Wat te doen bij een boze bui bij jouw hoogsensitieve kind met een sterke wil?

emotieregulatie - coachpraktijk Stefanie - Katwijk

Dit is by far de vraag die ik het meeste krijg van moeders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil).  Want het gebeurt nogal eens. Emmertjes die vollopen. Dat ze te weinig autonomie ervaren. Dat er een verandering plaatsvindt die ze nou net niet helemaal verwacht hadden. Voor gevoelige kinderen vaak lastige dingen. In dit blog deel ik een aantal tips met je waarmee jij je hoogsensitieve kind met een sterke wil kunt ondersteunen en om kunt gaan met de boze buien.

Boosheid heeft een functie.

Kinderen worden niet zonder reden boos (wij volwassenen trouwens ook niet). Je boos voelen heeft een functie. Het wil je ergens voor waarschuwen. En dat wij volwassenen dat bij kinderen dan soms even net niet zo’n goede reden vinden om boos over te worden.. tsja dat is ons probleem. Een beetje kort door de bocht gezegd.

Een boze bui is dus een teken dat er iets aandacht vraagt. Misschien had jouw kind een drukke dag op school, had het ruzie met een vriendje, heeft het trek, heeft het niet zo lekker geslapen vannacht… Er zijn ontelbare redenen waarom jouw kind zich nu misschien even niet zo fijn voelt.

Inzicht in de signalen van jouw hoogsensitieve kind.

En om de boze buien in aantal te laten afnemen, is het belangrijk om die redenen te achterhalen. Om de signalen van je kind te gaan herkennen. Wanneer zit je kind in rood, oranje of groen? Het helpt vaak als je na zo’n boze bui even een kort moment neemt om na te gaan wat er voorafgaand aan de boze bui gebeurde. En wat er verder die dag is gebeurd. Een boze bui lijkt vaak vanuit het niets te komen. Maar het is een opéénstapeling van allemaal gebeurtenissen en ervaringen. En op het moment dat het emmertje van jouw kind te vol zit, MOET dat er uit!

In het geval van boze buien geldt ook het ‘voorkomen is beter dan genezen’. Het leren omgaan met boze buien is fijn en handig, maar dat de hoeveelheid boze buien afneemt is natuurlijk nog veel fijner. En dan helpt het écht écht écht om inzicht te krijgen in de redenen hierachter. Zoals ik hierboven uitlegde.

En als je kind dan toch boos wordt? De hersenen van je kind functioneren op zo’n moment even niet zoals wij dat zouden willen. Emotieregulatie, even niet beschikbaar. Dus op het moment van een boze bui, heeft het geen zin om je kind aan te spreken op zijn gedrag. Het komt niet binnen. En je kind zal er dus ook weinig van leren. Waarschijnlijk zelfs niets van leren.

Emmertjes en volle hoofden legen.

Stap één is nu dat je kind zich weer rustig gaat voelen. Sommige kinderen vinden knuffelen fijn, andere kinderen willen absoluut niet aangeraakt worden (onthoudt, je kind heeft al een vol emmertje dus aanraking kan dat emmertje in sommige gevallen nog meer doen overstromen!) Geef je kind eerst wat ruimte om te kalmeren. Vertel je kind dat je er voor hem of haar bent zodra het daar behoefte aan heeft.

Een andere manier om een vol emmertje te legen is bijvoorbeeld even heel hard stampen, rondjes rennen, op de trampoline, touwtje springen. Iets wat je kind graag doet. Hiermee kan je kind weer zakken van rood naar oranje.

Er is dus niet één pas klaar antwoord op de vraag ‘Wat te doen bij boze buien?’ Het is vallen en opstaan. Samen met jouw kind ontdekken wat werkt voor jullie. Voelt jouw kind aankomen dat het boos gaat worden? Aan je kind gaan herkennen dat het al in oranje zit zodat je een activiteit kunt starten die er voor zorgt dat je kind terug zakt naar groen.

En die zoektocht vraagt best wel wat van jou als moeder.

Samengevat hoe je met de boze bui van jouw hoogsensitieve kind kunt omgaan:

  1. Op het moment van een boze bui is RUSTIG WORDEN HET ALLER BELANGRIJKSTE.
  2. Op het moment dat je kind weer rustig is, samen in gesprek gaan over wat hem of haar de volgende keer kan helpen vóór de boze bui.
  3. Inzicht krijgen in de groene/oranje/rode momenten van jouw kind. Zo kun je een balans maken in het soort activiteiten op de dag. Een stoplicht ophangen helpt eerst. Later gaat het vanzelf en heb je het stoplicht niet meer nodig. Al kan het soms fijn zijn om het er even bij te pakken.
  4. En ook jouw eigen stuk hierin is SUPER BELANGRIJK! Hoogsensitieve kinderen reageren heel sterk op hun omgeving. En vooral op de mensen die heel dicht bij ze staan. Hun moeder bijvoorbeeld ? Dus ze voelen het ook heel goed aan als jij niet lekker in je vel zit. En nemen dat gevoel zelfs vaak over zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Het kan dus ook wel eens helpen om even bij jezelf na te gaan waar jij je boos/verdrietig/gefrustreerd over voelt… hier in een ander blog meer over. Mocht je er alvast meer over willen weten. Spiegelneuronen… die zorgen daar voor!

Ik kan me best voorstellen dat je nu denkt.. ja leuk die informatie! En nu?! Het is écht een kwestie van kijken, leren, vallen, opstaan. En opnieuw. Dus als jij écht wat wilt veranderen binnen jouw gezin, dan is het belangrijk dat je er tijd voor vrijmaakt. En dat je naar jezelf durft te kijken.

