In dit blog deel ik onze ervaring met het ondergoed van Sam Sensory clothing. Echt, heeft jouw kind last van kriebelende labels? Vindt het de naden in sokken vervelend? Lees dan vooral verder!Want die dingen kunnen meer invloed hebben op hoe je kind in zijn vel zit en het gedrag van je kind dan je denkt.
Je krijgt op verschillende manieren prikkels binnen. Veel hoogsensitieve kinderen vinden de labels en naadjes in kleding heel vervelend. Of bijvoorbeeld strakke spijkerbroeken en kriebelende truien. Voor ouders kan dat soms best als aanstellerij gezien worden. Maar voor een kind voelt het écht vervelend. En hoe meer van dit soort prikkels er op een dag binnen komen, hoe sneller je kind overprikkeld zal zijn. Hoogsensitieve kinderen hebben een gevoeliger zenuwstelsel en reageren daardoor ook eerder en intenser op dit soort prikkels.
Nou ben ik zeker geen voorstander voor het vermijden van alle prikkels. Maar aan kriebelende labels en naadjes kan je gewoonweg weinig veranderen qua aandacht. Het kan met de tijd wel zijn dat je kind minder snel reageert op deze prikkels. En je kind zal er meer of minder last van hebben afhankelijk van hoe lekker het in zijn vel zit. Maar het gevoelige zenuwstelsel blijft. Zelf krijg ik er bijvoorbeeld nog steeds de kriebels van als er een haar in mijn shirt zit. Of als er een vervelend labeltje in mijn shirt zit. Zo eentje die heel erg prikt en scherp is.
Onlangs won ik via SAM sensory clothing een waardebon van €100,- om in de website te besteden. Ik bestelde via de webshop voor mijn beide kinderen een hemd en twee onderbroeken. Vol verwachting keken ze er naar uit. En je zou denken.. ondergoed? Is dat zo interessant om naar uit te kijken voor kinderen? Maar het idee aan een zeer comfortabel setje stond ze dus wel aan!
Bij aankomst van het pakketje werd het meteen uitgepakt. En wat voelt het zacht!!! En bij de eerste test had ik twee dol enthousiaste kinderen. Mijn zoon zei ‘Mam! Je moet dit ook eens proberen! Het lijkt net alsof je in je blote billen in je broek zit want je voelt helemaal geen onderbroek!’ Heerlijk die puurheid van kinderen!
Heel zacht dus. Als het ondergoed uit de was komt, wordt het meteen weer aangetrokken. Mijn jongste heeft normaliter een sterke voorkeur voor alles wat een prinses, hartje of glitter heeft, maar die voorkeur heeft ze nu ingewisseld voor het ondergroed van SAM SENSORY.
Op de website van SAM sensory clothing vind je ook t-shirts, sokken en broeken. Er zijn twee collecties, de prikkelarme AIR collectie. Voor kinderen deze collectie is super zacht, comfortabel en met een naadloos gevoel. De andere collectie is de TEXTURE collectie. Deze scheurvaste broeken hebben acht friemel elementen. Wat voor prikkelzoekende kinderen heel fijn is. Daardoor kunnen ze bijvoorbeeld in de klas of ergens anders tijdens het wachten kunnen friemelen. En daardoor worden de prikkels gereguleerd en de concentratie verhoogd.
Rest mij nog één vraag… An, wanneer komt de collectie voor volwassenen?!
Wil jij meer weten over de collectie van SAM sensory clothing? Neem HIER een kijkje op de website! Wij zijn verkocht!
In dit blog ga ik het hebben over dat het best spannend is om naar een kindercoach te gaan. En daar dan je hele ziel en zaligheid op tafel te leggen. Maar het is natuurlijk niet zo zwart wit. Ik vind het super dapper van ouders als ze hulp zoeken omdat ze er zelf niet meer uitkomen in de opvoeding. Iets wat meer ouders zouden mogen doen wat mij betreft. Want hoe mooi is het als je jezelf als ouder de ruimte geeft om te groeien, om samen met je kind te leren wat jullie kan helpen zodat het weer gezellig wordt thuis? Zo zonde als je een lange tijd blijft aanmodderen, vol frustratie en met een machteloos gevoel. Dat kan écht anders! Het hoeft niet zo ingewikkeld en verdraaid lastig te zijn en te blijven…
Je wilt graag dat je kind gelukkig is.
Je wilt graag dat je kind gelukkig is, soms merk je dat het anders loopt. Jij als moeder kent je kind het beste. Je merkt al een tijd dat het niet lekker loopt. Er is veel strijd. Het kan best spannend zijn om dan een kindercoach te benaderen. Ik hoor van veel ouders dat het voelt als falen wanneer blijkt dat je hulp nodig hebt van buitenaf. Maar iedere ouder neemt zijn eigen kind stukken mee. Je neemt mee hoe jij vroeger opgevoed bent, wat je hebt meegemaakt in je leven etc. En juist omdat je als ouder zo dichtbij staat kan het fijn zijn om met iemand te praten die wat verder weg staat.
Met kleine veranderingen kom je vaak al een heel stuk verder. Hulp inroepen kan juíst de sleutel zijn tot rust en harmonie in huis.
Met kleine veranderingen kom je vaak al een heel stuk verder. Hulp inroepen kan juíst de sleutel zijn tot rust en harmonie in huis. Jij als moeder weet wat aandacht vraagt en waar iets mee gedaan mag worden. Als ouder leer je veel van je kind. Onze kinderen zijn spiegels. Ze laten de dingen zien die bij ons óók aandacht vragen, maar waar we ons zelf soms niet bewust van zijn. En juist daardoor kunnen jullie samen veel leren. Jij van je kind en je rol als moeder en je kind van jou.
Hoe ga jij als moeder om met de uitdagingen die op je pad komen? En mag jij fouten maken? Moet jij als moeder het altijd allemaal ‘weten’? Of mag je het ook wel eens niet weten? Juist dat zijn krachtige ingangen om samen op zoek te gaan naar wat werkt. Hierdoor doorbreek je de vicieuze cirkel. Kom je uit de steeds terugkerende strijd. En heb je ook vooral weer oog voor de mooie momenten. Want dat is vaak wat gebeurt als het niet lekker loopt. Wij mensen zijn geneigd om te kijken naar wat er niet goed gaat.
We zijn ons er vaak niet zo van bewust, maar er gaat gelukkig ook al heel veel wél goed!
Maar gelukkig gaat er ook zoveel wél goed! Een dankbaarheidslijst kan hier heel goed bij helpen. Iedere dag aan het einde van de dag even terugkijken naar wat er wél goed ging en dat kunnen kleine dingen zijn. Maak het niet te groot en te ingewikkeld voor jezelf. Maar hoe meer aandacht je geeft aan de dingen die wél goed zijn gegaan, hoe meer van dat soort momenten je ook zult zien!
En vergelijk jezelf niet met anderen, vergelijk jezelf met
jezelf. Waar stond je een maand geleden, een half jaar geleden, een jaar
geleden? Wat heb je in die tijd allemaal al geleerd? En wat hebben jullie samen
geleerd? Vaak realiseren we ons niet dat we nu al zoveel méér weten dan een
jaar geleden. En hoe graag we het ook zouden willen, we kunnen niet in één keer
alles veranderen. Verandering beklijft als we het stap voor stap aanpakken.
