwachting..
En dat nam ik gedurende mijn jeugd mee. Mijn pubertijd in en ook daar probeerde ik te voldoen aan verwachtingen van anderen. Nog net even dat ene dossier erbij pakken op werk, ceremoniemeester zijn op een bruiloft? Geen probleem! Mijn verjaardag moest tot in de puntjes geregeld worden, want het moest PERFECT! Tot ik dus in de burn-out terecht kwam. Zelfs boodschappen doen was teveel. Zoveel geluiden, zoveel mensen, felle lichten. Ik was uitgeput als ik thuiskwam.
Ik herstelde stukje bij beetje van mijn burn-out, leerde mezelf beter kennen. Maar de gevoeligheid bleef. Maar door de gesprekken met mijn coach kwam ik er dus achter dat die gevoeligheid iets is wat bij mij hoort. En dus iets is wat niet zal verdwijnen. Maar juist iets is wat ik ruimte mag geven. In de loop der jaren heb ik hierin steeds meer mijn weg gevonden. En ik leer nog steeds! Want ontwikkeling is iets wat je leven lang doorgaat! Steeds op een ander vlak en steeds een laagje dieper.
Wat doe ik nu anders? De dingen die je helpen zijn voor iedereen anders. Er zal overlap in
zitten, maar ieder persoon is anders en ieder persoon heeft andere behoeften,
een andere invulling van zijn of haar leven.
Ik doe de boodschappen nu op momenten waarop het niet druk is en bij voorkeur NIET
aan het einde van de dag. Want dan is mijn energiepeil al wat lager en dan is
de laatste plek waar ik wil lopen een supermarkt!
Ik plan tijd in mijn eentje in. En met in mijn eentje bedoel ik ECHT in mijn
eentje. He-le-maal alleen thuis! Zodat ik alleen op mezelf hoef te letten en
letterlijk ruimte voel.
Ik zorg voor voldoende frisse lucht. Als ik in het bos of op het strand loop, voelt het alsof iemand mijn stekker in het stopcontact doet en mijn batterij wordt opgeladen. Zelfs door naar een foto te kijken met een bos voel ik het al een beetje!
Ik zorg voor gezonde voeding. Voldoende water, lekker veel
groenten en fruit. En ook deze zoektocht gaat steeds verder. Hoe meer ik me
bewust wordt van de invloed van voeding op mijn lijf en op hoe ik me voel, hoe
meer veranderingen ik daarin ook doorvoer. Zo kan ik nu duidelijk voelen dat ik
me na het eten van bijvoorbeeld een stuk taart, me duidelijk minder fit voel.
En dat batterij gevoel wat ik hierboven beschreef heb ik ook na het eten van
een salade.
Ik kies bewust met wie ik afspreek en wanneer en hoe lang. Waar wil ik mijn energie aan ‘besteden’ ? Wat geeft mij energie? Wat kost mij energie?
Ik blok momenten in mijn agenda. Waar ik voorheen een aantal avonden achter elkaar afspraken plande en ook overdag een volle agenda had, staan er nu kruizen in mijn agenda. Zodat ik de balans bewaar en juist óók tijd kan indelen zoals ik dat wil!
Hooggevoeligheid als kracht!
Hoe meer ruimte ik mijn gevoeligheid geef, hoe meer ik het ook kan inzetten als
kracht. Want naast dat het soms een uitdaging blijft om gevoeliger te zijn dan
veel andere mensen, vind ik het een heerlijke eigenschap die ik absoluut niet
zou willen missen! Ik vind de verbinding met anderen fijn, ik vind het fijn om
mijn kinderen zo goed te kunnen aanvoelen. Ik vind het fijn dat ik zo kan
genieten van een kopje thee in de zon. En van de vlinders die vliegen, de geur
van bloemen, het eerste lente zonnetje, ik vind het fijn om verbanden te zien zodat
ik kan schakelen op wat nodig is. Om verschillende dingen bij elkaar te brengen
tot een nieuw plan! Om creatief aan de slag te gaan, zowel met tekenen als het
in elkaar zetten van een nieuwe workshop!
En tijdens het coachen kan ik door deze mooie eigenschap heel goed aansluiten
op de kinderen en hun ouders. Soms worden dingen die er wel zijn niet gezegd.
Maar die dingen zijn super belangrijk. Vaak nog belangrijker dan de dingen die
wel gezegd worden.
De wereld heeft de combinatie van hooggevoelige en niet hooggevoelige mensen nodig! Er is een bewustzijnsgolf bezig. Steeds meer mensen worden zich bewust van onze invloed op de aarde, de natuur en op elkaar. Steeds meer mensen zien en voelen hoe we bewuster kunnen leven. Hoe we juist kunnen bijdragen aan een mooie wereld, in plaats van steeds meer kapot te maken. Hooggevoelige mensen zien veel verbanden, hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel en willen vaak ook een rol spelen in deze processen.
Gun jij jezelf ook een ontwikkeling in je gevoeligheid? Geef je dan op voor de workshop voor hoogsensitieve vrouwen op woensdag 22 januari 2020 van 09:30 tot 11:30. We gaan aan de slag met jouw dromen en verlangens. Waar wil jij dit jaar jouw aandacht aan geven? Waar krijg je energie van? Meld je aan via het contactformulier:
Fout: Contact formulier niet gevonden.
Jouw investering is € 20,00 en hiervoor krijg je mijn oprechte aandacht, koffie, thee en lekkers! We maken een visionbord als een mooie herinnering aan wat voor jou belangrijk is!
