In dit blog blik ik terug op mijn afgelopen 8 weken. Ik typte het afgelopen half uur een blog. Over de eerste schoolweek, over de veranderingen. En toen ik klaar was met typen, las ik een stukje terug en drukte ik op CTRL + A en daarna op backspace. Ik realiseerde me dat een blog over deze afgelopen week niet ‘vangt’ hoe voor mij de afgelopen periode is geweest. Wij hebben gelukkig geen mensen dichtbij gehad die ernstig ziek zijn geworden door het Corona virus of er zelfs aan zijn overleden. We zijn zelf gelukkig gezond gebleven. Maar toch raakt deze periode ons allemaal.
Dat was even slikken..
Ik heb per 1 januari ontslag genomen van mijn vaste baan zodat ik me volledig kon richten op mijn praktijk. Dus je kunt je voorstellen dat het sluiten van mijn praktijk in maart wel even heel erg slikken was. Alle mooie plannen die op de agenda stonden, trajecten die zouden gaan starten of al liepen, grotendeels werd door alles (tijdelijk) een streep gezet. Theekransjes, workshops, trainingen, trajecten…
De eerste periode heb ik hier enorm van gebaald, had ik écht moeite om dat los te laten. Ik kon er niets aan veranderen dus me er tegen verzetten had écht geen zin. Maar ja, das leuk… makkelijker gezegd dan gedaan ?
Voor mij is mijn praktijk iets waar ik ontzettend blij van word. Het geeft me zo enorm veel voldoening om ouders te helpen weer rust te krijgen in huis, plezier te krijgen in de opvoeding, niet meer de hele dag door de strijd te hoeven voeren, maar het gezellig hebben thuis, hun kind beter te begrijpen. En moeders te helpen om weer vertrouwen te hebben in zichzelf, hun gevoel te volgen in de opvoeding van hun kind.
Ik heb een aantal trajecten telefonisch door kunnen laten lopen. Mijn Facebookgroep ‘ontspannen opvoeden – voor moeders van hoogsensitieve kinderen’ opgestart, mijn faalangsttraining ‘van faalangst naar superkracht’ aangepast en een masterclass gevolgd om online aan de slag te gaan met Kompasvinder (een spel waarmee je inzicht krijgt in de vragen die je hebt). Dus achter de schermen ben ik zeker aan de slag geweest om door te gaan. Maar wat vind ik het fijn dat mijn praktijk sinds afgelopen maandag ook weer open is! Eén op één coaching is weer mogelijk in mijn praktijk, de theekransjes verplaatsen tijdelijk naar buiten of naar mijn keukentafel zodat we voldoende afstand van elkaar kunnen houden en zodra definitief bekend is wat er met de scholen gaat gebeuren per 2 juni, dan plan ik mijn training ‘van faalangst naar superkracht!’ voor kinderen in!
En hoe was het thuis dan?
Thuis ging het met ups en downs. De eerste weken was het heel erg zoeken naar een verdeling van aandacht aan werken, schoolwerk, ontspanning, mijn man werken. Maar naar mate de weken verstreken merkte ik dat het makkelijker werd, we meer onze weg vonden. We kenden de programma’s van school beter, het werd duidelijk dat de scholen voor langere tijd dicht zouden blijven en we vonden onze weg in de indeling van de dag. We hebben mega veel gewandeld, ons tweede huis is het strand, lekker uit waaien en genieten van de frisse buitenlucht en ik kan wel zeggen dat ik nu met veel meer focus werk. Juist omdat de momenten van werken, schoolwerk en tijd met de kinderen door elkaar lopen. Dus wanneer ik aan het werk ben, dan ga ik ook echt knallen!
Tóch ben ik heel blij dat de scholen weer deels open zijn voor onderwijs op locatie. Want hoe lief ik mijn kinderen ook vind, ik vind het ook heel fijn om weer mijn eigen ruimte te hebben, een paar uur achter elkaar te kunnen werken en even te genieten van de stilte in huis. Om ze daarna weer zelf van school te kunnen halen en lekker veel te kunnen knuffelen! Die balans werkt voor mij heel goed. En dat is iets waar ik me de afgelopen weken weer even goed bewust van ben geweest.
Dat thuisonderwijs is gewoon echt niet mijn ding. Rekenen, lezen, schrijven. Geef mij maar de leerkuil, ontdekken wat je kwaliteiten zijn en wie je zelf bent!
En dat thuisonderwijs, dat is gewoon echt niet mijn ding. Rekenen, lezen, schrijven.. Zoals jullie weten (en duidelijk mag zijn gezien mijn werk als ouder-en kindercoach ?) vind ik het heel leuk om kinderen dingen te leren, maar dan op andere vlakken. Het versterken van hun zelfvertrouwen, wat is een leerkuil, waar ben ik goed in? Hoe geef ik mijn grenzen aan? Wie ben ik? Waar word ik blij van? Maar ook lekker buiten rond banjeren, kijken wat er te ontdekken valt. Het opzoeken op internet. Welke voeding is goed voor me en waarom? Welke invloed heeft deze periode op ons milieu? Waarom scheiden we afval?
Dus ik, ik ben blij dat we weer een klein beetje meer ruimte hebben, het ‘normale leven’ weer een beetje opgestart wordt. Benieuwd hoe dat voor jullie is!
Fijn weekendHeb jij de afgelopen weken struggels ervaren in de opvoeding? Misschien wel eens gedachte ‘HOE moet dit nu verder?’ Download hier onder mijn e-book en krijg inzicht in wat je kunt veranderen!