Naast het bijhouden van een dankbaarheidslijst, geeft het ook inzicht als je voor een periode bijhoudt op welke momenten het minder lekker gaat. Want pas als je inzicht hebt in wat er gebeurt, kan je ook een andere keuze maken. Kan je iets veranderen aan jouw gedrag en dat van je kind. Op de gratis inspiratie pagina vind je een handige (gratis) template om dit in bij te houden.
Hoe ziet dat er dan uit zo’n traject bij mij als kindercoach? Met ouders kijk ik in het intake gesprek naar de situaties waarin het niet lekker loopt, waar ouders graag verandering willen zien. We leggen alles naast elkaar en kiezen aan welk punt als eerste gewerkt zal gaan worden. Stap voor stap, zodat de verandering blijvend is. Oók als het om kindercoaching gaat, werk ik volgens deze stappen. Dan ga ik met jouw kind aan tafel en maken we samen een plan hoe we het gaan aanpakken. En dat doen we niet met ingewikkelde en saaie schema’s maar bijvoorbeeld door te tekenen, Schatgravers (een spel om kwaliteiten en valkuilen in kaart te brengen) of iets anders wat bij jouw kind past.
Maak een afspraak voor een gratis telefonische sessie van 30 minuten! Loop jij in de opvoeding ook regelmatig tegen dezelfde dingen aan? En wil je nu eindelijk eens meer rust in huis? Wil jij je als moeder weer fijn voelen? Wil je dat je kind weer lekker in zijn vel zit? De eerste telefonische sessie van 30 minuten is gratis, hierin kunnen we jouw vraag doornemen en vertel ik je graag hoe ik jullie verder kan helpen. Wil je een afspraak maken voor de eerste telefonische sessie?
‘Iedereen zegt tegenwoordig dat hij hooggevoelig of hoogsensitief is!’ of ‘hooggevoeligheid, weer zo’n modegril!’ In dit blog deel ik een stukje van mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid. Een zoektocht die nooit afgelopen is en het leven lang doorgaat en waarin ik iedere dag weer leer! Ik hoop andere moeders hier herkenning mee te geven. Want ik denk dat hooggevoelige moeders al vaak genoeg denken dat ze ‘anders dan anderen’ zijn.
Ik kreeg een burn-out en kwam erachter dat ik hoogsensitief ben.
Jaren geleden kreeg ik een burn-out. Het was te druk op werk. Daar schreef ik het aan toe. Dus gewoon beter mijn werk plannen. Want dan zou het vast niet meer gebeuren. Ik kwam bij een coach terecht die me wat testjes liet invullen. Testjes over wat ik belangrijk vond, wat mijn waarden zijn. En wat ik lastig vond. Uit de gesprekken en de testjes kwam naar voren dat ik toch best wel heel gevoelig ben voor drukte. Ze vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’? Nee dat was ik niet.. En dat zou ik vast en zeker niet zijn, want ik vond een avondje uitgaan heel leuk! En gezellig met vriendinnen afspreken, naar verjaardagen gaan… Ze legde me uit dat hooggevoeligheid en introvert zijn (waar ik het mee vergeleek) echt twee aparte dingen zijn. En dat extraverte mensen óók hooggevoelig kunnen zijn. Stof tot nadenken…
Ik herkende mezelf steeds meer in de kenmerken van hoogsensitiviteit.
Ik verslond boeken over hoogsensitiviteit. En ik herkende me er meer en meer in. Langzaamaan begonnen de puzzelstukjes op zijn plek te vallen. En ik begon te voelen. Want ja ik vond de verjaardagen heel erg leuk, het veel afspreken met vriendinnen heel gezellig, de avondjes uit óók nog steeds heel leuk. Maar blijkbaar vonden mijn lijf en geest al die afspraken achter elkaar en na een lange werkdag toch echt minder leuk… en hebben ze samen geprobeerd het me te vertellen, door te schreeuwen.. de burn-out. Eindelijk ging ik luisteren.
Waardoor loopt jouw emmertje sneller vol? Door de intense verwerking krijgen hoogsensitieve mensen veel meer prikkels binnen. Denk aan kantoortuinen, rinkelende telefoons, de hele dag mensen om je heen die van alles voelen, warmte, kou, negatieve sfeer etc. etc. En dit zorgt ervoor, als je inderdaad gevoeliger bent, dat je emmertje snel volloopt. En daarom is het zo belangrijk om te herkennen WAT maakt dat jouw emmertje snel volloopt. Om daardoor te voorkomen dat je bijvoorbeeld een burn-out krijgt.
Gevoeligheid is voor iedereen anders.
Ieder mens is gevoelig, de één wat meer dan de ander. En soms denken mensen dat
ze niet gevoelig zijn, maar zijn ze er heel goed in geworden om niet te voelen.
Én iedereen heeft zijn of haar gevoeligheid op een ander vlak. Ik zelf ben
bijvoorbeeld heel gevoelig voor geluid en sferen, voel makkelijk aan hoe andere
mensen zich voelen. En één van mijn kinderen is bijvoorbeeld heel gevoelig voor
geuren. Ook kan het sterk wisselen per periode van je leven. Jonge moeders
hebben vaak slaapgebrek en daardoor is hun emmertje sneller vol. Alle prikkels
komen dan ook meer binnen.
Voelen, bewust worden van wat iets met je doet.
Hoe meer ik ging voelen, voelen welke invloed voeding, afspraken, omgang met
bepaalde personen, bewegen, ontspanning etc. op mij hadden, hoe meer ik er rekening
mee ging houden. Stap voor stap ging ik uitzoeken wat voor mij werkt. Wat voor
een ander werkt, werkt misschien niet voor jou.
Stap voor stap ontdekken en leren wat goed voor mij is. Het eerste waar ik mee begonnen ben ik agenda beheer. Als ik iets afspreek ’s avonds, dan probeer ik de twee avonden eromheen zoveel mogelijk leeg te houden. En als ik op die dag toch zin heb om spontaan iets af te spreken dan kan dat natuurlijk alsnog. Ik creëerde hierdoor ruimte voor mezelf, ruimte om op te laden. Het tweede waar ik snel rekening mee ging houden is boodschappen doen. Dat doe ik nu graag op momenten waarop het in de supermarkt geen spitsuur is ? En zo ging ik verder, steeds meer voelen en in de gaten krijgen van wat mij energie kostte of juist energie gaf. En daarin een balans vinden.
Voeding Inmiddels ben ik me veel bewuster van wat voeding met me doet, dat ik niet goed reageer op bepaalde voedingsstoffen zoals bijvoorbeeld melk en brood. Maar dat ik juist super veel energie krijg van salade en nootjes en rauwkost als snacks.
Menstruatiecyclus, de maan en de seizoenen. Er komt steeds weer iets bij. Zo ben ik nu al ongeveer een jaar mijn menstruatie cyclus aan het volgen en zorg ik ervoor dat de week voor mijn menstruatie een rustigere week is waarin ik meer naar binnen gericht kan zijn. Dan geef ik meer ruimte aan mediteren. En ook de seizoenen en de stand van de maan hebben invloed op onze energie. Stap voor stap leer ik mezelf beter kennen. En zoals ik al schreef, het is en blijft een leven lang leren. En in de ene periode zal het makkelijker gaan dan in de andere periode. Maar zo lang je zelf weet hoe je je balans weer kunt hervinden, komt het goed!