Maar als je dat dan éénmaal gedaan hebt, levert het je ZOVEEL op! Je zult merken dat er meer rust binnen jouw gezin komt, dat je kinderen zich fijner voelen, dat jij je fijner voelt!

Denk je na het lezen van deze tekst… ‘JAAAAAA!!!! Ik wil ook weer rust in mijn gezin!’ en vind je het fijn om daar eens samen over te sparren? Plan dan een GRATIS telefonische kennismakingssessie in. We bespreken jouw situatie en ik geef je meteen een aantal tips mee waar je thuis mee aan de slag kunt. Afspraak maken? Dat kan door op onderstaande knop te drukken!

Op donderdag 18 juni geef ik een online workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen. Daarin is ook ruimte ook ruimte om je vragen te stellen.

maak hier een afspraak voor een gratis kennismakingssessie - coachpraktijk Stefanie
workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen Katwijk - coachpraktijk Stefanie

Ze geniet van het Sinterklaasfeest maar dan.. Ik zie haar verstijven en haar lip trillen… mijn moederhart zegt: ‘Neem haar mee!’

Sinterklaas, een tijd vol gezelligheid en samenzijn. Maar ook heeel, heeel veel indrukken en prikkels. Vorige week plaatste ik een aantal posts met tips om je kind te kunnen ondersteunen in deze tijd van het jaar. Want hoe gezellig het ook is, de emmertjes raken toch sneller vol.

Maar wat als het écht een rommeltje is? Alles is anders!!!
Gisteren namen onze kinderen hun laars mee naar school, schoen zetten op school. Super spannend en super leuk! Wat zou er in zitten? Zou Ozosnel weer in school poepen? En de juf had het ook over een rommelpiet? Gisteren was het allemaal nog leuk, ‘ik heb er zo’n zin in!!!!’ Vanochtend begonnen we de ochtend met ‘mama, ik heb zo’n buikpijn, ik ben ziek, ik wil niet naar school ik wil bij jou blijven!’ De jongste.. net vier en nog niet zo lang op school. Het eerste jaar Sinterklaas op school. Ik vroeg haar wat ze er van vond dat ze gisteren haar schoen op school had gezet en dat de juf het over de rommelpiet had. Dat vond ze wel erg spannend, want wat als de klas écht een rommeltje was?! Een paar extra knuffels en geruststellende woorden ‘mama gaat mee naar school en we gaan samen kijken’ en daar ging ze, toch naar school. Knuffel onder haar arm en gaan!

Dat koppie had voordat we überhaupt op school waren dus al overuren gedraaid. Want alles ‘moet’ overdacht worden. ‘Wat als het écht een rommeltje is? Wie gaat dat dan opruimen? Maar je moet toch je eigen rommel opruimen? Wat als mijn schoen weg is? Wat zou er in mijn schoen zitten? Wat als de sleutel van de juf kwijt is? Want de juf zei dat ze een keer de sleutel gepikt hebben..’ En dan moet de dag dus nog beginnen..

Van dikke tranen tot dikke pret! Een batterij aan intense emoties in een kwartier tijd.
Oei oei oei… op weg naar school viel haar knuffel in een regenplas. Dikke tranen, knuffel nat en absoluut niet meer knuffelbaar voor op school. En nee toch? De deur van de klas was dicht! En de juf stond in de gang. Hé dit is anders dan hoe het normaalgesproken gaat, op iedere andere schooldag. Eén grote dolle boel! De kinderen zochten de sleutel en gluurden door het raam. Dikke pret en helemaal hieperdepiep! Ze deed vol enthousiasme mee, ‘Ozosnel is in de klas geweest!!!’  en ze zochten samen naar de sleutel. De deur ging open en er was een puzzel. De cadeautjes liggen in de stal! En hop in één grote optocht van dolenthousiaste kinderen naar de stal. Zoeken zoeken en ja hoor, dat ligt een zak met cadeautjes.

Vertrouwen en loslaten
Ineens zie ik het gezichtje van mijn dochter betrekken, schoudertjes opgetrokken. ‘Wil je een knuffel van mama?’ en ze kruipt tegen me aan. ‘Ik wil met mama mee naar huis’. Ik vertel haar dat ik haar eerder ophaal vanmiddag, dat ze dan lekker met mama kan knuffelen. De juf neemt haar over, ‘kom we gaan je knuffel op de verwarming leggen’. Dan kan ze in ieder geval naar haar knuffel kijken. En ik vertrek naar huis. Mijn moederhart zegt: ‘neem haar mee!!!’ maar ik weet ook dat ze geniet van het feest en dat als ik weg ben dat het weer goed gaat. Voor ons allebei een stukje loslaten. In kleine stapjes..

Rest and recharge
Ze vindt de gezelligheid zo ontzettend leuk, geniet van het samenzijn, het grote feest van Sinterklaas, de versierde klas en natuurlijk van het lekkers ?. Maar ook haar emmertje is sneller vol,  net als mijn emmertje overigens. (Respect voor de juffen, 20 van die dol enthousiaste kleuters!) En dat is iets om rekening mee te houden. Plan een extra middagje thuis in, kruip lekker samen op de bank met een boekje, een film of ga knutselen. Dan kunnen jullie samen weer opladen voor de volgende dag zodat je kind ook dan weer plezier kan hebben in het feest!