Wil je ook een volgende stap maken in jouw zoektocht naar jezelf? Ik organiseer regelmatig theekransjes voor hoogsensitieve moeders. De info vind je hier.
Heb je naar aanleiding van dit blog vragen? Of lijkt het je fijn als ik een stukje met je meeloop in jouw zoektocht? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!
Veel hoogsensitieve kinderen vinden nieuwe dingen spannend. Iedere keer wanneer ze in een nieuwe situatie terechtkomen of in een situatie waarin ze nog niet vaak geweest zijn, verkennen ze als het ware de omgeving. De informatie wordt diepgaand verwerkt. Daarnaast willen veel gevoelige kinderen het heel goed doen, misschien zelfs perfect. Perfectionisme is een veelvoorkomende eigenschap bij hoogsensitiviteit en kan leiden tot faalangst. In dit blog deel ik tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.
Zwemles Donderdagavond tijdens het eten begint het al. Ze weet dat het morgen vrijdag is. En ze weet wat dat betekent. Zwemles. Dikke tranen. ‘Mama ik vind zwemles een beetje spannend!’ Vrijdag ochtend gaat het verder, weer dikke tranen. Ik wil niet naar zwemles. Ik heb keelpijn, mijn buik doet pijn, ik ben ziek.
Als we het zwembad inlopen wederom dikke tranen. Ik wil écht niet. Ik vind het écht spannend en ik heb écht buikpijn en keelpijn. Maar ze weet dat ze toch moet, toch het water in. Want ze wilde op zwemles. Ze gaat. Door haar angst heen. Springen, hoofd onder water, spetteren. Omdat het zo ‘hoort’. Omdat dat is wat er tijdens die zwemles moet gebeuren en wat anderen van haar verwachten.
Rejection Sensitivity
Hoogsensitieve kinderen weten goed wat er van ze verwacht wordt en voelen eerder de afwijzing. Zelf de kleinste verandering, frons, rimpel op het gezicht van een badmeester kan ervoor zorgen dat het kind de conclusie trekt dat het niet goed zijn best doet. Dus je aanpassen en beter je best doen. Maar hierdoor gaan gevoelige kinderen over hun eigen grens.
Afwijzing activeert dezelfde gebieden in de hersenen als fysieke pijn. Je kunt je dus voorstellen dat afwijzing daadwerkelijk als pijn wordt ervaren. En dat kinderen dat willen voorkomen (en wij volwassenen net zo goed…).
Help je kind te luisteren naar zijn lichaam. Te voelen.
Het is belangrijk om je kind te laten voelen. Voelen dat iets spannend is, voelen dat je kind iets niet leuk vind om te doen. Als je kind niet leert voelen, niet leert luisteren naar zijn of haar lichaam, dan kan het langdrurig over zijn of haar grenzen heengaan nu stress opleveren en later tot een burn-out leiden. Dat betekent niet dat je kind dan maar niet moet doen wat het spannend vindt, hier kom ik later in dit blog op terug.
Hoofdpijn, buikpijn, keelpijn, fysieke klachten.. Hoogsensitieve kinderen hebben vaak hoofdpijn, buikpijn, keelpijn of andere fysieke klachten als ze iets spannend vinden. Ze stellen zich niet aan. Ze hebben écht pijn. En vinden het écht spannend. Als ouder kan je soms denken: ‘stel je niet zo aan! Net was er nog niets aan de hand en heb je nog gewoon iets gegeten!’ Maar voor je kind is het ECHT. Je kind vind het ECHT spannend en heeft ECHT buikpijn/hoofdpijn/keelpijn. En je kind heeft jou juist op deze momenten zo hard nodig. Een troostende knuffel. Erkenning voor het spannende gevoel. En dat dat spannende gevoel er mag zijn, dat het er soms bij hoort.
Leef voor hoe je kind met emoties kan omgaan. Laat je kind zien dat jij ook wel eens iets spannend vindt. Of vertel over iets wat je zelf als kind spannend vond. Ik had als kind een bloedhekel aan zwemmen en nog steeds eigenlijk. Toen ik mijn A diploma haalde in een zwembad en daarna met zwemles overging naar een ander zwembad wilde ik weer met kurken zwemmen. Want nee ik kon het echt niet…. Door je kind over je eigen ervaringen te vertellen laat je zien dat je ook kan groeien. Soms sluit het beter aan als je met je kind praat over iets wat het eerst ook spannend vond, maar nu niet meer. Bijvoorbeeld fietsen zonder zijwieltjes.
Het is ook helpend
als je je eigen emoties benoemt, gedurende de dag. Daardoor leren kinderen dat
emoties bij het leven horen. Dat ze komen en gaan. Dat ze onmisbaar zijn. Dat
het signalen zijn. Ze laten ons zien wat er speelt. En dat er misschien iets
mag veranderen of juist mag blijven.
Maak de stappen kleiner. Stel… dat je kind iets spannend vindt. Kijk dan samen of je de stappen kleiner kunt maken. Daardoor zal het misschien niet vanuit de comfortzonde meteen doorschieten naar de paniekzone. Door het doel kleiner te maken, voelt de stap kleiner. En daardoor wordt het overzichtelijker voor je kind. En probeer de leerervaring voor je kind niet weg te nemen. Je kind leert ook van deze spannende momenten weer nieuwe dingen. En ontwikkelt bijvoorbeeld zijn doorzettingsvermogen!
de leerkuil: Bazalt
Spelen met de kracht van gedachten. Vind jouw kind ook veel nieuwe dingen spannend? En heb je het idee dat je kind misschien faalangst heeft? Dan is de training: ‘spelen met de kracht van gedachten’ iets voor jouw kind.
In de training gaan we in een klein groepje met kinderen van 8 tot 11 jaar spelenderwijs ontdekken hoe onze gedachten ons kunnen belemmeren maar juist ook hoe ze ons kunnen helpen! Aanmelden of meer info? Dat kan hier.
Wil je meer weten over ‘het hoogsensitieve kind’ ? Dan is de ouderworkshop iets voor jou! Die vind je hier.
Zoveel termen en je hoort ze, gelukkig, steeds vaker. Niet dat ik het de bedoeling vind dat we met zijn allen lekker veel labels gaan plakken. Maar een naam voor iets geeft soms richting in je zoektocht. En het maakt het voeren van een gesprek vaak makkelijker. Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap en dus GEEN stoornis. Je wordt er mee geboren, het is namelijk erfelijk.
Elaine Aron introduceerde in 1996 de term ‘highly sensitive person’. Uit haar onderzoek bleek dat 15-20% van de bevolking voldoen aan de kenmerken heeft die passen bij de eigenschap hoogsensitiviteit. 30% hiervan herkent zich in de term ‘high sensations seeker’ ofwel de temperamentvolle kinderen, prikkelzoekers, kinderen met een sterke wil. Hier zal ik mijn volgende blog op terugkomen.
Hoogsensitief of hooggevoelig? Hoogsensitief of hooggevoelig? In Nederland worden beide termen gebruikt en hebben ze dezelfde betekenis. In Vlaanderen wordt met het begrip hooggevoelig overgevoelig bedoeld. Dat is in Nederland dus niet zo. Hooggevoeligheid is de hoeveelheid prikkels die binnenkomen en hoe die verwerkt worden. En overgevoeligheid is een emotionele reactie.
Een korte toelichting op hoogsensitiviteit: Elaine Aron omschrijft de karaktereigenschap als:
‘Een aangeboren temperament met de strategie om informatie zorgvuldig te verwerken alvorens te handelen, dat resulteert in een besef van subtiele verschillen en in snel overprikkeld raken.’
Elaine Aron heeft onderzoek verricht en kwam tot vier belangrijke kernpunten:
Diepgaande verwerking: Bedachtzaamheid, de tijd om beslissingen te nemen.
Overstimulatie: In stressvolle situaties autonome arousal (snelle hartslag, zweten) vertonen. Cognitieve activiteit neemt af en prestatie verslechterd. Bij HSP’ers komt stress sneller en vaker voor dan bij niet-HSP’ers. Bijvoorbeeld bij het bezoeken van een drukke supermarkt, een overvol winkelcentrum, spreken in openbaar en examens. Veel HSP’ers proberen dit soort situaties te vermijden. Maar dit is natuurlijk niet altijd mogelijk en ook zeker niet wenselijk. Een balans is belangrijk.
Emotionele intensiteit. : HSP’ers laten over het algemeen intensere emotionele reacties zien. Zowel in positieve als in negatieve zin. Hoe dit zich uit in volwassen leeftijd komt voort uit hoe de jeugd ervaren is. Emoties hebben altijd een functie. Ze geven een signaal. Hoogsensitieve kinderen kunnen bijvoorbeeld veel huilen of heel boos worden na een drukke dag.
Sensorische sensitiviteit: Sterk bewust van details in de omgeving. Bijvoorbeeld sneller geïrriteerd door ruwe stoffen, lawaai, geuren, smaken etc. Vaak ook een lagere pijngrens, subtiele verschillen sneller opmerken en moeite hebben met prikkels van hoge intensiteit.
Elke van Hoof
Elke van Hoof verricht ook onderzoek naar Hoogsensitiviteit. Ze is klinisch
psycholoog en werkzaam aan de vrije universiteit in Brussel. Wat Elke aangeeft
naar aanleiding van haar onderzoeken is dat punt 2
tot en met 4 eigenlijk een gevolg zijn van de diepgaande verwerking. De
diepgaande verwerking staat dus bovenaan als kenmerk van Hoogsensitiviteit.
Als je hier meer wilt lezen over de wetenschappelijke achtergrond van hoogsensitiviteit dan kan ik je zeker haar boek ‘Hoogsensitief’ aanraden.
Rejection sensitivity (gevoeliger voor afwijzing in de sociale context) Hoogsensitieve personen zijn door hun diepgaande verwerking gevoeliger voor afwijzing van anderen. Dit komt doordat de spiegelneuronen van hoogsensitieve personen sterk ontwikkeld zijn. Ze kunnen zich goed inleven in de ander en kunnen hierdoor ook goed invullen/voorspellen wat de reactie van de ander zal zijn. Maar soms is die voorspelling ook niet de juiste. Wat ik veel hoor is dat hoogsensitieve kinderen en volwassenen daarom dingen maar niet doen, uit angst voor de reactie van anderen.
Als er veel van die situaties zijn die ‘voorspeld’ worden, en als er geen andere situaties tegenover staan die die voorspellingen corrigeren, dan zal de angst groter worden. Dat wat je verwacht, zal ook gebeuren. Hoogsensitiviteit is een erfelijke eigenschap. In ieder geval één van de ouders is dus ook hoogsensitief.
Ik hoor vaak van moeders in mijn praktijk dat ze het moeilijk vinden om om te gaan met de afwijzing van anderen op hun opvoedkeuzes en de afwijzingen van het gedrag van hun kind. Ik schrijf een aparte blog over dit onderwerp. Herkenning kan hierbij fijn zijn. Ik heb daarom koffieochtenden op de agenda gezet. Tijdens deze koffieochtenden is er ruimte voor hoogsensitieve vrouwen om ervaringen te delen. Je kunt je aanmelden door het contactformulier in te vullen.
Nog even de kenmerken van hoogsensitiviteit op een rijtje: Nemen gedetailleerder, subtieler en intenser waar Gevoelig voor prikkels van buitenaf Meer tijd nodig om indrukken te verwerken Diep en rijk innerlijke belevingswereld Voelen stemmingen en sferen goed aan Genieten intens van bijvoorbeeld muziek, natuur en kunst. Eigen emoties en die van anderen worden intenser ervaren Kunnen verlegen en introvert overkomen, maar zijn het vaak niet Plichtsgetrouw (groot verantwoordelijkheidsgevoel) Perfectionistisch Functioneren minder goed onder ‘toezicht’ Zorgzaam Moeite met aangeven eigen grenzen Sneller last van fysieke klachten Groter risico op stemmingswisselingen, depressiviteit, angsten en verslavingen Meer me-time nodig om op te laden
Als je goed je weg hebt gevonden in hoogsensitiviteit is het een prachtige eigenschap! Hoe meer je er over leert hoe beter je zult weten wat bij jou past. Wat jij nodig hebt om je fijn te voelen en te kunnen ontwikkelen. Een greep uit de mooie kanten:
Je gaat HSP als kracht ervaren als je goed voor jezelf zorgt. Voldoende tijd neemt om te herstellen, dingen doet die jouw als persoon voeden en waarvan je groeit en geniet.
Zoals HSP’ers moeilijkere dingen diepgaand verwerken, verwerken ze ook de dingen als muziek, kunst, de natuur, lekker eten etc. dieper. En genieten hier dus intenser van dan niet HSP’ers.
Je voelt anderen vaak haarfijn aan. En weet ook wat het knelpunt in een situatie is. Hierdoor kan je je goed inleven in de ander en de ander ondersteunen.
Je hebt een sterke intuïtie. Soms krijg je zo’n onderbuik gevoel en dan denk je.. ja dit voelt goed of juist niet. Je hebt een innerlijk kompas. Je mag er naar leren luisteren 😉
Mensen vertellen makkelijk hun verhaal aan jou.
HSP’ers hebben een innerlijke drang om zichzelf te ontwikkelen en hebben een sterk reflecterend vermogen. Hierdoor ben je je snel bewust van jezelf in allerlei situaties.
Veel HSP’ers hebben een rijke fantasie en zijn creatief. Iets creatiefs doen is ook een mooie manier om bijvoorbeeld je dag te verwerken. En om uit je hoofd in het hier en nu te komen.
Wil je weten of je hoogsensitief bent? Elaine Aron heeft een zelftest ontwikkeld. Elke van Hoof is bezig met ontwikkeling van een nieuwe test die mogelijk meer informatie geeft over een persoon. Maar voor nu geeft de test van Elaine Aron een goede indruk.
Wil je graag aan de slag met de dingen waar je tegenaan loopt? Je grenzen bewaken, je energiek voelen of je kind goed kunnen ondersteunen in deze mooie eigenschap? Neem contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek!
Onlangs las ik het boek van Bronnie Ware ‘Wat als ik het leven over mocht doen?’ uit. Al vanaf het eerste hoofdstuk greep het boek me. Ik werd er als het ware ingezogen en wilde het niet meer wegleggen. Bronnie Ware was palliatief verpleegkundige en maakte het levenseinde van vele mensen mee. En tijdens hun laatste periode op aarde voerden ze met Bronnie diepgaande gesprekken over de zin van het leven en hoe het leven gelopen was. Het waren hele oude mensen, hele jonge mensen. Bronnie bundelde de ervaringen en wijze lessen die de mensen met haar deelden, de dingen waar mensen spijt van hadden of juist niet.
Als dan…
Het leven kan zomaar ineens anders lopen dan je verwacht. Veel mensen denken
‘Als ik me energieker voel, dan ga ik.. of ‘als de kinderen groter zijn, pak ik
mijn hobby weer op’ maar wat als dat ‘als’ er niet meer komt? En waarom niet NU
de veranderingen doorvoeren die je graag zou willen zien? En sta je er wel eens
bij stil wat nou écht belangrijk is voor jou? Niet voor je partner, je
kinderen, je ouders, je vrienden, maar echt voor JOU? Vaak zijn moeders druk
met regelen, met zorgen, met werken, om vervolgens ’s avonds uitgeput op de
bank neer te ploffen. Heb jij dingen gedaan die voor JOU belangrijk zijn? Gun
je jezelf de tijd om die dingen te doen?
Naast dat het natuurlijk fijn is om dingen te doen waar jij blij van wordt,
leer je je kinderen óók dat het belangrijk is dat ze dingen doen waar zij blij
van worden. Jij als moeder hebt hierin een voorbeeld functie. En het voorleven
is zoveel malen sterker dan het ze alleen vertellen en misschien niet ook
leven.. Ieder kind, iedere volwassene heeft kwaliteiten. En als je die
kwaliteiten kunt inzetten in wat je doet, vergroot dat je geluksgevoel. Soms
heb je er moed voor nodig, soms is het nodig om er andere dingen voor te laten
en soms is het heel hard zoeken en ontdekken wat nou precies jouw kwaliteiten
zijn.
Vijf levenslessen
uit het boek van Bronnie Ware
Bronnie Ware noemt in haar boek vijf dingen als samenvatting vanuit de vele
verhalen van de mensen die hun levenslessen deelden.
Ik wilde dat ik de moed had gehad om een leven te leiden zoals ik dat wilde, niet zoals anderen het wilden.
Ik wilde dat ik niet zo hard gewerkt had.
Ik wilde dat ik vaker mijn gevoelens had geuit.
Ik wilde dat ik meer contact had gehouden met mijn vrienden.
Ik wilde dat ik mezelf gelukkiger had laten zijn.
Terugblik
2019
We naderen het einde van het jaar. Voor veel mensen een moment om terug te
kijken naar het afgelopen jaar. Wat heb je meegemaakt? Wat heb je geleerd en
bereikt? Wat had je graag anders gezien? Voor veel mensen is het nieuwe jaar
ook een moment om goede voornemens te maken. 8 op de 10 Nederlanders heeft
goede voornemens. En uit onderzoek blijkt dat een groot deel van die goede
voornemens al sneuvelt in de eerste twee weken van januari.
Goede voornemens
voor 2020, hoe pak je dat aan?!
Hoe ga je er dan tóch voor zorgen dat je je voornemens daadwerkelijk gaat
waarmaken? Het is belangrijk dat je doelen concreet zijn. Als je kijkt naar het
lijstje van hierboven en ‘Ik wilde dat ik mezelf gelukkiger had laten zijn’
uitkiest, dan is dat een behoorlijk groot doel en ook weinig concreet. Hoe ziet
dit doel er voor jou uit als het gelukt is? Wie ben je als je dit doel behaald
hebt? Wie ben je als je dit doel niet behaald hebt? Ofwel… wat gaat het je opleveren?
En hoe kan je vervolgens jouw doel in 100.000 kleine stukjes breken? Waardoor
de eerste stap weliswaar een kleine stap is, maar wel een eerste stap richting
je uiteindelijke doel! Hierover zijn trouwens boeken vol geschreven… het heet
Kaizen. Steeds een klein stapje richting je doel, steeds een kleine verandering
toevoegen. Stel dat je meer tijd voor jezelf wilt komend jaar. Dingen doen die
jij echt leuk vindt.. dan zou je kunnen beginnen met één dag in de week een
momentje te plannen. Bijvoorbeeld een kopje thee met een boekje. Al moet je er
de timer voor zetten. Als dat werkt… helemaal prima! Je kunt het zelfs nog
kleiner maken.. ik heb twee jonge kinderen die het liefst ook meegaan naar de
wc. Maar daar ‘nee’ tegen zeggen is óók ruimte voor jezelf creëren. Je eerste
verandering, daar ga je een tijdje mee aan de slag. En als dat een gewoonte is
geworden, kan je er weer een volgende verandering bij pakken. En als je dan
eind 2020 terugkijkt, net zoals je dat nu naar 2019 doet. Dan zal je zien dat je
ontzettend veel stappen hebt genomen!
Ik ben super
benieuwd naar wat jij jezelf toewenst voor 2020 en hoe je dat wilt gaan
bereiken. Laat je een berichtje achter onder mijn blog? Voor nu alvast een
fijne jaarwisseling en een stralend en gezond 2020 toegewenst!
Op woensdag 22 januari van 09:30 tot 11:30 is er een workshop voor hoogsensitieve vrouwen: ‘Workshop goede voornemens en mooie dromen in 2020!’ jouw investering is € 20,00. We gaan aan de slag met jouw verlangens, toekomst, waar wil jij ruimte voor maken? We maken een visionboard als visuele herinnering.
De feestdagen staan weer voor de deur. Vol gezelligheid, lekker eten, samenzijn.. En het zou dan ook fijn zijn om de feestdagen daadwerkelijk als gezellig te ervaren! Veel ouders verzuchten ‘ik zal blij zijn als het vakantie is, ze zijn er echt aan toe!’ en ‘ik ben echt toe aan vakantie!’, maar voor ouders van hoogsensitieve kinderen voelt dit vaak toch wat anders aan. En al helemaal voor ouders van hoogsensitieve kinderen met een sterke wil. De structuur van de schooldagen valt weg. Een dag ziet er tijdens de vakantie heel anders uit dan een schooldag. En juist de structuur geeft veel kinderen houvast. Wat kan jij als moeder doen om samen een fijne vakantie te hebben?
Prikkelverwerking Hoogsensitieve kinderen verwerken de prikkels van binnenuit en buitenaf intenser. En zodra een situatie voorspelbaar is (structuur!!!) hoeven ze niets steeds andere prikkels te verwerken. Je kunt je dus voorstellen dat als een dag er anders uitziet, er dus ook andere prikkels te verwerken zijn. Hoe leuk de dag soms ook is. En je zult misschien denken ‘maar we kunnen nu toch juist lekker uitrusten?’ toch is de dag écht anders.. Veel hoogsensitieve kinderen hebben een paar dagen nodig om te wennen aan de vakantie. En vaak kunnen ze daarna wél genieten van de vrije tijd. Met een paar praktische tips kan je het jezelf als moeder én je gezin een stuk makkelijker maken.
Leuke dingen pot We maken zelf inmiddels al een paar jaar gebruik van de leuke dingen pot. Kinderen vinden het soms lastig om ál die vrije tijd zelf op te vullen. Wat natuurlijk ook best lastig is, als je normaal op school een dagindeling volgt, taakjes maakt etc. en nu ineens die heeeele dag zelf mag gaan vullen. We hebben kaartjes gemaakt met activiteiten die we samen kunnen doen (van een aantal musea, het strand, bos, zwembad etc.) en daarin qua kleur weer onderscheid gemaakt tussen activiteiten die iets kosten en activiteiten die niets kosten, en binnen en buiten. Zo kan je makkelijke en verdeling maken waar ze die dag uit mogen kiezen. Je kunt ook zelf vooraf aantal activiteiten selecteren waar je kinderen uit mogen kiezen. Het is handig om vooraf af te spreken wie op welke dag mag kiezen.
Activiteitenkaartjes Naast de leuke dingen pot hebben we activiteitenkaartjes. Hierop staan afbeeldingen van dingen waar de kinderen zelf mee kunnen spelen. Dat maakt het kiezen vaak makkelijker. Er zitten ook plaatjes bij van bijvoorbeeld een Nintendo DS. Daaraan is dan weer tijd gekoppeld. Als kinderen het moeilijk vinden om zelf te spelen, kan je de afspraak maken de tijd af te bakenen. Bijvoorbeeld: ‘het is nu een kwartier tijd om zelf te spelen, als de wekker is afgelopen gaan we samen een boekje lezen’.
Zowel de leuke dingen pot als de activiteitenkaartjes kan je samen met je kind maken. Vaak vinden ze het erg leuk om te helpen en je kunt dan ook de plaatjes kiezen die het meest aanspreken. Je kunt ook zelf foto’s maken van hun eigen speelgoed, de speeltuin etc. zodat het extra herkenbaar is.
Door ‘zelfspeel momentjes’ in te lassen, heb jij ook even ruimte voor jezelf. Doe dan ook iets wat JIJ leuk vindt en waarvan JIJ oplaadt. Dan kan je daarna weer met frisse energie samen iets met je kind doen!
Rust momenten De feestdagen zijn al druk genoeg. En vaak rennen we van de ene afspraak naar de andere afspraak omdat ‘het zo hoort’. Maar is het niet juist de bedoeling dat we ook plezier beleven aan onze dagen? En genieten van wat we doen? En juist daarom, is het super super super belangrijk om op te laden! Want wat ik eerder noemde, doordat de dagen er anders uitzien komen er juist veel meer prikkels binnen die ‘nieuw’ zijn en die dus extra aandacht vragen. En dáárdoor zijn de emmertjes sneller vol. Hou bij het vullen van je agenda rekening met die rustmomenten en plan eventueel extra rustmomenten in. En hoe erg is het om een keer een afspraak af te bellen als je merkt dat jij en je kinderen behoefte hebben aan meer rust? Een ook een middagdutje kan af en toe wonderen doen ?
Stoplicht Tijdens de ‘gewone’ weken waarin de kinderen naar school gaan al handig, maar tijdens de feestdagen net zo. Je kunt ook een mini stoplichtje maken die je makkelijk ergens mee naar toe kunt nemen. Een klein kaartje, formaat bankpas. Zo kan je kind makkelijk aanwijzen ‘waar het zit’. Rood, oranje of groen en kan je ook sneller actie ondernemen indien nodig..
Hongerige buikjes…
Ik herken het bij mezelf. Super gevoelig voor dorst en trek. Ik kan jullie
vertellen, ik word er ABSOLUUT NIET GEZELLIGER VAN vraag maar aan mijn
man.. ? inmiddels veel geleerd, altijd een ‘noodsnack’
in mijn tas en mijn voeding zo aangepast dat ik minder last heb van en
schommelende bloedsuikerspiegel. Echt het werkt! Maar goed, kinderen kunnen er
net zo goed last van hebben. En misschien is het lang wachten tot het kerstdiner
begint en is het tegen die tijd al niet zo gezellig meer omdat je kind HEUL
VEEL TREK HEEFT! Ervoor zorgen dat je alvast iets aanbiedt kan er voor zorgen
dat het kerstdiner een stuk gezelliger verloopt.
Speelgoed Misschien gaan jullie naar een plek waar niet veel speelgoed is voor je
kind, zorg er voor dat je zelf iets meeneemt. Wat je samen vooraf uitkiest met
je kind. Zo gaat je kind zich niet vervelen (ik ben best voorstander van vervelen
maar ik ben zeer zeker ook voor een gezellig Kerstfeest :-D) en heeft het wat
te doen.
Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil zoeken juist prikkels op. Iets om in
de vakantie zeker rekening mee te houden. Tijd voor verveling is meestal tijd
voor herrie schoppen (aandacht vragen, laten zien dat er iets niet fijn is) of
juist van zich lusteloos en neerslachtig voelen. Zoek uit hoe het voor jouw
kind werkt. Is je kind juist gebaat bij extra rust of heeft het extra uitdaging
nodig? Hierbij kan het bijvoorbeeld helpen om een keer Pinterest af te struinen
en leuke opdrachtjes uit te printen. Die kan je dan ook in de activiteitenpot
doen. Biedt nieuwe prikkeling, even iets anders om mee te spelen.
Verbinding Het is gezellig om iedereen weer een keer te zien, lekker bij te kletsen.
Maar het is ook juist tijdens dit soort gelegenheden heel belangrijk om even
contact te maken met je kind, even te kijken hoe het gaat. Voor hoogsensitieve
kinderen is de verbinding heel erg belangrijk. En het zal ze dan ook goed doen
om dat tussendoor ook te voelen. Soms vinden kinderen het fijn om dicht bij jou
te spelen. Geef ze die ruimte. Als ze zich veilig en ontspannen genoeg voelen,
gaan ze vanzelf wel op een andere plek spelen. Of niet, en dat is ook goed.
Bouw de dag rustig
af. Lees nog even samen een boekje, volg het normale slaapritueel, dit geeft je
kind rust. Natuurlijk kan je bijvoorbeeld iets korter voorlezen. Maar juist het
afschakelen na een drukke dag is belangrijk. Wat ook heel fijn kan werken is
een ademhalingsoefening. Dit kan ook prima gedurende de dag en je kunt het samen
met je kind oefenen voor als jij er niet bij bent, dan kan je kind de oefening
ook zelf doen. Je hersenen krijgen bij een ademhalingsoefening het seintje dat
het oké is, dat er geen gevaar is en dat we mogen ontspannen!
Oefening: Ruiken aan een bloemetje (inademen) Kaarsje uitblazen (uitademen)
Ik ben benieuwd hoe de tips jullie verder hebben kunnen helpen, ken je andere ouders die geholpen zijn met deze tips? Deel mijn blog gerust met ze. Wil je graag verder aan de slag met rust in je gezin? Een kennismakingsgesprek van een half uur is vrijblijvend en kosteloos. Afspraak maken? Dat kan via onderstaand formulier, of telefonisch. Fijne vakantie!
Het is 5 december. Ik zit achter mijn laptop te werken. Na een paar weken van flinke drukte, behoefte aan rust. Aan ontspanning. Aan ruimte. Ik maak al lange tijd gebruik van een ‘alginmentlist’ en heb dat de laatste paar weken laten versloffen. Op die lijst (klinkt heel groot, maar het is maar een klein lijstje ? ) staan activiteiten die mij helpen goed in mijn vel te zitten. Vaak is het dan ook 1+1 = 2 als ik voel dat ik minder energie heb. Zo ook deze week.. ik merk dat ik me moe voel, geen zin had om dingen te ondernemen (de bank zat veel te lekker… Netflix was veel te leuk) en ik snauwde tegen man en kinderen. Werd knorrig als ik iets liet vallen (wat ook 100 keer vaker gebeurde..), had hoofdpijn en stijve schouders. Niet hoe ik het wil. Met een blik op mij alignmentlist dacht ik… ‘tsja het is tijd om de boel weer een beetje aan te scherpen! Veel lege vakjes op plekken waar ik eigenlijk graag kruisjes wil zien..’ Ik trek mijn hardloopschoenen aan en ga naar buiten. De kou in. Het is namelijk rond het vriespunt. Echt koud!
Wat staat er op jouw lijst?
Voor iedereen is zijn ‘lijst’ anders. Voor ieder individu werkt iets anders goed om op te laden. Voor de één is dat met vrienden afspreken, voor de ander juist tijd alleen. Creatief aan de slag, een boek lezen, muziek maken, wandelen, hardlopen, rondje fietsen, opruimen. Het kan van alles zijn. Wat op mijn lijst bijvoorbeeld staat zijn hardlopen, mediteren, meer dan 7 uur slapen, voldoende groenten en fruit eten, mijn intentie voor de dag zetten en affirmaties. Ik merk inmiddels dat wanneer ik dit lijstje netjes afwerk, het beter gaat met mij en dat ik super lekker in mijn vel zit. Waardoor ik dus niet ga snauwen tegen man en kinderen. En vooral wél kan genieten van samen een spelletje doen of een potje voetballen! En daar ook energie voor heb!
Tijd alleen… En daarmee bedoel ik niet in een oncomfortabele lotus houding maar gewoon hoe het fijn voelt!
Voor mij is tijd in mijn eentje ook erg belangrijk, net als voor veel hoogsensitieve mensen. En met alleen bedoel ik ook echt alleen. In mijn eentje thuis. Stilte, rust, ruimte.. Kan ook in een bos zijn. Maar even alleen met mijn gedachten. Ook mediteren helpt me hierbij. Na een minuut of 10 komt er een soort rust in mijn hoofd. Een aantal jaar geleden volgde ik een mindfulness cursus, op zoek naar rust. Op zoek naar ontspanning. Maar ja.. zoeken zoeken.. Zo werkt het natuurlijk niet. Die ontspanning en rust mocht ik toch echt in mezelf vinden. En dus gaan zitten. En zijn. Ik dacht altijd, dan moet je dus minimaal een half uur mediteren. Man man man dat vind ik echt veel te lang.
Onlangs las ik één van de boeken van Jelle Hermus. Hij schrijft,
beter iedere dag vijf minuten dan niet. Oké daar kan ik wel wat mee. Dus nu
probeer ik iedere dag een kwartier te gaan zitten, gewoon lekker warm in mijn
bed. Niet in één of andere super onfortabele lotushouding. Maar met een
heerlijk warme deken over mijn benen heen. Of op de bank, als dat zo uitkomt.
In het zonnetje. Ik zet de timer op een kwartier. Het werkt. Na het kwartier
voel ik me alsof ik een middagdutje heb gedaan en ziet de wereld er toch wel
een beetje anders uit. Alsof ik ergens een stekker in een stopcontact heb
gedaan en mijn batterijtje weer een beetje opgeladen is. Dat heb ik overigens
ook in het bos. En op het strand. Als ik een blikje energie naar binnen werk.
Heerlijk!
Het cliché is echt waar… zet eerst je eigen zuurstofmasker op!
Maar goed… conclusie van mijn blog is natuurlijk dat goed voor jezelf zorgen super belangrijk is. En je zult het vast al heel vaak gehoord en gelezen hebben. Maar het is echt zo.. en het leven komt met pieken en dalen. Dat zal zo blijven. En in de ene periode zal je beter voor jezelf zorgen dan de andere periode.. maar het gaat erom dat je ZELF weet wat JOU helpt om de draad weer op te pakken, weer beter voor jezelf te zorgen, meer tijd voor jezelf te nemen… en hoe meer jij dit voor jezelf gaat doen, hoe meer je kinderen dit zullen herkennen. En overnemen. Kinderen luisteren niet naar wat wij doen, ze doen wat wij doen.
Wil je ook aan de slag met jouw ‘lijst’? Stappen zetten naar meer rust binnen jouw gezin? Dan helpt mijn gratis e-book jou verder! Je kunt m downloaden door onderstaand formulier in te vullen !
Sinterklaas, een tijd vol gezelligheid en samenzijn. Maar ook
heeel, heeel veel indrukken en prikkels. Vorige week plaatste ik een aantal
posts met tips om je kind te kunnen ondersteunen in deze tijd van het jaar. Want
hoe gezellig het ook is, de emmertjes raken toch sneller vol.
Maar wat als het écht een rommeltje is? Alles is
anders!!!
Gisteren namen onze kinderen hun laars mee naar school, schoen zetten op
school. Super spannend en super leuk! Wat zou er in zitten? Zou Ozosnel weer in
school poepen? En de juf had het ook over een rommelpiet? Gisteren was het
allemaal nog leuk, ‘ik heb er zo’n zin in!!!!’ Vanochtend begonnen we de ochtend
met ‘mama, ik heb zo’n buikpijn, ik ben ziek, ik wil niet naar school ik wil
bij jou blijven!’ De jongste.. net vier en nog niet zo lang op school. Het eerste
jaar Sinterklaas op school. Ik vroeg haar wat ze er van vond dat ze gisteren
haar schoen op school had gezet en dat de juf het over de rommelpiet had. Dat
vond ze wel erg spannend, want wat als de klas écht een rommeltje was?! Een
paar extra knuffels en geruststellende woorden ‘mama gaat mee naar school en we
gaan samen kijken’ en daar ging ze, toch naar school. Knuffel onder haar arm en
gaan!
Dat koppie had voordat we überhaupt op school waren dus al
overuren gedraaid. Want alles ‘moet’ overdacht worden. ‘Wat als het écht een
rommeltje is? Wie gaat dat dan opruimen? Maar je moet toch je eigen rommel
opruimen? Wat als mijn schoen weg is? Wat zou er in mijn schoen zitten? Wat als
de sleutel van de juf kwijt is? Want de juf zei dat ze een keer de sleutel
gepikt hebben..’ En dan moet de dag dus nog beginnen..
Van dikke tranen tot dikke pret! Een batterij aan intense
emoties in een kwartier tijd.
Oei oei oei… op weg naar school viel haar knuffel in een regenplas. Dikke
tranen, knuffel nat en absoluut niet meer knuffelbaar voor op school. En nee
toch? De deur van de klas was dicht! En de juf stond in de gang. Hé dit is
anders dan hoe het normaalgesproken gaat, op iedere andere schooldag. Eén grote
dolle boel! De kinderen zochten de sleutel en gluurden door het raam. Dikke
pret en helemaal hieperdepiep! Ze deed vol enthousiasme mee, ‘Ozosnel is in de
klas geweest!!!’ en ze zochten samen
naar de sleutel. De deur ging open en er was een puzzel. De cadeautjes liggen
in de stal! En hop in één grote optocht van dolenthousiaste kinderen naar de stal.
Zoeken zoeken en ja hoor, dat ligt een zak met cadeautjes.
Vertrouwen en loslaten
Ineens zie ik het gezichtje van mijn dochter betrekken, schoudertjes opgetrokken.
‘Wil je een knuffel van mama?’ en ze kruipt tegen me aan. ‘Ik wil met mama mee
naar huis’. Ik vertel haar dat ik haar eerder ophaal vanmiddag, dat ze dan lekker
met mama kan knuffelen. De juf neemt haar over, ‘kom we gaan je knuffel op de
verwarming leggen’. Dan kan ze in ieder geval naar haar knuffel kijken. En ik
vertrek naar huis. Mijn moederhart zegt: ‘neem haar mee!!!’ maar ik weet ook
dat ze geniet van het feest en dat als ik weg ben dat het weer goed gaat. Voor
ons allebei een stukje loslaten. In kleine stapjes..
Rest and recharge
Ze vindt de gezelligheid zo ontzettend leuk, geniet van het samenzijn, het
grote feest van Sinterklaas, de versierde klas en natuurlijk van het lekkers ?.
Maar ook haar emmertje is sneller vol,
net als mijn emmertje overigens. (Respect voor de juffen, 20 van die dol
enthousiaste kleuters!) En dat is iets om rekening mee te houden. Plan een
extra middagje thuis in, kruip lekker samen op de bank met een boekje, een film
of ga knutselen. Dan kunnen jullie samen weer opladen voor de volgende dag
zodat je kind ook dan weer plezier kan hebben in het feest!
Je kind zit te tekenen, ijverig aan het werk. ‘GRRRRRRR!’ en de tekening verdwijnt in een prop op de grond. Want de tekening ziet er niet zo uit als het plaatje wat je kind in zijn hoofd had… ‘Ik kan niet tekenen, tekenen is stom!’ Voor veel ouders van hooggevoelige kinderen een bekend verhaal. Hooggevoelige kinderen zijn vaak perfecionistisch en willen graag zelf de controle houden. Het MOET goed gaan. En het liefst in één keer.t Het gebeurt vaak genoeg dat wanneer iets niet lukt, een kind opgeeft en het niet meer wil leren. Faalangst ontwikkelt zich. Je kind richt zich op wat het al kan en gaat nieuwe uitdagingen en dus nieuwe mogelijkheden om iets te leren uit de weg. Je kind is er van overtuigd dat het toch niet zal lukken. ‘Ik kan het niet en ik zal het nooit leren!’ Dit is een voorbeeld van de vaste mindset, ofwel een fixed mindset.
Groeimindset vs. vaste mindset
Om te kunnen leren en groeien zijn juist die nieuwe uitdagingen van belang. Een groeimindset is hierbij enorm belangrijk. Maar wat is dat nou precies een groeimindset? Carol Dweck onderscheidt twee soorten mindset. De fixed mindset, ook wel vaste mindset genoemd, (ik ga het nooit leren) en de growth mindset (van fouten maken leer ik). Niemand heeft alleen maar een fixed mindset of alleen maar een growth mindset. Meestal verschilt dit per situatie en ook in hoe je op dat moment in je vel zit. Carol Dweck heeft veel onderzoek gedaan naar mindset. Uit deze onderzoeken is gebleken dat als we als “A” geboren worden, we ons kunnen ontwikkelen tot “B”. Er zitten wel grenzen aan de ontwikkeling, maar ontwikkeling is onder de juiste omstandigheden mogelijk. Het IQ staat niet vast, maar is veranderlijk.
Ideale leeromstandigheden.
Als een kind stress ervaart, functioneert het brein niet
zoals we eigenlijk willen dat het brein functioneert als het gaat om leren. De
reactie had in de oertijd een prima functie, namelijk ervoor zorgen dat je niet
verslonden zou worden door een tijger of gespiest zou worden door een speer
afkomstig van een andere stam. Maar om te kunnen leren is het belangrijk dat we
ons ontspannen en veilig voelen. Is dat niet het geval? Dan wordt iets leren
erg lastig op dat moment.
Om in een groeimindset te komen zijn de omstandigheden
belangrijk. Er moest sprake zijn van veiligheid (je ontspannen voelen), geef
feedback op het proces in plaats van op het resultaat (Wat heb jij hard
gewerkt! Je hebt een bouwwerk gemaakt, kan je me vertellen hoe je dat hebt
gedaan?) en succeservaringen (een taak moet niet te makkelijk zijn, mag net
iets boven het kunnen liggen zodat er daadwerkelijk sprake is van een
uitdaging.)
De woordkeuze is ontzettend belangrijk, maar ook je uitstraling. Kinderen (en helemaal hooggevoelige kinderen) hebben het feilloos in de gaten wanneer je het één zegt (of niet zegt maar wel uitstraalt) en het andere bedoelt.
Hoe ga ik samen met mijn kind aan de slag met de groeimindset?
Hoe leg ik mijn kind uit wat een groeimindset is? En dat je iets vaak niet met één keer oefenen kunt?
Een voorbeeld wat ik zelf veel gebruik is het leren lopen. Hele jonge kinderen zijn enorm gericht op groei. Als een kindje staat en vervolgens wil lopen maar meteen op de grond ploft, zal hij niet denken, ‘ik ben geen loper, dit gaat me niet lukken ik stop ermee!’. Uiteindelijk zal het kindje na veel oefenen (en bij fysieke gezondheid uiteraard) kunnen lopen.
Een ander voorbeeld is leren fietsen. Toen je 3 jaar was had je een driewieler of een loopfiets. Daarmee leerde je hoe je kan sturen en hoe je er voor moest zorgen dat je niet omviel. Je leerde je balans te bewaren. Toen kreeg je een grote fiets, met zijwieltjes. Poeh dat was hard trappen! En na veel oefenen kon je het helemaal zelf. En daar was het moment waarop je eigenlijk wel eens zonder zijwieltjes wilde proberen te fietsen. Papa en mama renden naast je, veel oefenen. En nu?
Wat erg waardevol kan zijn is om eens na te gaan hoe jouw eigen mindset is. Mag jij fouten maken van jezelf zodat je kunt leren? Of moet jij alles perfect doen van jezelf? Welke kleine stap zou je vandaag kunnen zetten om je meer bewust te worden van je mindset?
